جمعه ۰۲ آذر ۱۴۰۳ - ساعت :
۰۷ ارديبهشت ۱۳۹۸ - ۱۷:۳۵
علي صفاري

پذيرش FATF يا راه رفتن روي لبه تيغ!

جنگ و جدال مستمر بر سر تصويب يا عدم تصويب لوايح FATF بيانگر خطير بودن تصميم گيري حول آن است. به تعبيري، «بحث FATF بسیار مهم بوده و به‌اصطلاح روی لبه‌ تیغ راه رفتن است».
کد خبر : ۴۵۹۱۰۴

برخي نسبت به پذيرش FATF ديدگاه ساده انديشانه اي دارند. چنانچه به عواقب آن بيشتر فكر كنند شايد كه به انتخاب اصلح تري برسند و مانند مجمع تشخيص مصلحت نظام دغدغه فرا جناحي پيدا كنند.
به تعبيري، پذيرش FATF روي لبه تيغ راه رفتن است. تاكنون بحث هاي فراواني در مجمع تشخيص حول اين موضوع شده است اما در خطير بودن موضوع، همين بس كه هنوز به جمعبندي واحدي نرسيده اند.
نکته ای که بايد در محاسبات لحاظ كرد اين واقعيت است كه شرايط تغيير كرده است. شرايط بسا متفاوت تر از فتنه 88 است. در فتنه 88 برخي ناآگاهانه وارد ميدان شدند، برخي آگاهانه خواب هايي ديده بودند، دوست و دشمن با هم قاطي شده بود. اما شرايط فعلي اينطور نيست. جنگ رواني دشمن به سركردگي امريكا و منافقين در مصدر تمامي توطئه ها قرار دارد. ديگر پنهان كاري مطرح نيست، دشمن شمشیر خود را كاملاً از رو بسته است. منافقين خيلي صريح و واضح از حضور «كانون هاي شورشي» خود در داخل صحبت مي كنند. به لحاظ بين المللي نيز براي غرب و آمريكا چنين القاء شده است كه تنها بديل جمهوري اسلامي ايران منافقين هستند. پس، دغدغه هاي بالفعل ديگري هم هست كه بخواهد نظام را بخود مشغول كند. از اينرو در سال جاري، اينطور نيست كه تمامي مسائل تحت تاثير نارسايي هاي اقتصادي باشد. از آنجا كه رهبري فرموده اند «همه باید هوشیاری خود را حفظ کنند زیرا آمریکا، دشمنی خبیث و حیله‌گر است و ممکن است قصد فریب داشته باشد تا برای سال ۹۷، جنجال کند اما مثلاً برای سال ۹۸ نقشه‌ای بکشد»، نبايد فراموش كرد كه ثقل سنگين دشمن روي جنگ رواني و تلاش حول رويگرداني مردم از نظام كريستاليزه شده است.
در چنين وانفسايي، دسته اي از خواص كه دغدغه عزت مردم كشور را ندارند مستمر توصيه مي كنند كه بايستي با دنيا وارد تعامل شد! بايستي روابط ما با جامعه جهاني اصلاح گردد! و بعد هم از مجمع تشخيص مي خواهند كه به وظيفه سنگين خود در خصوص پذيرش FATF و ساير كنوانسيون هاي بين المللي مسئولانه! عمل كند.
چنين مناقشاتي به خانه ملت نيز راه يافته است. برخي از نمايندگان مجلس شوراي اسلامي بر اين نظرند كه چنانچه لوايح بين المللي را نپذيريم گره اي از مشكلات اقتصادي باز نخواهد شد. برخي برعكس، عقيده دارند كه چنانچه لوايح نيز تصويب شود باز هم تحريم هاي آمريكا، تبادلات پولي و مالي ما را با مشكل مواجه خواهد ساخت. دسته دوم به صحبت هاي رئيس ديپلماسي كشورمان استناد مي كنند كه در 15 مهر 97 در پاسخ به نمايندگان مجلس شوراي اسلامي مبني بر اينكه با پذيرش لوايح وضعيت تحريم ها به چه صورت خواهد بود؟ گفته بود: « نه بنده و نه آقای رئیس‌جمهور نمی‌توانیم تضمین دهیم که با پیوستن به لایحه حمایت مالی از تروریسم مشکلات‌مان حل خواهد شد، اما می‌توانیم تضمین بدهیم که با نپیوستن به این لایحه آمریکا بهانه مهمی را برای افزایش مشکلات ما پیدا خواهد کرد».
