کیهان: شبكه دولتي انگليس اعلام كرد انتخابات مجلس در ايران بسيار مهم است و اصلاح طلبان بايد فعالانه با اين انتخابات برخورد كنند.
بي بي سي با اشاره به تحليل هاي پايگاه هاي اينترنتي ضدانقلاب نوشت: انتخابات در ايران اولا چندين مرحله دارد كه از نامزد شدن شروع مي شود و پس از مرحله تاييد صلاحيت وارد مرحله تبليغات شده و نهايتا به روز راي گيري مي رسد. هر كدام از اين مراحل پتانسيل هايي براي فعاليت در اختيار نيروهاي اصلاح طلب مي گذارد كه مي توانند وارد بازي شوند و در هر مرحله اي كه يا از سوي حاكميت اخراج شدند و يا به صلاحديد خود از فعاليت انصراف دادند بازي را با اراده خود قطع كنند.اصلاح طلبان در هر كدام از سه وضعيت بالا، دستي پر براي فعاليت خواهند داشت. آناني كه رد صلاحيت مي شوند بر روي رد صلاحيت خود مانور مي دهند. و آناني كه تاييد صلاحيت مي شوند از تريبون هايي كه براي تبليغات در اختيار خواهند گرفت به تبليغ و تبيين ايده هاي خود مي پردازند. ضمن اينكه هم مي توانند سلامت رأي گيري و شمارش آرا را و هم تمايل جامعه هدف به رأي دادن را تا روز قبل از رأي گيري رصد بكنند و احيانا در روز آخر اعلام انصراف كنند.
يك پايگاه اينترنتي ضد انقلاب نيز با تخطئه ادعاي تحريم انتخابات نوشت: تحريم انتخابات از سوي اصلاح طلبان يعني اين كه خودمان هم مي دانيم كاري از دستمان برنمي آيد، حالش را هم نداريم، نمي خواهيم هم باشد، برويد و استراحت كنيد ولي اسمش را تحريم نگذاريد. البته اگر اعلام تحريم باعث شود خلأ ويژه و خاصي در انتخابات ايجاد كند، بحث ديگري است، اما الان و براي انتخابات مجلس در ايران كه اصلاح طلبان مي گويند ما در انتخابات شركت نمي كنيم و آن را تحريم نمي كنيم، آيا اين كار به صلاح يا درست يا به موقع و يا كارآمد است؟ پاسخ تمامي اين پرسش ها، منفي است.
سايت ياد شده افزود: «تحريم زماني در ايران مسئله بود كه نه خيلي، اما كمي تا قسمتي برخي از حد و مرزها مشخص بود. براي مثال زماني به خاتمي مي گفتند از رياست جمهوري استعفا دهد، اگر وي آن زمان به اين كار دست مي زد، شايد تهديد يا فشار آن مي توانست تا حدودي كمك كند. اما آيا الان ديگر تحريم انتخابات فرقي مي كند؟ شايد بگوييم پس اگر اين طور است، پس چرا در انتخابات شركت كنيم؟ اين دومي اتفاقا بهتر است. اگر اين را مطرح كنند، مي شود روي يك سري امكانات و اقدامات و راه هاي احتمالي و جايگزين حرف زد ولي ادعاي تحريم يعني حرف مفت و مزخرف. اين يعني چون هيچ كاري از ما برنمي آيد، هيچ كاري هم نمي خواهيم بكنيم، پس توجيه مي شويم و مي نشينيم كنار».
پايگاه ياد شده كه از كانادا به روز مي شود، اضافه مي كند: سنگ بزرگ علامت نزدن است. اصلاح طلبان و گروه هاي منتسب ترسو و بي مايه هستند. اگر هم بايد دنبال راه و استراتژي باشند، بايد بروند گله اي و فله اي ثبت نام كنند، به فرض كه آمديم و تحريم كردند. واقعا اين تحريم به كجا مي رسد؟ اصلا كسي چقدر تحريم را دنبال مي كند؟ مگر الان براي يك سفر رهبري، نظام يك استان آدم را جابجا نمي كند؟ مگر اين همه سال انتخابات و راهپيمايي و روز قدس و غيره را پرشور نشان دادن كار سختي است؟ هر سال اين همه نق زده مي شود و اين همه اعتراض هست ولي تظاهرات ميليوني است، انتخابات ميليوني است. حاكميت براي اين گونه صحنه پردازي ها و نمايش ها هيچ گونه مشكلي ندارد. الان تحريم يعني اين كه خودمان هم مي دانيم كاري از دستمان برنمي آيد، حالش را هم نداريم، نمي خواهيم هم باشد، برويد و استراحت كنيد ولي اسمش را تحريم نگذاريد.
از سوي ديگر شبكه بالاترين در مطلب مشابهي به قلم «مهدي-خ» از عناصر پرهياهو و كم مايه در فتنه سبز نوشت: مگر سلطنت طلب ها كه 33 سال تحريم كردند، به كجا رسيدند؟ آزموده را آزمودن خطاست! مگر نمي بينيد كيهان چگونه با شايعه حضور من برمي آشوبد؟ ]!
