سه‌شنبه ۰۶ آذر ۱۴۰۳ - ساعت :
۰۶ دی ۱۳۹۸ - ۲۱:۳۵

آیت‌الله شمس خراسانی به دیار حق شتافت

آیت‌الله شمس خراسانی به دیار حق شتافت
آیت‌الله سید حسین شمس خراسانی از علمای حوزه علمیه و از شاگردان امام خمینی (ره) و آیت‌الله بروجردی دار فانی را وداع گفت.
کد خبر : ۴۸۷۵۳۹

 آیت‌الله سید حسین شمس خراسانی از اساتید حوزه علمیه قم و مشهد پس از سال‌ها تلاش و مجاهدت علمی در سن ۹۲ سالگی دار فانی را وداع گفت.

به گزارش باشگاه خبرنگاران آیت الله العظمی جوادی آملی از مراجع تقلید شیعیان در پیامی ارتحال آیت الله شمس خراسانی را تسلیت گفت که متن پیام این استاد سطوح عالی حوزه به شرح زیر است:

بسم الله الرحمن الرحیم
انا لله وانا الیه راجعون

ارتحال عالم ربانی، فقیه و اصولی وارسته، حضرت آیة الله حاج سید حسین شمس خراسانی مایه تأسف شد این سانحه سنگین را به حضرت بقیة الله (ارواح من سواه فداه) و حوزه‌های علمیّه و شاگردان آن رحیل عزیز تسلیت و علوّ درجه و اجر صابران برای بیت مکرم ایشان از خدای سبحان مسئلت می‌شود.

به گزارش مهر، آیت اللَّه سید حسین شمس خراسانی در سال ۱۳۴۶ قمری، ۱۳۰۶ شمسی در اطراف مشهد، به دنیا آمد و پس از تحصیلات ابتدایی، تحصیلات رسمی حوزه را از حدود ۱۲ سالگی در حوزه علمیه مشهد و در مدرسه نواب در محضر اساتید برجسته آن دیار آغاز کرد.

این عالم ربانی در سال ۱۳۲۹ برای تکمیل علوم عقلی به تهران رفت و در مدرسه سپهسالار قدیم ساکن شد و در اواسط سال ۱۳۳۲ شمسی با هجرت به قم در مدرسه حجتیه مستقر شد.

مرحوم آیت الله شمس در اواخر سال ۱۳۳۳ ش، به قصد سفر به حوزه نجف برای تکمیل خارج فقه و اصول، از قم به مشهد مراجعت کرد تا ضمن ازدواج، مقدمات سفر به نجف را فراهم کند، اما با اطلاع از حضور و سکونت آیت الله سید محمدهادی میلانی، در مشهد در چند ماه قبل آن، از عزیمت به نجف منصرف می‌شود و با جدیت در درس خارج فقه و اصول این فقیه دقیق النظر و اصولی حاضر می‌شود. مرحوم میلانی، ۱۳ سال اصول تدریس کرد که یک دوره کامل نشد و تمام حدود ۲۰ سال حضورش در مشهد فقه را تدریس کرد که ایشان از شاگردان مورد عنایت خاص استاد خود بود.

این استاد حوزه علمیه قم هم زمان با حضور در درس آیت الله میلانی، به سطوح عالی اصول و همچنین درس خارج اصول (اواخر دهه ۴۰ ش) اشتغال داشت، همچنین مباحث کلام و حکمت را برای شاگردان خاص بیان می‌کرد.

او پس از ارتحال آیت الله میلانی در ۱۳۵۴ ش، به حوزه علمیه قم عزیمت می‌کند، اما پس از یک سال و به قصد تبدیل منزل مسکونی در مشهد و استقرار دائمی در قم، به مشهد برمی‌گردد و از تیرماه ۱۳۵۹ ش، ساکن قم می‌شوند و به ادامه تدریس خارج فقه و اصول و مباحث اعتقادی و تفسیر قرآن ادامه می‌دهد و ده‌ها شاگرد فاضل را تربیت می‌کند.

از جمله آثار چاپ شده ایشان می‌توان به توحید ناب، توحید از نگاهی نو، الأمر بین الأمرین، مشکات الأصول، التوحید بین الفلسفة المادیة و المدرسه العرفانیة اشاره کرد که در مجموع آثار دینی ارزشمندی هستند.

گفتنی است: قرار است پیکر او به عراق منتقل شده و در وادی‌السلام نجف اشرف به خاک سپرده شود.