ماه مبارک رمضان به نیمه رسید، ماهی که طبق فرمایش پیامبر اکرم (ص) در اولین شب آن، درهاى آسمان گشوده مىشود و تا آخرین شب آن بسته نخواهد شد، ماهی که اگر بنده «خدا» مىدانست که در ماه رمضان چیست دوست مىداشت که تمام سال، رمضان باشد. اینها تنها گوشه‌ای از سخنان گهربار اهل بیت (ع) درباره جایگاه و فضیلت این ماه مبارک، ماه مهمانی خداست.
به همین مناسبت به اعمال شب و روز نیمۀ مبارک رمضان که در کتاب مفاتیح الجنان ذکر شده، اشاره می‌شود.
شب پانزدهم:
از شب‌های پربرکت است و در آن چند عمل مستحب است:
اول:
غسل کردن.
دوم:
زیارت امام حسین (علیه‌السلام).
سوم:
6 رکعت نماز که در هر رکعت پس از سوره «حمد»، سوره‌های «یس»، «تَبارَک المُلک» و «توحید» خوانده شود.
چهارم:
«صد رکعت» نماز بخواند، در هر رکعت پس از سوره «حمد»، 10 مرتبه سوره «توحید» خوانده شود.
شیخ مفید در کتاب «مقنعه» از حضرت امیرالمؤمنین علیه‌السلام روایت کرده: که هرکه این عمل را بجا آورد، حق‌تعالی 10 فرشته به سوی او می‌فرستد تا دشمنانش را از پری و آدمی از او دور کنند و هنگام مرگ او 30 فرشته می‌فرستد که او را از عذاب دوزخ ایمن کنند.
پنجم:
روایت شده: که از امام صادق علیه‌السلام پرسیدند: چه می‌فرمایی در حق کسی‌که در شب نیمه ماه رمضان کنار قبر امام حسین(علیه‌السلام) حاضر شود؟ حضرت فرمود: خوشا به حال کسی‌که در شب نیمه ماه رمضان پس از نماز عشا 10 رکعت نماز کنار قبر آن حضرت بجا آورد، البته این نماز غیر از نافله شب است و بخواند در هر رکعت پس از سوره «حمد»، 10 مرتبه «توحید» را و به خدای تعالی از آتش دوزخ پناه ببرد، خدا او را نجات یافته از آتش ثبت می‌کند و از دنیا نرود تا فرشتگانی را در خواب ببیند که او را به بهشت بشارت می‌دهند و نیز فرشتگانی که او را از آتش ایمن می‌کنند.
روز پانزدهم:
در چنین روزی در سال دوم هجری ولادت باسعادت حضرت امام حسن مجتبی علیه‌السلام واقع شد و شیخ مفید فرموده: ولادت امام محمّد تقی در چنین روزی در سال صدونودوپنج هجری بوده، اما مشهور از علما برآنند که آن در غیر این روز بوده است، به هر صورت این روز، روز بسیار شریفی است و دادن صدقات و بخشش‌ها در این روز فضیلت بسیار دارد.