چرا با تصويب لايحهFATF مخالفيم؟ آمريكا تاكنون تحريم هاي اوليه و ثانويه را روي جمهوري اسلامي ايران وضع كرده است. تحريم هاي ثانويه خيلي سخت تر بودند چرا كه تمامي قدرت هاي مطرح اروپايي و جهاني را مجاب كرده كه يا با ما يا با ايران. ساده انگاري است كه فكر كنيم اين قدرت هاي خارجي، تجارت با آمريكا را رها كرده و به سراغ ما خواهند آمد.
طرح آمريكا از پذيرش لوايح بين المللي چيست و چه هدفي را دنبال مي كند؟ آمريكا وعده داده بود كه اينبار، تحريم ها عليه ايران فلج كننده خواهد بود و در همين وضعيت است كه مي توانيم ايران را به پاي ميز مذاكره بكشانيم. اين كه تحريم ها فلج كننده نبوده از بابت درايت و هوشياري مقام معظم رهبري است كه به دشمني كه ميخواهد پاي ميز مذاكره بيايد «اعتماد» ندارد و بارها نيز اين مهم را به مسئولين كشوري و لشكري نيز يادآور شده است. حال دشمن به اين نتيجه رسيده كه تا راه دور زدن تحريم ها را نبندد تحريم هاي اعمال شده اش آن كارايي لازم را نخواهد داشت.
تنها نفع! براي جمهوري اسلامي ايران در پيوستن به FATF و پالرمو و سي اف تي اين است كه ايران، خود رسماً تمامي كانال هاي مالي اش را به دشمن نشان دهد. وقتي دشمن اين كانال ها را شناسايي كرد آنوقت است كه با مسدود كردن آنها، مسير فلج كردن نيز ميسر خواهد شد.
همين نكته فوق را يك عده در داخل نمي فهمند. فكر مي كنند هر پيوستني، خود يك گشايش به همراه دارد. آنها غافلند كه گير افتادن در اين «گشايش» راه به تنگناي شوراي امنيت سازمان ملل مي برد؛ بعد آقايان خواهند ديد «كه عشق آسان نمود اول، ولی افتاد مشکل ها».
در يك كلام، موضوعاتي مانند FATF آنقدر موضوع فني و پيچيده است كه حتي مقام معظم رهبري هنوز بطور كامل به آن ورود نكرده است و مجمع تشخيص و شوراي نگهبان موظف شده اند كه بررسي هاي كارشناسانه دقيقي روي اين موضوعات صورت بگيرد.
اينكه كسي را بخاطر مخالفت يا موافقت با لوايح خائن بخوانيم اين هم خطاست.

جنگ و جدال مستمر بر سر تصويب يا عدم تصويب لوايح FATF بيانگر خطير بودن تصميم گيري حول آن است. به تعبيري، «بحث FATF بسیار مهم بوده و به‌اصطلاح روی لبه‌ تیغ راه رفتن است».
بگذاريد چنين موضوعات مهمي توسط عوام به كف خيابان ها كشيده نشود؛ قبل از اينكه با تصويب اين لوايح دودي بلند شود كه به چشمان خودمان فرو رود، بايستي دستگاه هاي متولي تصويب اين لوايح با چشمان باز و با ژرف نگري، تمامي جوانب مربوط به تصويب چنين لوايح مهمي را در نظر گرفته و نزد آيندگان، خسرالدنیا والاخره ذلک هوالخسران المبین نشويم.