دیوید آتنبرو، مستندساز مشهور انگلیسی در مجموعه حیات خود نمونه هایی از عجیبترین گونه های جانداران در جهان را به همراه محل زندگی آنها معرفی کرده که پرنده ماهی از جمله این گونه ها به شمار می رود.
دانشمندان آمریکایی و کانادایی بسیار کنجکاوند که دریابند روند و دلیل تکامل بالها در ماهی های پرنده چه بوده است که آنها می توانند بر روی سطح دریا به راحتی پرواز کنند.
مطالعات پیشین نشان می دهند که این جانداران طی روند تکاملی به منظور سازگاری با محیط زیست از موجودی دو بال به موجودی چهار بال تبدیل شده اند و شکل گرفتن دو بال دیگر بر روی بدن آنها در بخش بطنی به پرواز آسانتر و سریعتر آنها کمک کرده است.
ماهی های پرنده چهار بال می توانند در مسیری به طول 400 متر نیز پرواز کنند و در عین حال می‌توانند از مسیر خود بازگشته و ارتفاع خود را تغییر دهند. این در حالی است که ماهی های دو بال مسافتهای کوتاهتری را پرواز کرده و معمولا مسیر حرکتی آنها خطی مستقیم و صاف است.
محققان طی مطالعات خود گونه‌های متنوع تری از ماهیهای پرنده نیز یافته اند که برای زندگی در شرایط خاص بالهای آنها بیش از حد عادی رشد کرده اند. این تنوع گونه های زیستی نشان دهنده وجود الگوهای پیچیده تری از تکامل این ماهی هااست.
قدرت پرواز و یا به عبارتی دیگر شناور شدن در هوا بر فراز سطح آب دریا در واقع یک سازگاری دفاعی در برابر شکارچیانی مانند مرغهای دریایی، کوسه ها، ماهی های تن، و دلفینها است که معمولا در نزدیکی و یا بر روی سطح دریا در رفت و آمد و شکار هستند.
یکی از رویایی ترین این جانداران پرنده ماهیها هستند که قادرند مسافتی برابر 50 متر را بر فراز آب دریا پرواز کنند، این ویژگی منحصر به فرد که هیچ ارتباطی با گونه آبزیان ندارد به این ماهیهای کوچک کمک می کند به راحتی از تهدید شکارچیان خود بگریزند.
این جانداران در مناطق گرمسیری زندگی می کنند و آخرین رکوردی که از مدت پرواز این ماهیهای زیبا به ثبت رسیده 45 ثانیه پرواز در خارج از سطح آب بوده است.
دانشمندان آمریکایی و کانادایی بسیار کنجکاوند که دریابند روند و دلیل تکامل بالها در ماهی های پرنده چه بوده است که آنها می توانند بر روی سطح دریا به راحتی پرواز کنند.
مطالعات پیشین نشان می دهند که این جانداران طی روند تکاملی به منظور سازگاری با محیط زیست از موجودی دو بال به موجودی چهار بال تبدیل شده اند و شکل گرفتن دو بال دیگر بر روی بدن آنها در بخش بطنی به پرواز آسانتر و سریعتر آنها کمک کرده است.
ماهی های پرنده چهار بال می توانند در مسیری به طول 400 متر نیز پرواز کنند و در عین حال می‌توانند از مسیر خود بازگشته و ارتفاع خود را تغییر دهند. این در حالی است که ماهی های دو بال مسافتهای کوتاهتری را پرواز کرده و معمولا مسیر حرکتی آنها خطی مستقیم و صاف است.
محققان طی مطالعات خود گونه‌های متنوع تری از ماهیهای پرنده نیز یافته اند که برای زندگی در شرایط خاص بالهای آنها بیش از حد عادی رشد کرده اند. این تنوع گونه های زیستی نشان دهنده وجود الگوهای پیچیده تری از تکامل این ماهی هااست.
قدرت پرواز و یا به عبارتی دیگر شناور شدن در هوا بر فراز سطح آب دریا در واقع یک سازگاری دفاعی در برابر شکارچیانی مانند مرغهای دریایی، کوسه ها، ماهی های تن، و دلفینها است که معمولا در نزدیکی و یا بر روی سطح دریا در رفت و آمد و شکار هستند.
یکی از رویایی ترین این جانداران پرنده ماهیها هستند که قادرند مسافتی برابر 50 متر را بر فراز آب دریا پرواز کنند، این ویژگی منحصر به فرد که هیچ ارتباطی با گونه آبزیان ندارد به این ماهیهای کوچک کمک می کند به راحتی از تهدید شکارچیان خود بگریزند.
این جانداران در مناطق گرمسیری زندگی می کنند و آخرین رکوردی که از مدت پرواز این ماهیهای زیبا به ثبت رسیده 45 ثانیه پرواز در خارج از سطح آب بوده است.
