اکران فیلم «متری شیش‌ونیم» به کارگردانی سعید روستایی، مدتی است به پایان رسیده اما درروزهای اخیر به بهانه‌های مختلف خبرساز بوده است.
تازه‌ترین خبری که باعث شده نام این فیلم مطرح شود، صحبت‌های مجتبی رشوند مدیرعامل موسسه ناجی هنر است. او با اشاره به فیلم و سریال «بوی باران»، از تصویری که این آثار از پلیس نشان داده‌اند، انتقاد کرده و حتی بعضی از آن‌ها را خلاف واقعیت دانسته است.
این بازداشتگاه نیست
بعضی نکاتی که از لحاظ قضایی مورد انتقاد رشوند قرار گرفته، قبلا در جشنواره فجر هم از سوی قاضی محمد شهریاری معاون دادستان و سرپرست دادسرای جنایی، به آن اشاره شده بود. یکی از این موارد مربوط به بازداشتگاهی است که متهم 12 ساله در کنار دیگر متهمان نگهداری می‌شود که در واقعیت چنین نیست. رشوند با اشاره به این سکانس گفته: «ما اصلاً بازداشتگاه این چنینی نداریم، بازداشتگاه‌ها رده سنی دارد و یک بچه و قاتل و قاچاقچی نمی توانند در یک بازداشتگاه باشند.» او وضعیت بازداشتگاه را مطابق با واقعیت ندانسته و توضیح داده: «در هیچ بازداشتگاهی شما نمی‌توانید دست شویی پیدا کنید و این تعداد آدم را در هیچ زندانی در بازداشتگاهی با این ابعاد نگه نمی‌دارند و معمولا به محیط‌های باز با انواع نگهداری‌های بهداشتی می‌برند.» او با اشاره به سکانس دیگری گفته: «پلیس حق ندارد هیچ فردی را ولو این که مجرم هم باشد به سمت دستگاه بادی اسکنر هل بدهد و این منع قانونی دارد. فقط می‌تواند اگر انجام نداد یکی، 2ساعت او را نگه دارد تا اگر چیزی در معده‌اش است، تخلیه کند اما این جا برعکس اتفاق افتاده و اگر این پلان را یک فرد خارجی ببیند، می‌تواند بگوید این اقدام ناقض حقوق بشر است.»
عذاب یک خانواده از حضور پلیس
مدیرعامل موسسه ناجی هنر در بخشی دیگر از سخنانش این گونه از سازندگان «متری شیش‌ونیم» گلایه کرده است: «مثلاً زجر دادن زن «رضا مرادی»، وقتی سگ می‌آید سراغش را ما نمی‌دیدیم بهتر بود. یا نباید بد شدن حال بچه‌ها را در همان پلان می‌دیدیم. بچه آینده کشور است و گناهی ندارد. چرا تصور او از پلیس را باید خراب کنیم، پلیس باید حافظ خانواده باشد و ما در آن صحنه‌ها کنار خانه «رضا مرادی» استرس و عذاب یک زن و بچه را از حضور پلیس می‌بینیم که تصویر همه بچه‌ها را درباره پلیس مخدوش می کند. رفتار پلیس برای یک کودک می‌شود ایجاد ارعاب و ترس و به هم زدن آرامش یک خانواده. در حالی که ماجرا از این قرار است که پلیس تا وقتی در حد زیاد و نزدیک به یقین، مطمئن نباشد وارد خانه کسی نمی‌شود که آن خانه را به هم بریزد و دنبال مواد بگردد.»
یکی دیگر از نکاتی که مورد توجه مخاطبان قرار گرفت، این بود که تماشاگر در فیلم تصویری از پلیس می‌بیند که تا حالا مشابه آن را در فیلم یا سریالی ندیده. اما به هر حال جمال ساداتیان تهیه‌کننده فیلم است و تعاملاتی می‌تواند انجام دهد که از دست همه تهیه‌کنندگان ساخته نیست. فرزاد مؤتمن قبلا از این تفاوت با عنوان «رانت» یاد کرده و گفته بود که در خصوص نمایش پلیس در فیلمش با تذکراتی روبه‌رو می‌شود و برای دریافت پروانه نمایش باید اصلاحیه‌ها را رعایت کند اما چطور در «متری شیش‌ونیم» این طور نیست؟
