به گزارش صراط به نقل از مشرق، سارينا اشتياقي شناگر جواني است كه به تازگي موفق شده در اولين مرحله رقابت‌هاي باشگاهي كشور باز هم ركورد ملي صد متر كرال پشت را جابه‌جا كند و در مواد 200 و 50 متر كرال پشت نيز اول شود.
او بر اين باور است كه شناي زنان ايران اوضاع خوبي ندارد و مسوولان اين فدراسيون طي تمام اين سال‌ها، بيشتر تلاش‌هاي خود را وقف تيم‌هاي مردان اين رشته كرده‌اند.
اشتياقي معتقد است فدراسيون شنا، شيرجه و واترپلو طي رياست اميرحسين آيت‌اللهي در دو سال با حاشيه‌هاي زيادي مواجه بوده كه به نوبه خود برنامه‌هاي بانوان را تحت‌الشعاع خود قرار داده است.
سارينا اگرچه بعد از مدت‌ها از برگزاري مسابقات شناي بانوان توسط كادر جديد اين فدراسيون اظهار رضايت مي‌كند اما باز هم از آنها انتقاد مي‌كند.
عضو تيم ملي شناي دختران كشورمان مي‌گويد فدراسيون زير قول خود زده و قرار نيست پاداش ركوردزني بانوان را در مسابقات اخير باشگاهي بدهد. او در ادامه از مشكلاتي كه پيش روي بانوان شناگر است مي‌گويد.
از كيفيت مرحله اول ليگ راضي بوديد؟
بد نبود، اما به نسبت سال‌هاي گذشته بچه‌ها شور و شوق هميشگي را نداشتند و زياد ركوردزني نكردند. متاسفانه به دليل تغيير و تحولات مديريتي كه در راس فدراسيون صورت گرفت و نايب رييس بانوان هم نداشتيم، شناگرها نمي‌دانستند آيا امسال مسابقه‌اي داريم يا نه. با توجه به اين موضوع شركت‌كننده‌ها با آمادگي نسبي با همديگر به رقابت پرداختند. به هر حال شنا يك ورزش ركوردي است و نمي‌توان ورزشكار را هميشه در اوج نگه داشت. ما به پيك بدني كامل نرسيده بوديم ولي با تمام اينها تمرينات‌مان را قطع نكرديم و خوشبختانه توانستيم در مرحله اول قهرمان شويم.
مسابقات از نظر سطح فني چطور بود؟
خوب بود. با وجود اينكه هنوز نايب رييس بانوان در فدراسيون مستقر نشده و آقايان كارهاي ما را انجام مي‌دهند اما برگزاري رقابت‌ها اصولي و استاندارد بود. تشنج نسبت به ليگ‌هاي قبلي كمتر بود و تيم‌ها با هم مشكلي نداشتند.
اسپانسرها براي شركت در اين رقابت‌ها استقبال كردند؟
نه، امسال هم مثل پارسال با پنج تيم اين مسابقات شروع شد. متاسفانه به دليل اينكه شناي بانوان نمي‌تواند هيچ‌گونه تبليغي را داشته باشد، اسپانسرها از ما حمايت نمي‌كنند. ما به شهرداري هم رفتيم تا با حمايت آنها در ليگ شركت كنيم اما مسوولان آنجا گفتند چون نمي‌شود در مسابقات شما تبليغ كرد تمايلي براي اين كار ندارند. از بين پنج تيمي كه امسال در اين رقابت‌ها شركت كردند فقط دو تاي آنها در قالب تيم باشگاهي بودند. سه تيم ديگر در قالب هيات استاني بودند. امسال هم كه با نام باشگاه ستارگان دلفين در مسابقات شركت كرديم تمام هزينه‌ها را خانواده‌هاي شناگران متقبل شدند.
پس با اين اوصاف حتما هيچ درآمدي هم از ليگ نداريد؟
نه، ما حتي براي انجام تمرينات‌مان هم بايد از جيب خودمان پول اجاره استخر را بدهيم. شناگرهاي تيم ما ماهيانه 80هزار تومان براي سه روز تمرين كردن در هفته مي‌پردازند. اما من چون مقام كشوري دارم تخفيف داده‌اند و ماهي 60هزار تومان پول مي‌دهم. علاوه بر آن بايد ماهيانه 150هزار تومان هم پول آژانس بدهم. استخري كه ما در آن تمرين مي‌كنيم در ورزشگاه آزادي است و چون مسير آن به خانه‌ام دور است بايد با آژانس بروم. در مجموع بايد بگويم كه ما شناگران فقط سربار خانواده‌هايمان شده‌ايم.
