سیارک بنو یکی از معدود اجرام فضایی است که دانشمندان ناسا علاقه زیادی به آن نشان دادهاند. یکی از علتهای این علاقه به قدمت این سیارک مربوط میشود که بر اساس گفتههای اخترشناسان، هم سن منظومه شمسی است. اخیرا ناسا عکسهایی از سطح این سیارک گرفته که به ما اجازه میدهد اجسام ۲۵ سانتی متری روی آن را نیز از هم تمیز دهیم.
به گزارش دیجیاتو سیارک بنو (Bennu) در رتبه دوم مقیاس خطر برخورد احتمالی پالرمو قرار میگیرد. این بدان معناست که در ۱۵۰ سال آینده احتمال برخورد بسیار خطرناک آن به زمین وجود دارد. با این حال دانشمندان ناسا توانستهاند با کیفیتترین عکس جهان را از این سیارک بگیرند. وظیفه ثبت این عکس بر عهده فضاپیمای ناسا به نام OSIRIS-REx بوده که در تاریخ ۷ آوریل سال ۲۰۱۹ از فاصله ۳.۵ الی ۵ کیلومتری به ناسا مخابره شده و سطحی معادل ۴۸۸ متر از سیارک بنو را پوشش داده است.
برای این که کیفیت این عکس را بهتر درک کنید، میتوان به ابعاد هر پیکسل عکس ۵۰۶۶۹ در ۲۵۳۵۰ پیکسلی اشاره کرد که برابر با ۲ اینچ است. بدین ترتیب با نگاه کردن به این عکس میتوانید اجسامی به کوچکی ۲۵ سانتی متر را نیز تشخیص دهید. فراموش نکنید که این عکس از فاصله ۴ کیلومتری گرفته شده و بر اساس گفتههای ناسا، این عکس باکیفیتترین عکسی از سطح یک جرم فضایی بوده که تاکنون ثبت شده است.
البته پیش از این نیز عکسهایی از فاصله نزدیکتر از سطح مریخ و ماه دیدهایم، ولی اکثر آنها عموما با زاویه دید محدود و توسط دوربین تعبیه شده در یک مریخنورد یا ماهنورد ثبت شدهاند. همچنین گفتنی است که هیچ مدارگردی نتوانسته عکسی با این جزئیات ثبت کند. با تمامی این تفاسیر، در حال حاضر اطلاعات زیادی از سیارک بنو در دسترس است.
به لطف اخترشناسان میدانیم که سطح سیارک بنو همانند یک آتشفشان سنگهایی را به فضا پرتاب میکند که رفتاری عجیب برای یک سیارک به حساب میآید. همچنین به کمک تختهسنگهای عظیمالجثهای که روی سطح آن پخش شده است، میتوان گفت که با سطحی به شدت ناهموار طرف هستیم. آثاری از مگنتیت نیز در این سیارک دیده شده که حاکی از تعاملات آن با آب است.
با این حال تنها هدف مهندسین ناسا از تصویربرداری از سطح این سیارک، تولید یک تصویر پسزمینه با کیفیت نبوده و آنها قصد دارند در مرداد سال جاری روی سطح سیارک بنو فرود بیایند. در اصل هدف از ثبت این تصویر نیز انتخاب محل فرود در بخش بزرگی از منطقه شمالی آن بوده که با اسم رمز «بلبل» (Nightingale) شناخته میشود.
فرود فضاپیمای OSIRIS-REx نیز به آرامی صورت خواهد گرفت تا کمترین تداخل را در سطح این سیارک ایجاد کند. همچنین به کمک یک دمنده نیتروژن، ذراتی که به کمک بازوی رباتیکی جمعآوری خواهند شد، به اطراف پرت میشوند. اگر همهچیز بر اساس برنامهریزی پیش برود، فضاپیما با نمونههای جمعآوری شده در سپتامبر سال ۲۰۲۳ به زمین باز خواهد گشت که امیدواریم این نزدیکترین فاصله سیارک بنو با زمین باشد.