از هنگام به صدا درآمدن سوت پایان دیدار تیم ملی ایران مقابل ژاپن تا روزی که سرمربی جدید تیم ملی معرفی شد، درواقع بخش اعظمی از جامعه فوتبال در انتظار انتخابی بود که حتی نسبت به کارلوس کی‌روش گزینه جذاب‌تر، جوان‌تر و صاحبنام‌تری باشد و در همین اثنا نام مارک ویلموتس از قوطی فدراسیون فوتبال بیرون آمد.
به گزارش ورزش سه، مربی‌ای که یک شخصیت بین‌المللی محسوب میشد و همچنین در تمام سال‌هایی که چه به‌عنوان بازیکن و چه به‌عنوان مربی سپری کرده بود توانسته بود جایگاه نسبتاً مناسبی را برای خودش در فوتبال اروپا، بالأخص دو کشور آلمان و بلژیک دست‌وپا کند. در روز‌های اول ایراد چندانی هم از این انتخاب به فدراسیون فوتبال وارد نبود، خصوصاً اینکه حالا انتخاب کاپیتان و سرمربی اسبق تیم ملی بلژیک از جهاتی قابل قبول به نظر می‌رسید اگرچه آن‌ها پیچش مو را ندیده بودند.
اگر به آن برهه از زمان برگردیم خاطرمان می‌آید یکی از آن دلایلی که خودمان را با آن امیدوارمی کردیم و به‌نوعی دلداری می‌دادیم، حضور ویلموتس در نقش سرمربی نسلی بود که تابه‌حال در تاریخ فوتبال بلژیک به‌مانند آن ظهور نکرده بود. نسلی که هرکدام از بازیکنانش نقشی تعیین‌کننده در بهترین باشگاه‌های فوتبال انگلیس را ایفا می‌کردند. فوتبالی که تا پیش‌ازاین تنها به چند اسم مثل "یان کولمانز"، "اریک گرتس، "میشل پرودوم، "انزو شیفو"، بسنده میشد، اما حالا یک دوجین ستاره فوتبالی در خودش می‌بیند.
کافی است به این نام‌ها توجه کنید تا متوجه قدرت این نسل از فوتبال بلژیک شوید: تیبو کورتوا، سیمون مینیوله، وینسنت کمپانی، یان فرتونخن، توبی آلدروید، ادن آزار، کوین دبروین، موسی دمبله، کوین میرالش، ویتسل، لوکاکو، و چندین نام دیگر که بعد از ۱۶ سال بازی از رده نوجوانان تا جوانان و المپیک در کنار هم حالا در جام جهانی ۲۰۱۴ هدایتشان به ویلموتس سپرده میشد و او نیز بااین‌همه ستاره در مرحله یک‌چهارم نهایی با یک گل مقابل آرژانتین مغلوب و از دور رقابت‌ها حذف شدند. اما بااین‌حال او در سمت خودش ابقا شد، تا در جام ملت‌های اروپا در مرحله یک چهارم نهایی مقابل ولزی که برای نخستین بار در رقابت‌های یورو حضور پیداکرده بود، با نتیجه ۳ بر یک شکست بخورد و پس از آن بود که ویلموتس از تیم ملی بلژیک اخراج شد.
جالب است بدانید او پس حذف در یورو ۲۰۱۶ تحت‌فشار شدید مطبوعات بلژیکی، ناشی از حذف مجدد بااین‌همه ستاره، اتهام بزرگی به پدر تیبو کورتوآ زد و او را به دادن اطلاعات و ترکیب بلژیک به رسانه‌ها در جریان یورو متهم کرد؛ اتهامی که منجر به شکایت کورتوآ از ویلموتس شد.
درهرصورت آن زمان چنین تصوری میشد که تجربه حضور برای هدایت نسل جوان کشور بلژیک می‌تواند انتخاب مناسبی باشد برای تیم ملی ایران که اکثر بازیکنانش را نسل جوانی تشکیل می‌دهند که قادرند باکسی مثل ویلموتس نه‌تن‌ها به جام جهانی بلکه به آرزو‌های بزرگ‌تری دست یابد. اما زهی خیال باطل...
عکس‌های که از او در اردو‌های تیم ملی بلژیک در سال‌های حضورش منتشرشده بود اکثراً حاکی از رابطه بسیار صمیمانه و گرم او با تک‌تک بازیکنانش را داشت، هواداران نیز این رفتار گرم او میزان صمیمیتش را با بازیکنان خودمان تصور می‌کردند و تصور میشد که سن کم او باعث خواهد شد تا بازیکنان تیم ملی احساس راحتی بیشتری کنند، اما در عمل آنچه به حقیقت پیوست زمین تا آسمان با چیزی که تصورش را می‌کردیم تفاوت بارزی داشت.
او حتی به‌نوعی با آگاهی از میزان حساسیت‌های ملت ایران از بازی در برابر تیم ملی عراق سوءاستفاده کرد و فدراسیون فوتبال را به عدم بازگشت به ایران در صورت نگرفتن حقوقش تهدید کرد و به همین خاطر اردو‌های تیم ملی در مهم‌ترین زمان ممکن ۱۰ روزبه تأخیر افتاد و گفته می‌شود با خالی کردن پشت بازیکنانش در این مدت به خواهش‌های هیچ‌کدام از آن‌ها توجهی نکرد تا اینکه در دو بازی پرانتقاد مغلوب عراق و بحرین شویم و این تازه آغاز ماجرایی تلخی بود که درنهایت به منجر به محکومیت فوتبال ایران به پرداخت ۶.۲ میلیون دلار بابت هدایت تیم ملی در ۶ بازی شد.
