«ویلموتس‎گیت»؛ ترکمانچای ورزش ایران!

همزمان با افزایش روزافزون تعداد کودکان کار، طولانی شدن صفوف بیماران خاص در نوبت دریافت داروهای تحریمی و فشار کمرشکن اقتصادی بر تمام آحاد ایرانیان، خبر محکومیت فدراسیون فوتبال ایران به پرداخت غرامت بیش از 6 میلیون یورویی به مارک ویلتموس (سرمربی پیشین تیم ملی) در اوج بحران ارزی کشور، همچون آواری سهمگین بر سر شنوندگان آن خراب شد!

جالب آنکه مارک ویلتموس بلژیکی تنها با 63 روز حضور در ایران و هدایت تیم ملی فوتبال در فقط 6 بازی، علاوه بر دریافت 2 میلیون یورو از قراردادش، اینک ایران را در فیفا به پرداخت 170 میلیارد تومان غرامت محکوم کرده است. با حسابی سرانگشتی می توان دریافت، ویلتموس بابت حضور در نیمکت تیم ملی فوتبال برای تنها 2 بازی دوستانه و 4 بازی رسمی و تحمل 2 شکست تحقیرآمیز در برابر بحرین و عراق، به ازای هر مسابقه مبلغ 1.3 میلیون یورو یا به ازای هر روز اقامت در ایران مبلغ 130 هزار یورو دستمزد گرفته است که به راحتی می توان نام وی را بعنوان گرانترین سرمربی تاریخ فوتبال جهان از ابتدای پیدایش این ورزش تاکنون در کتاب رکوردهای جهانی گینس ثبت و ضبط نمود!

در این بین، مهدی تاج رئیس پیشین و مستعفی فدراسیون فوتبال چه در ابتدای انعقاد قرارداد با ویلموتس و چه در هنگامه طرح شکایت این مربی بلژیکی علیه ایران در فیفا، صراحتاً اظهار داشت که برخلاف بی توجهی ها در قرارداد کاملاً یکطرفه با کارلوس کیروش، اینبار تمامی ریزه‎کاری‎های حقوقی در مفاد قرارداد با سرمربی جدید تیم ملی فوتبال رعایت گردیده است و از این جانب، دیگر هیچ تهدیدی فدراسیون فوتبال را در محاکم قضایی ورزشی تهدید نخواهد کرد. برخلاف ادعای تاج اما ویلموتس نه تنها ایران را در میانه بازی های حساس مقدماتی جام جهانی 2022 تک و تنها رها کرد، بلکه اکنون غرامتی نجومی را به بیت المال تحمیل نمود! بعد از این اتفاق اما تنها واکنش رئیس سابق فدراسیون فوتبال، استعفای ناگهانی به بهانه بیماری از فدراسیون و خروج از کشور به همراه خانواده به مقصد سواحل زیبای الیکانته در نزدیکی مایورکای اسپانیا بود!

در عین حال، ردپای مسعود سلطانی فر وزیر ورزش و جوانان نیز در انعقاد قرارداد با این مربی درجه سه بلژیکی از طریق واسطه گری مرکز فرهنگی ایران و هلند نیز مشهود است چراکه افتتاح این مرکز به سال 95 و ماه های پایانی مسئولیت سلطانی فر در سازمان میراث فرهنگی و گردشگری باز می گردد.

در پایان نباید از دولتمردانی که در برابر غارت 27 میلیارد دلاری و بازنگشتن ارزهای صادراتی در این بحران ارزی به کشور، کک‎شان هم نگزید، انتظار داشت در مقابل این خیانت 8.2 میلیون یورویی در جریان «ویلموتس‎گیت» خم به ابرو آورده و خود را در برابر به تاراج رفتن بیت المال مسئول بدانند!