تسنیم روز شنبه از شرکت دو دیپلمات اروپایی در یک پارتی مختلط شبانه در ولنجک تهران خبر داد. یکی از دیپلماتها از سفارت هلند بوده و دیگری دیپلمات سفارت انگلیس در تهران بوده است.
در این پارتی که مشروبات الکلی و مواد مخدر کشف شد، تعداد قابل توجهی از بازیگران تئاتر و سینما نیز حضور داشتهاند.
حال در اینجا این مسئله نیز قابل بررسی است که آیا دیپلماتهای خارجی از جمله دیپلمات انگلیسی و سفارت انگلیس نقشی در برنامهریزی و برگزاری این پارتی داشتهاند یا نه.
دیپلمات انگلیسی حاضر در این پارتی «فیبی ایوانز»، رایزن اقتصادی سفارت انگلیس در تهران بود.
شاید انتظار اصلی از رایزن اقتصادی انگلیس در تهران آن هم در این ایام این باشد که او در فرصت 60 روزه ایران به اعضای باقیمانده برجام به منظور حفظ توافق هستهای، به دنبال راهکارهای اقتصادی و تسهیل تعاملات تجاری دو کشور باشد. اما پیگیریهای خبرنگار تسنیم نشان میدهد که سفارت انگلیس و بخش بازرگانی آن در تهران به فعالان اقتصادی ایرانی در اکثر حوزههای تجاری به ویژه نفت هیچ کمکی نکرده و در این زمینهها ورود نمیکند، و فقط در حوزههای دارو و غذا به عدهای وعدههای نسیه داده است. آن هم احتمالا برای منت بشردوستانه است که مقامات انگلیسی آن را از طریق رسانهها اعلام کنند، در حالی که کشورشان همراه با تحریمهای آمریکا هست.
مشغول بودن دیپلماتهای انگلیسی به مواردی مانند افطاری نمایشی و پارتی ولنجک خود گویای عدم عزم آنها برای حل مشکلات اقتصادی با ایران بوده و نشان میدهد که سفارت بریتانیا در تهران اولویتهای دیگری را دنبال میکند.
پس از خروج آمریکا از برجام و ناتوانی اروپاییها در پایبندی به تعهدات اقتصادی ذیل توافق هستهای، مسئله و دغدغه اصلی ایران و مردم آن مسائل اقتصادی است، اما گاها بنظر میرسد سفارتخانههای کشورهایی مانند انگلیس با برگزاری مراسمی مانند افطاری به جای پرداختن به مسئله اصلی در پی گرفتن ژست دوستی و خیرخواهی هستند.
راب مککر، سفیر انگلیس در 13 می در توییتی در واکنش به انتقادات از مراسم افطاری جنجالی در سفارت انگلیس نوشت که برگزاری افطار «نشانه ی احترام به اسلام» است. حال این سوال مطرح است که آیا حضور خانم ایوانز در پارتی ولنجک هم در راستای احترام به اسلام است؟
سفیر انگلیس در 19 آوریل سال جاری میلادی در تصویری ویدیویی نیز گفته بود که «سفارتخانهها نباید درهایشان بسته باشد.» این جمله خوب و جالبی است. اما سوال این است که آیا سفارت انگلیس دربهای خود را فقط برای یک افطاری نمایشی و مهمانیهای خود باز میگذارد؟ و اینکه چرا این دربها به روی فعالان اقتصادی بسته است؟
دیواری که سفیر انگلیس در ادامه ویدیو به آن اشاره میکند، دیواری است که خود آنها در روابط دو کشور از جمله در زمینه اقتصادی ایجاد کردهاند. این درب و دیوار فقط زمانی محو و باز میشود که سفارت انگلیس بخواهد با یک میهمانی و افطاری و با استفاده از شیوههای مختلف افرادی از عرصه سیاست، فرهنگ و هنر و ... را جذب کند، اما زمانی که بحثهای جدی در میان باشد، ارتفاع دیوار سر به فلک میکشد و درب به یک مانع بتنی تبدیل میشود.
سفارت انگلیس در تهران که تقلا میکند از ثواب برگزاری افطاری در تهران محروم نشود، بهتر است این را هم توضیح دهد که چرا خطوط هواپیمایی «بریتیش ایرویز»، با وجود صرفه اقتصادی، قبل از خروج آمریکا از برجام، پیش دستی کرده و ایران را ترک میکند و اینکه چرا انگلیسیها در حوزههای اقتصادی میلی برای همکاری ندارند