شما عضو تيم ملي هستيد، چرا نبايد مثل ملي‌پوشان مرد از امكانات تيم‌هاي ملي استفاده كنيد؟
نمي‌دانم؛ ما تمام اين سال‌ها بدون اينكه از سوي فدراسيون هيچ گونه حمايتي شويم، فعاليت حرفه‌اي كرده‌ايم و سراغ رشته‌اي رفته‌ايم كه آخر و عاقبتي ندارد. چون به مسابقات برون‌مرزي نمي‌رويم، نهايت پيشرفت‌مان اين است كه در مسابقات كشوري و ليگ ركوردي جابه‌جا كنيم يا قهرمان شويم.
فدراسيون براي اين ركوردزني‌ها به بانوان پاداش نمي‌دهد؟
نه، با وجود اينكه مسوولان جديد فدراسيون قبل از آغاز مسابقات ليگ در سايت فدراسيون و رسانه‌ها اعلام كردند، به شناگراني كه بتوانند در مسابقات رسمي ركوردهاي ملي را جابه‌جا كنند يك سكه طلا پاداش مي‌دهند اما حالا زير قولشان زده‌اند و مي‌گويند اين قانون فقط شامل حال تيم‌هاي مردان مي‌شوند. متاسفانه دختران شناگر حتي از يك تشويق ناچيز هم محروم هستند. من در اين مسابقات در سه ماده قهرمان شدم و توانستم ركورد ملي 100متر كرال پشت را كه در دستم خودم بود جابه‌جا كنم. ما همه كار انجام مي‌دهيم. با چنگ و دندان هزينه‌هاي مالي را متقبل مي‌شويم اما هيچ توجهي از مسوولان نمي‌بينيم.
هزينه مربياني كه شما را آموزش مي‌دهند از كجا تامين مي‌شود؟
از پول‌هايي كه خود بچه‌ها مي‌دهند. البته اگر پولي براي تيم باقي بماند. اگر نه كه هيچ.
درحال‌حاضر تركيب ثابتي در تيم ملي داريد؟
زمان رياست آقاي آيت‌اللهي تيمي وجود داشت و اسم من هم جزو ملي‌پوشان بود. اما الان فعلا خبري از
اينکه تيمي دوباره تشكيل شود يا تغييراتي در آن شكل بگيرد، نيست. البته اگر هم باشد به دردمان نمي‌خورد. ما كه به مسابقه برون‌مرزي اعزام نمي‌شويم تا بخواهيم نتيجه عملكردمان را ببينيم.
چطور شد به سراغ رشته شنا رفتيد؟
به نظرم رشته ورزشي بسيار جذابي است. چون به شنا خيلي علاقه داشتم از هشت‌سالگي فعاليتم را به صورت حرفه‌اي شروع كردم. اما افسوس كه آينده‌اي برايم ندارد. البته ما شناگرها چون اعزام برون‌مرزي نداريم مي‌توانيم همزمان در يك رشته ديگر هم به طور حرفه‌اي ورزش كنيم و عضو تيم ملي باشيم.
در رشته ديگري هم كار مي‌كنيد؟
بله، من در مسابقات قايقراني آب‌هاي آرام هم شركت مي‌كنم و جزو نفرات اول كشور در رشته كانو كانادايي هستم.
در تيم ملي هم هستيد؟
دعوتم كردند؛ اما چون بايد تمام مدت در اردو‌ها حضور پيدا مي‌كردم، نرفتم.
از عملكرد مسوولان فعلي فدراسيون راضي هستند؟
فعلا نمي‌شود در اين باره نظري داد، چرا كه كادر جديد تازه سه ماه است به فدراسيون آمده و در اين مدت كوتاه نمي‌توان عملكرد آن را ارزيابي كرد. اما همين كه در مدت سه ماه حضورشان در فدراسيون مسابقات كشوري را براي بانوان برگزار كردند، فكر مي‌كنم امتياز مثبتي باشد.
فدراسيون آيت اللهي را چطور ديديد؟
بالاخره فدراسيون ايشان با حاشيه‌ها و نقاط ضعفي همراه بود كه برنامه‌هاي بانوان هم تحت‌تاثير آن قرار داشت.
