به نقل از وزارت نفت، بیژن زنگنه امروز (سه‌شنبه، 11 تیرماه) پس از پایان نشست وزرای اوپک که بیش از پنج ساعت به درازا کشید، در جمع خبرنگاران حاضر شد و در پاسخ به این پرسش که اصلاحات مورد نظر ایران در منشور همکاری اوپک و غیر اوپک چه بوده است، گفت: خوشبختانه همه اصلاحات انجام شد، مسئله اصلی این است که تصمیم‌های این مجموعه الزام‌آور نیست و هیچ تعهدی برای کشورها ندارد، ضمن اینکه به کشورها اجازه داده شد در صورت لزوم، مجوزهای لازم را از دولت‌ها و مراجع بالاترشان بگیرند.
وی ادامه داد: علاوه بر این، مهم‌ترین موضوع این است که این منشور هیچ تاثیری بر مکانیزم‌های عملیاتی و تصمیم‌های اوپک ندارد.
به گفته زنگنه، در نشست اوپک، مقداری هم درباره نحوه تامین مسائل مالی مرتبط با این فرآیند بحث شد که باید برای منابع مالی آن به صورت جداگانه تصمیم‌گیری شود، یعنی این کار بار جدیدی بر اوپک تحمیل نمی کند.
زنگنه با بیان اینکه رئیس و نایب رئیس مرتبط با این منشور همکاری سالانه تغییر می‌کنند، در پاسخ به این پرسش که آیا دولت ایران نیز این منشور را تایید خواهد کرد، افزود: از آنجا که اجرای این منشور الزام‌آور نیست، مشکلی ندارد. در واقع این منشور یک همکاری داوطلبانه بین اعضاست.
وزیر نفت در پاسخ به این پرسش که تصویب این منشور چه تاثیری بر عملکرد آینده اعضای اوپک خواهد گذاشت نیز اظهار کرد: هدف این است که آغوشی برای تولیدکننده‌های غیراوپک باز شود تا بتوانند بیایند. در واقع سازوکاری است برای کشورهایی که نمی‌خواهند عضو اوپک شوند، اما می خواهند با اوپک همکاری داشته باشند.
به گفته زنگنه فعلا محل جلسات نیز در دبیرخانه اوپک خواهد بود و قرار شده است رئیس و نایب رئیس این نهاد به‌طور متناوب از میان اعضای اوپک و کشورهای غیر عضو انتخاب شود.
وزیر نفت یادآور شد: ما تأکید کردیم که اوپک همچنان پابرجاست و این منشور و اصول و متن آن هیچ تأثیری بر اوپک ندارد.
وی اعلام کرد: ایران همچون گذشته، از کاهش تولید نفت معاف شده است.
زنگنه در پاسخ به این پرسش که آیا نتیجه جلسه امروز را برای ایران مطلوب می دانید؟، گفت: به نظرم جلسه خوبی بود و به چیزی که دنبال آن بودیم، رسیدیم.
زنگنه همچنین در پاسخ به این پرسش که آیا اوپک سیاسی شده است، ادامه داد: چه بخواهیم و چه نخواهیم از آنجا که نفت تا حدودی سیاسی است، نمی‌توانیم این موضوع را که نفت یک ماهیت سیاسی قوی دارد، رد کنیم، اما عده‌ای از نفت به عنوان ابزاری علیه تولیدکننده‌هایی مانند ایران و ونزوئلا استفاده می کنند.
