به گزارش سرویس ورزشی صراط به نقل از، مصطفی دنیزلی که متولد 10 نوامبر 1949 در شهر "ازمیر" ترکیه است، برای سومین مرتبه هدایت یک تیم ایرانی را برعهده میگیرد، تیمی که روز 26 مردادماه 1385 برای نخستین مرتبه و در زمان مدیریت انصاریفرد در باشگاه پرسپولیس، هدایت آن را پذیرفته بود.
در دوران بازیگری دنیزلی از سال 1966 تا 1983 به مدت 17 سال در تیم آلتای اسکای ازمیر بازی کرد و در طول 476 بازی 83 گل به ثمر رساند. در این دوران وی یکی از بهترین مهاجمان چپ لیگ ترکیه بود و در سال 1980 به عنوان آقای گل لیگ ترکیه انتخاب شد. در سال 83-1982 به تیم گالاتاسرای ترکیه پیوست و در این تیم 15 بازی انجام داد و سه گل نیز به ثمر رساند. دنیزلی در پایان فصل 84-1983 خود را از فعالیتهای ورزشی بازنشسته کرد و وارد عرصه مربیگری شد. وی در دوران فوتبال حرفهای 33 مرتبه برای تیم ملی کشورش به میدان رفت و حاصل آنها تنها دو گلزده بود.
دنیزلی کار مربیگری را از سال 1984 به عنوان دستیار "یوپ دروال" در تیم گالاتاسرای آغاز کرد و سه سال دستیار این مربی آلمانی در گالاتاسرای بود. در سال 1987 وی به عنوان سرمربی گالاتاسرای انتخاب شد که در نخستین تجربه مربیگری خود با 90 امتیاز و در حالی که با تیم دوم (بشیکتاش) 12 امتیاز اختلاف داشت، مقتدرانه به عنوان قهرمانی لیگ ترکیه دست یافت. این مربی ترکیهای در سال 1987 در مقطعی هدایت تیم ملی ترکیه را برعهده گرفت که حاصل آن یک پیروزی، یک تساوی و چهار شکست بود.
دنیزلی در فصل 89-1988 با این تیم به نیمه نهایی جام یوفا صعود کرد اما با شکست 5 بر یک برابر تیم "استوا بخارست" از رسیدن به فینال این رقابتها بازماند و در پایان همان سال از تیم گالاتاسرای جدا شد. در سال 90-1989 وی سرمربیگری تیم "آلمانیا آخن" آلمان را برعهده گرفت و درحالیکه نوع جدیدی از حمله در فوتبال را در این تیم طراحی کرده بود، در پایان فصل با کسب 11 پیروزی، 8 تساوی، 19 باخت، 51 گلزده و 63 گلخورده در رده نوزدهم جدول ردهبندی بوندسلیگای دو قرار گرفته و به دسته سوم سقوط کرد.
این مربی پس از آن ناکامی بزرگ به ترکیه بازگشت و دوباره هدایت گالاتاسرای را برعهده گرفت که با این تیم در سال 91-1990 به عنوان قهرمانی رسید و جواز حضور در مسابقات جام در جام باشگاههای اروپا راه یافت. در آن جام در مرحله یکچهارم نهایی با شکست 2 بر یک برابر وردربرمن آلمان از صعود به مراحل پایانی بازماند.
از سال 1992 تا 1995 دنیزلی هدایت تیم کوکالیاسپور ترکیه را برعهده گرفت و سپس برای دومین مرتبه هدایت تیم ملی فوتبال ترکیه را قبول کرد و تا سال 2000 در این سمت حضور داشت. وی در رقابتهای جام ملتهای 2000 اروپا توانست به همراه تیم ملی ترکیه برای نخستین مرتبه در تاریخ به جمع هشت تیم برتر مسابقات صعود کند و با شکست 2 بر صفر برابر پرتغال از دور مسابقات کنار رفت.
در سال 2000 از سوی مسئولان باشگاه فنرباغچه به وی پیشنهاد سرمربیگری تیم فوتبال این باشگاه داده شد که این مربی با پذیرش این درخواست، در همان سال موفق شد این تیم را پس از پنج سال مجددا به عنوان قهرمانی لیگ ترکیه برساند.
این مربی ترکیهای سال 2002 پیشنهادی از تیم ملی نیجریه داشت که به دلیل مشکلات شخصی که داشت، با این تیم به توافق نرسید. سپس هدایت تیم "وستل ماینسااسپور" را پذیرفت.
در سال 2004 و در حالیکه از چند باشگاه ژاپنی و کرهای پیشنهاد داشت اما ترجیح داد دانش خود را در اختیار تیم پاس تهران در لیگ ایران بگذارد و با روز 12 دیماه سال 1383 با عقد قرارداد رسمی به این تیم تهرانی پیوست و در نخستین بازی که هدایت پاس را در لیگ ایران برعهده داشت، تیم برق شیراز را در ورزشگاه دستگردی با نتیجه 5 بر یک شکست داد.
