عادی سازی روابط ابوظبی با رژیم صهیونیستی که «خیانتی بزرگ به آرمان فلسطین و خنجری بر پشت نه تنها مردم فلسطین، بلکه کل مسلمانان جهان است»، حرکتی در آشکار سازی روند پنهان طولانی مدت است. البته این روند چندان هم پنهان نبوده، چرا که رژیم صهیونیستی به مدت ۲۰ سال در کشورهای حوزه خلیج فارس فعال بوده و از سال ۲۰۱۴ نمایندگی رسمی در امارات داشته و به ۵۰۰ شرکت کمک کرده تا در آنجا کار کنند. حتی در آبان سال ۱۳۹۴ مدیرکل امور خارجه رژیم صهیونیستی به ابوظبی سفر کرد که اولین سفر رسمی یک مقام صهیونیستی به کشورهای حوزه خلیج فارس بود.
علاوه بر اپیدمی خیانت که در خون و رگ برخی از سردمداران کشورهای عربی وجود دارد و نمونه‌های آن را می‌توان در تاریخ مصر و اردن در سال‌های ۱۹۷۹ و ۱۹۹۴ یافت، از جمله عوامل گرایش ابوظبی به سوی رژیم صهیونیستی، فریب در مقابل تبلیغات ایران هراسی رژیم‌های تروریستی آمریکا و اسرائیل است. مقامات ابوظبی مدعی هستند که برقراری روابط رسمی با رژیم صهیونیستی علیه ایران نیست، ولی سفر فوری «یوسی کوهین» رئیس سازمان جاسوسی موساد به ابوظبی و گزارش کانال یازده تلویزیون رژیم صهیونیستی «کان نیوز» در خصوص ایجاد ائتلاف میان این رژیم با کشورهای حاشیه خلیج فارس علیه جمهوری اسلامی ایران، واقعیت را برملا می‌کند.
ابوظبی و بیشتر کشورهای حاشیه خلیج فارس در حالی جمهوری اسلامی ایران را به غلط تهدید می‌پندارند، که کشورمان در روابط با آنها بیشترین مدارا را از خود نشان داده است. مدارای ایران در حالی بوده است که شاهد اقدامات سرتاسر خصمانه‌ی آنها در سال‌های پس از انقلاب بویژه دوران جنگ تحمیلی و تشویق و تحریک رژیم ترامپ برای خروج از برجام و برقراری تحریم‌های ظالمانه علیه مردم کشورمان بوده‌ایم. اقدامات ایذایی این کشور‌ها محدود به مردم ایران نبوده و آنها با گشودن پای بیگانگان به منطقه؛ ایجاد و پشتیبانی از گروه‌های تروریستی و جنایتکاری نظیر القاعده، داعش، جبهه النصره و حمله مستقیم نظامی به یمن، جنایات فراوانی را علیه مردم خود، عراق، سوریه، یمن، افغانستان و ... مرتکب شده و صلح، ثبات و امنیت منطقه‌ای و جهانی را با خطر جدی مواجه ساخته اند.
جمهوری اسلامی ایران با اعتقاد بر اینکه امنیت خریدنی نیست و تنها با همکاری کشورهای منطقه می‌توان صلح، ثبات و امنیت را در منطقه برقرار نمود، تا بحال پیشنهاد‌های فراوانی را برای همکاری‌های منطقه‌ای ارائه داده که آخرین آنها ابتکار صلح هرمز یا طرح امید بوده است. با این وجود ابوظبی و ریاض راه غلط خود را پیموده و بیشتر از قبل سرنوشت خود را به دست رژیم‌های تروریستی آمریکا و صهیونیسم می‌سپارند و بقول معروف از ترس تب، خودکشی می‌کنند. اگر گزارش مربوط به افشاگری یک افسر اطلاعاتی امارات در مورد توافق با رژیم صهیونیستی درست باشد؛ قطعاً اقدام ابوظبی خودکشی است: «اسرائیل به نظارت بر تمام حساب‌های افراد، شرکت‌ها، موسسات خصوصی فعال در داخل کشور و نظارت بر تمامی حوالجات بانکی می‌پردازد.