به گزارش ورزش سه، مربی‌ای که یک شخصیت بین‌المللی محسوب میشد و همچنین در تمام سال‌هایی که چه به‌عنوان بازیکن و چه به‌عنوان مربی سپری کرده بود توانسته بود جایگاه نسبتاً مناسبی را برای خودش در فوتبال اروپا، بالأخص دو کشور آلمان و بلژیک دست‌وپا کند. در روز‌های اول ایراد چندانی هم از این انتخاب به فدراسیون فوتبال وارد نبود، خصوصاً اینکه حالا انتخاب کاپیتان و سرمربی اسبق تیم ملی بلژیک از جهاتی قابل قبول به نظر می‌رسید اگرچه آن‌ها پیچش مو را ندیده بودند.
اگر به آن برهه از زمان برگردیم خاطرمان می‌آید یکی از آن دلایلی که خودمان را با آن امیدوارمی کردیم و به‌نوعی دلداری می‌دادیم، حضور ویلموتس در نقش سرمربی نسلی بود که تابه‌حال در تاریخ فوتبال بلژیک به‌مانند آن ظهور نکرده بود. نسلی که هرکدام از بازیکنانش نقشی تعیین‌کننده در بهترین باشگاه‌های فوتبال انگلیس را ایفا می‌کردند. فوتبالی که تا پیش‌ازاین تنها به چند اسم مثل "یان کولمانز"، "اریک گرتس، "میشل پرودوم، "انزو شیفو"، بسنده میشد، اما حالا یک دوجین ستاره فوتبالی در خودش می‌بیند.
کافی است به این نام‌ها توجه کنید تا متوجه قدرت این نسل از فوتبال بلژیک شوید: تیبو کورتوا، سیمون مینیوله، وینسنت کمپانی، یان فرتونخن، توبی آلدروید، ادن آزار، کوین دبروین، موسی دمبله، کوین میرالش، ویتسل، لوکاکو، و چندین نام دیگر که بعد از ۱۶ سال بازی از رده نوجوانان تا جوانان و المپیک در کنار هم حالا در جام جهانی ۲۰۱۴ هدایتشان به ویلموتس سپرده میشد و او نیز بااین‌همه ستاره در مرحله یک‌چهارم نهایی با یک گل مقابل آرژانتین مغلوب و از دور رقابت‌ها حذف شدند. اما بااین‌حال او در سمت خودش ابقا شد، تا در جام ملت‌های اروپا در مرحله یک چهارم نهایی مقابل ولزی که برای نخستین بار در رقابت‌های یورو حضور پیداکرده بود، با نتیجه ۳ بر یک شکست بخورد و پس از آن بود که ویلموتس از تیم ملی بلژیک اخراج شد.
جالب است بدانید او پس حذف در یورو ۲۰۱۶ تحت‌فشار شدید مطبوعات بلژیکی، ناشی از حذف مجدد بااین‌همه ستاره، اتهام بزرگی به پدر تیبو کورتوآ زد و او را به دادن اطلاعات و ترکیب بلژیک به رسانه‌ها در جریان یورو متهم کرد؛ اتهامی که منجر به شکایت کورتوآ از ویلموتس شد.
درهرصورت آن زمان چنین تصوری میشد که تجربه حضور برای هدایت نسل جوان کشور بلژیک می‌تواند انتخاب مناسبی باشد برای تیم ملی ایران که اکثر بازیکنانش را نسل جوانی تشکیل می‌دهند که قادرند باکسی مثل ویلموتس نه‌تن‌ها به جام جهانی بلکه به آرزو‌های بزرگ‌تری دست یابد. اما زهی خیال باطل...
عکس‌های که از او در اردو‌های تیم ملی بلژیک در سال‌های حضورش منتشرشده بود اکثراً حاکی از رابطه بسیار صمیمانه و گرم او با تک‌تک بازیکنانش را داشت، هواداران نیز این رفتار گرم او میزان صمیمیتش را با بازیکنان خودمان تصور می‌کردند و تصور میشد که سن کم او باعث خواهد شد تا بازیکنان تیم ملی احساس راحتی بیشتری کنند، اما در عمل آنچه به حقیقت پیوست زمین تا آسمان با چیزی که تصورش را می‌کردیم تفاوت بارزی داشت.
او حتی به‌نوعی با آگاهی از میزان حساسیت‌های ملت ایران از بازی در برابر تیم ملی عراق سوءاستفاده کرد و فدراسیون فوتبال را به عدم بازگشت به ایران در صورت نگرفتن حقوقش تهدید کرد و به همین خاطر اردو‌های تیم ملی در مهم‌ترین زمان ممکن ۱۰ روزبه تأخیر افتاد و گفته می‌شود با خالی کردن پشت بازیکنانش در این مدت به خواهش‌های هیچ‌کدام از آن‌ها توجهی نکرد تا اینکه در دو بازی پرانتقاد مغلوب عراق و بحرین شویم و این تازه آغاز ماجرایی تلخی بود که درنهایت به منجر به محکومیت فوتبال ایران به پرداخت ۶.۲ میلیون دلار بابت هدایت تیم ملی در ۶ بازی شد.