وی که جانشین مجید جلالی در نیم فصل لیگ چهارم شده بود، در آن سال با تیم مدافع عنوان قهرمانی که در نیم فصل نخست در جمع 6 تیم پایانی جدول قرار داشت، در نهایت به جایگاه ششمی دست یافت اما موفق شد برای نخستین مرتبه در لیگ قهرمانان آسیا، یک تیم ایرانی را به مرحله یکچهارم نهایی هدایت کند ولی در روزی تلخ و پس از تساوی 4 بر 4 برابر العین امارات، از راهیابی به مرحله نیمه نهایی این مسابقات بازماند.
دنیزلی پس از حضور در ایران و عملکرد خوب به همراه تیم پاس، به عنوان یکی از گزینههای هدایت تیم ملی ایران در جام جهانی 2006 انتخاب شد اما فدراسیون فوتبال ایران ترجیح داد با هدایت "برانکو ایوانکوویچ" در آن مسابقات به میدان برود.
وی در پایان لیگ چهارم و اختلافاتی که با مصطفی آجورلو مدیرعامل وقت باشگاه پاس داشت، از این تیم جدا شد و درحالیکه پیشنهادات مختلفی از تیمهای اماراتی داشت، ترجیح داد به لیگ ترکیه بازگردد. اگر دنیزلی در روزهای پایانی لیگ پنجم و در دیداری حساسی که پاس با 3 گل در اصفهان مغلوب ذوبآهن شد، این تیم را ترک نمیکرد، این تیم تهرانی میتوانست مجددا عنوان قهرمانی لیگ را کسب کند اما در هفته آخر با اختلاف یک امتیاز نسبت به تیم استقلال، در رده دوم قرار گرفت.
26 مردادماه 1385 دنیزلی مجددا به ایران بازگشت و به عنوان جانشین "آری هان"، هدایت تیم فوتبال پرسپولیس را برعهده گرفت اما شروع خوبی با این تیم نداشت زیرا در نخستین تجربه مربیگریاش در جمع سرخپوشان تهرانی، در مشهد با نتیجه 3 بر 2 مغلوب ابومسلم شد. وی در دوران حضورش در پرسپولیس، در فینال پر حرف و حدیث جام حذفی، در تهران و اصفهان برابر سپاهان به تساوی یک بر یک دست یافت اما تیمش در ضربات پنالتی با نتیجه 4 بر 2 تن به شکست داد. در آن روز مسعود مرادی در دقیقه 119 خطای هادی عقیلی روی احسان خرسندی را نادیده گرفت.
پیروزی 2 بر یک در شهرآورد 61 وی را نزد هواداران پرسپولیس محبوبتر کرد اما در روز 23 دیماه همان سال به دلیل اختلاف با حمید استیلی، وی را از کادر مربیگری تیم پرسپولیس کنار گذاشت، گرچه استیلی در مصاحبهای پس از آن اتفاق با خبرنگار مهر اعلام کرد: "دیگر تحمل رفتارهای دنیزلی را نداشتم"!
در یازدهم خردادماه 1386، به دلیل عملکرد ناموفقی که در تیم پرسپولیس داشت و شکست 4 بر یک برابر تیم سپاهان در دیدار نیمه نهایی جام حذفی، از این تیم جدا شد، هرچند به عنوان سومی با تیم پرسپولیس در لیگ ایران دست یافته بود. وی البته دوباره پس از جام جهانی 2006 به عنوان یکی از گزینههای هدایت تیم ملی ایران انتخاب شد اما در نهایت امیر قلعهنویی هدایت تیم ملی ایران را برعهده گرفت.
دنیزلی در 9 اکتبر سال 2008 به تیم بشیکتاش بازگشت و در نهایت توانست این تیم را به عنوان قهرمانی لیگ ترکیه در فصل 09-2008 برساند. حضور در مسابقات لیگ قهرمانان اروپا در سال 10-2009 یکی دیگر از افتخارات دنیزلی بود. این تیم در گروه B با تیمهای منچستریونایتد انگلستان، زسکا مسکوی روسیه و ولفسبورگ آلمان به رقابت پرداخت اما با یک پیروزی، یک تساوی و 4 شکست در رده چهارم گروه قرار گرفت و حتی نتوانست به لیگ اروپا هم راه یابد.
البته مصطفی دنیزلی تنها مربی ترکیهای محسوب میشود که توانسته است با سه تیم مطرح این کشور به نامهای گالاتاسرای، فنرباغچه و بشیکتاش به عنوان قهرمانی لیگ ترکیه دست یافته است.
این مربی ترکیهای در زمان حضورش در ایران هیچ جامی را بدست نیاورد. وی به همراه پاس در 51 بازی توانست 26 پیروزی، 17 تساوی و 8 شکست را کسب کرد و در پرسپولیس هم در 30 مسابقه، 14 پیروزی، 11 تساوی و 5 باخت را در کارنامهاش به ثبت رساند. دنیزلی پس از 1635 روز به ایران بازگشت تا حداقل یک جام به همراه تیمهای ایرانی در کارنامهاش به ثبت برساند.