۱۵ دسامبر مصادف با ۲۴ آذر با نام روز جهانی چای در تقویم جهان ثبت شده و شناخته می‌شود. هدف از نامگذاری روز جهانی چای توجه جهانی دولت‌ها و شهروندان به تأثیر تجارت جهانی چای بر کارگران و تولیدکنندگان است و به درخواست حمایت از قیمت و تجارت عادلانه پیوند خورده است.
کشور ما نیز یکی از تولیدکنندگان اصلی چای به حساب می‌آید و بالطبع مردم نیز چای را یکی از بهترین نوشیدنی‌ها می‌دانند. این نوشیدنی معطر که معمولاً با ریختن آب گرم یا جوش روی برگ‌های یک درختچه همیشه سبز بومی شرق آسیا تهیه می‌شود، امروز جای خود را در فرهنگ کشورهای مختلف جهان همچون ایران، چین و انگلیس باز کرده است.
حتماً پیش آمده است که به دل جنگل بزنید و هوس چای زغالی بکنید. علاقه ما به چای فقط به دوست داشتن، درست کردن و نوشیدن چای زغالی محدود نمی‌شود. ما رسم‌های مختلفی برای نوشیدن چای داریم که شناخته شده‌ترین آن‌ها چای آوردن عروس در مراسم خواستگاری است.
این مراسم بخش مهمی از مراسم شناخت رو در روی دو خانواده است. در این مراسم دختر تلاش می‌کند برای نشان دادن توانایی‌اش در خانه‌داری چای خوش‌رنگی را برای خانواده عروس بریزد و به صورتی که قطره چای در سینی نریزد آن را جلوی مهمانانش بگیرد.
در برخی نقاط کشورمان مرسوم است که کسی که یک یا چند چایی خورده و دیگر تمایلی به صرف چای ندارد، استکان چای خود را بر روی نعلبکی می‌خواباند.
در مراسم ازدواج سنتی چینی‌ها، عروس و داماد در مقابل والدین خود زانو می‌زنند و به آن‌ها چای می‌دهند و بعد از آن‌ها تشکر می‌کنند. این کار عروس و داماد بیانگر قدردانی و احترام آن‌هاست.
در روند برگزاری این رسم عروس در خدمت خانواده داماد و داماد در خدمت خانواده عروس است. این روند، نمادی از پیوستن دو خانواده است. بچه‌ها نیز در زمان عذرخواهی از والدینشان به آن‌ها چای می‌دهند. بنابراین چای در فرهنگ چینی می‌تواند بخشی از عذرخواهی رسمی باشد.
نحوه سرو چای نیز بخشی از مراسم چای چینی‌هاست. آن‌ها باور دارند چای سبز باید با آب خنک تهیه شود.
یکی از روش‌های سرو چای در چین استفاده از یک کاسه لیوانی کوچک به نام گایوان است. چای کونگ‌فو یکی از معروف‌ترین مراسم‌های چای چینی است. در این مراسم یک بطری آب جوش آماده می‌کنند. برگ‌های چای را در فنجان آب گرم می‌گذارند تا در حدود ۳۰ ثانیه خیس بخورد، سپس آن‌ها را از داخل آب درمی‌آورند و در قیف چای می‌گذارند تا ناخالصی‌ها فیلتر شوند.
سپس برگ‌های چای را مجدداً در آب گرم گذاشته و از بشقاب چای یا نعلبکی برای شستشوی بیشتر برگ‌ها استفاده می‌کنند و در نهایت دوباره چای را از قیف چای عبور می‌دهند.
از مراسم‌های دیگر سرو چای در چین می‌توان به مراسم چای سیچوان و مراسم چای زین اشاره کرد. انگلیسی‌ها هم توجه ویژه‌ای به چای دارند.
چای بعد از ظهر به عنوان یک رسم اجتماعی در انگلیس شناخته می‌شود. مردم این کشور به عنوان آداب چای بعد از ظهر چای خوش عطر و رنگی را دم می‌کنند و ساندویچ‌های کوچک مانند ساندویچ خیار و پنیر روی میز قرار می‌دهند. آن‌ها چای و ساندویچ کلوچه یا بیسکوییت به همراه خامه و مربا سرو می‌کنند و کیک و نان نیز از اجزای چای عصرانه‌شان به حساب می‌آید.