تمامی بنادر دریایی و پایگاه‌های هوایی تحت نظارت دائم اسرائیل خواهند بود. همچنین اسرائیل بر تمام شبکه‌های ارتباطی و شبکه‌های مجازی و اسامی افراد و تابعیت‌های کارمندان در رسانه‌ها، روزنامه‌ها و شبکه‌های تلویزیونی دولت نظارت خواهد داشت... تل‌آویو از اطلاعات تمامی دیپلمات‌ها، نظامیان، کارمندان مدنی و کارمندان سفارت‌خانه‌های امارات در خارج اطلاع خواهد یافت. همچنین از حساب‌های بانکی آنها و محل زندگی‌شان در کشور‌هایی که مقیم آنها هستند، مطلع خواهد شد. امارات تمام حجم سلاح‌ها، منابع آن، صنایع و سال‌های امحا و رهایی از آنها، محل‌های ذخیره سازی آنها و اسامی محافظان آنها را در اختیار اسرائیل قرار می‌دهد.»
ابوظبی و برخی از کشورهای دیگر که خود عامل بی ثباتی و بی امنی در منطقه هستند از رژیم‌هایی امنیت و صلح و ثبات را گدایی می‌کنند که بار‌ها نشان داده اند که عمده‌ترین هدف آنها متشنج کردن هر چه بیشتر فضای منطقه برای منافع اقتصادی و دوشیدن کشورهای منطقه است. آنها حتی قادر نیستند امنیت خود را در مقابل گروه‌های مبارز کوچک یا اقدامات تلافی جویانه‌ی ایران در منطقه، تامین کنند.
ابوظبی با پذیرش چنین خفتی، سخن از فداکاری بخاطر مردم فلسطین و تعلیق الحاق کرانه باختری به سرزمین‌های اشغالی به زبان می‌آورد، در حالیکه رژیم صهیونیستی چه در گذشته و چه حال نشان داده است که در قبال چنین خیانت‌هایی نه تنها دست از تجاوزگری و اشغالگری بر نمی‌دارد، بلکه حریص‌تر و جری‌تر از قبل می‌شود. واکنش فوری نتانیاهو و اعلام اینکه اجرای طرح الحاق کمی به تعویق افتاده است، خود گویای واقعیت می‌باشد. همچنین در خبر‌ها عنوان شده بود که ابوظبی در ازای این توافق خفت بار، از آمریکا جنگنده‌های اف ۳۵ تحویل خواهد گرفت. مخالفت شدید رژیم صهیونیستی با آمریکا در خصوص فروش جنگنده‌های اف ۳۵ در جریان سفر پومپئو به سرزمین‌های اشغالی، بیشتر از قبل ثابت نمود که ابوظبی مسیر بسیار اشتباهی را انتخاب کرده است. ابوظبی در واکنش به این موضع رژیم صهیونیستی، دیدار با مقامات آن رژیم و رژیم آمریکا را لغو کرد. مخالفت رژیم صهیونیستی با فروش جنگنده‌های اف ۳۵ ثابت می‌کند که این رژیم هرگز به‌دنبال کمک به ابوظبی یا کشورهای مسلمان دیگر نیست و هدف آن بیشتر بهره برداری از این رژیم‌ها برای تسهیل اقدامات توسعه طلبانه و تجاوزکارانه از سویی و ایجاد تفرقه میان کشورهای اسلامی و مقابله با اهداف جمهوری اسلامی ایران برای اتحاد کشورهای اسلامی، از سوی دیگر است.
اگر گزارش مقامات آمریکایی و رژیم صهیونیستی مبنی بر در صف بودن کشورهای دیگر اسلامی برای عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی، درست باشد؛ شاید نباید انتظار عبرت گیری آنها از نتیجه‌ی خوش خیالی ابوظبی، داشت. اگر بنا بر عبرت گیری و توقف خیانت برخی از سران عرب بود، امروز تداوم اشغال سرزمین‌های فلسطین را شاهد نبودیم.
محمدحسین نامدار، کارشناس روابط بین الملل
