اولیویا مری دی هاویلند ستاره بلندآوازه سینمای کلاسیک هالیوود صد و سه سال پیش در چنین روزی (یک جولای ۱۹۱۶) در شهر توکیو ژاپن از خانواده ای بریتانیایی بدنیا آمد. مادرش لیلین آگوستا بازیگر سابق سینما و پدرش والتر آگوستوس دی هاویلند استاد دانشگاه بود.
به گزارش صبا اولیویا یک سال بعد صاحب خواهری شد به نام جوآن که وی نیز بعدها در عرصه سینما شهرت زیادی به واسطه فیلم هایی چون «ربکا» و «نامه ای از زنی ناشناس» به هم زد؛ اگرچه خواهرش جوآن از نام خانوادگی دی هاویلند استفاده نکرد و نام خانوادگی فونتین را برای خود برگزید. این دو خواهر که گویا رابطه چندان صمیمانه ای هم با هم نداشتند در دهه ۴۰ میلادی دو ستاره برتر سینمای هالیوود بودند.
اولیویا دی هاویلند اما خیلی زودتر از خواهرش که سال ۱۹۴۰ با «ربکا» به شهرت رسید طعم موفقیت و شهرت را در هالیوود چشید. او نخستین بار سال ۱۹۳۵ روبروی ارول فلین در فیلم «کاپیتان بلاد» ساخته مایکل کورتیز خوش درخشید پس از آن روبروی فردریک مارچ در فیلم «آنتونی ادورس» که روایت یک داستان تاریخی بود بازی کرد و در بیست و دو سالگی با «ماجراهای رابین هود» و ایفای نقش دوشیزه ماریان نام خود را بیش از پیش سر زبان ها انداخت. فیلم خوش رنگ و لعاب «ماجراهای رابین هود» در سال ۱۹۳۸ بیش از چهار میلیون دلار در گیشه بدست آورد.
با وجود درخشش دی هاویلند در فیلم های مذکور به ویژه «ماجراهای رابین هود»، بدون تردید نقطه نهایی روند موفقیت های دی هاویلند در دهه ۳۰ در آخرین سال آن و با بازی در مهم ترین اثر این دهه یعنی «بربادرفته» رقم خورد، فیلمی که به عنوان یکی از نقاط عطف تاریخ سینمای آمریکا و جهان از آن یاد می شود. اولیویا دی هاویلند در فیلم «بربادرفته» ساخته ویکتور فلمینگ با بازی در نقش ملانی همیلتون همسر مهربان و دوست داشتنی اشلی (با بازی لزلی هاوارد) توانست نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل زن شود. «بربادرفته» با بازی ویوین لی و کلارک گیبل در نقش های اصلی در کنار ۸ جایزه اسکار در گیشه به رقم فروش حیرت انگیز ۱۹۸ میلیون دلار دست پیدا کرد و نام خود را تا به امروز به عنوان پرفروش ترین فیلم تاریخ سینما با احتساب نرخ تورم ثبت کرده است. این موفقیت «بربادرفته» تبدیل به سکوی پرتابی برای اولیویا دی هاویلند در دنیای بازیگری شد. وی پس از آن در دهه ۴۰ میلادی دو بار برای بازی در فیلم های «هرکس سوی خودش» و «وارثه» برنده جایزه اسکار نقش اول زن شد.
دی هاویلند البته در دهه ۴۰ دعوای مشهوری با کمپانی وارنر داشت. حضور وی در سینما بعدها در دهه ۵۰ میلادی کم رنگ و کم رنگ تر شد تا اینکه سرانجام به صورت رسمی در سال ۱۹۸۸ برای همیشه از دنیای بازیگری خداحافظی کرد.
در اینجا به بهانه تولد ۱۰۳ سالگی این آخرین ستاره زن بازمانده از عصر طلایی هالیوود نگاهی به هفت نکته از زندگی وی که شاید نشنیده باشید، داریم:
در سال ۱۹۶۵ به عنوان اولین رییس زن هیات داوران جشنواره کن انتخاب شد.
نقش بلانچ دابوا را در فیلم «اتوبوسی به نام هوس» به این دلیل که معتقد بود یک بانو هرگز این حرف ها را روی پرده سینما نمی زند و این رفتارها را انجام نمی دهد، رد کرد. این نقش سرانجام به ویوین لی همبازی وی در فیلم «بربادرفته» رسید.
به همراه خواهرش جوآن فونتین، اولین خواهران سینما بودند که هم نامزد جایزه اسکار و هم برنده جایزه اسکار شدند.
اولیویا درسنین نوزادی در آغوش مادرش، نام اولیویا را مادرش از روی نام شخصیت قهرمان زن نمایشنامه «شب دوازدهم» شکسپیر روی وی نهاد.
ستاره شماره ۶۷۶۴ تالار مشاهیر هالیوود از آن اوست.
به همراه جورج برنز و لویی راینر تنها بازیگران برنده جایزه اسکار رقابتی هستند که بیش از یکصد سال عمر کرده اند، برنز البته تنها دو ماه بیشتر از صد سال عمر کرد.
دی هاویلند راز عمر طولانی خود را در سه کلمه با حرف (L) می داند؛ عشق (Love)، خنده (Laughter) و یادگیری (Learning) .
