رمز و راز‌هایی در مراسم حج وجود دارد که آن را از به عنوان یکی از واجبات دینی و فرع مهمی در اسلام قرار داده است. در این میان، اسامی اعمال و مکان‌ها، هر یک دارای رمز‌هایی هستند که دانستن آن‌ها موجب می‌شود که به فلسفه و حکمت بسیاری از اعمال واجب حج پی ببریم.
به گزارش تسنیم با بهره‌گیری از آموزه‌های دینی و مستندی که در کتاب بحارالانوار تألیف علامه محمدباقر مجلسی و همچنین کتاب علل الشرایع نوشته علامه محمد بن علی ابن‌بابویه آمده است، به بررسی برخی از عناوین و نام‌های بیت‌الله الحرام پرداخته ایم.
رمز نامیده شدن کعبه به این نام
از امام حسن مجتبی علیه السلام نقل شده که فرمودند: چند نفر از مردم یهودی به خدمت پیغمبر اسلام صلی‌الله علیه و آله رفته و از آن حضرت سؤالاتی کردند. ازجمله پرسیدند: «به چه دلیلی کعبه، کعبه نامیده شده است؟» آن حضرت در پاسخ فرمودند: «به این دلیل که در وسط دنیا قرار گرفته است.»
در زمان دیگری افرادی از امام صادق علیه السلام سؤال کردند: «برای چه کعبه، کعبه نامیده شده است؟» آن حضرت پاسخ فرمودند که: «به این علت که چهار گوشه دارد.» دوباره سؤال کردند: «چرا چهارگوش است؟» فرمودند: «زیرا محاذی بیت المعمور است که در آسمان‌ها قرار دارد و بیت المعمور هم چهارگوش است.»
پرسیدند: «به چه دلیلی بیت المعمور چهارگوش است؟»، اما صادق علیه السلام در جواب فرمودند: «زیرا محاذی عرش الهی است و آن هم چهارگوش و مربع است.» گفتند: «چرا عرض الهی مربع است؟» فرمودند: «زیرا کلماتی که اسلام بر آن بنا شده، چهار تا است که آن‌ها عبارت‌اند از: سبحان‌الله و الحمدالله و لا اله الا الله و الله اکبر».
چرا بیت‌الله الحرام به این نام خوانده می‌شود؟
از امام جعفر صادق علیه السلام سؤال شد که: «به چه علتی بیت‌الله الحرام با این عنوان نامیده می‌شود؟» آن حضرت در جواب فرمودند: «به این علت که برای مشرکین حرام است که وارد آن شوند.»
رمز نامیده شده کعبه به بیت عتیق
یک نفر از امام صادق علیه السلام سؤال کرد که: «چرا به کعبه، بیت عتیق می‌گویند؟» آن حضرت در جواب فرمودند: «به این علت که این خانه در طول سال‌های بسیار، از آسیب طوفان‌ها و خطر‌ها در امان مانده و همچنان آزاد و رها پابرجا است. در عین حال هر خانه‌ای دارای ساکنی است، جز کعبه که به نام خدای سبحان است و کسی در آن سکونت ندارد. به همین علت بیت عتیق نامیده می‌شود.»
آن حضرت همچنین فرمودند که: «کعبه قبل از فرینش انسان وجود داشته و هنگامی که حضرت آدم ابوالبشر خلق شد، خدای متعال حجرالأسود را از بهشت فرستاد و بیت مروارید سفید و درخشنده‌ای بود. خدای متعال آن را به سوی آسمان‌ها بالا برد و نشانه و جای آن بر روی زمین باقی ماند. مدتی بعد، خداوند متعال حضرت ابراهیم و حضرت اسماعیل علیهماالسلام را مأمور کرد تا پایه‌های بیت را در همان محلی که نشانه‌های آن باقی مانده بود، بسازند.»
