با استناد به قانون تغییر ساعت رسمی کشور مصوب سال ۱۳۸۶ مجلس شورای اسلامی، ساعت رسمی کشور در تاریخ ۳۰ شهریور راس ساعت ۲۴ یک ساعت به عقب کشیده می‌شود.
در روز ۳۱ مرداد ۱۳۸۶ قانونی مشتمل بر یک مادهٔ واحده مبنی بر تغییر ساعت رسمی کشور به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید؛ بنابراین قانون، ساعت رسمی کشور هر سال در ساعت ۲۴ روز اول فروردین یک ساعت به جلو کشیده می‌شود و در ساعت ۲۴ روز سی‌ام شهریور ماه به حالت قبلی برگردانده می‌شود.
تغییر ساعت در 30 شهریور هر سال در واقع بازگشت به وضعیت معمول است اما چرا 30 شهریور و یک روز زودتر از آغاز ماه مهر؟ دلیل این اقدام آن است که عقب کشیدن ساعت تداخلی در ساعت بازگشاییی مدارس و مراکز تحصیلی نداشته باشد زیرا با انجام این کار در 31 شهریورماه ممکن است برخی خانواده ها از تغییر ساعت بی خبر بمانند و دانش آموزان در آغازین روز سال تحصیلی با تاخیر به مدرسه بروند.
بسیاری از کشورها برای بهینه‌سازی مصرف انرژی، در فصل بهار و تابستان ساعت رسمی کشورشان را قدری (معمولاً یک ساعت) به جلو می‌کشند، تا ساعات بیشتری از روز با ساعات کاری هم‌خوانی داشته باشد، و در ساعات کم‌تری از روز، نیاز به مصرف انرژی برای تأمین روشنایی وجود داشته باشد.
ایده ابتدایی این تغییر در دوران مدرن در سال ۱۸۹۵ توسط جرج ورنون هادسون مطرح شد و برای اولین بار در طول جنگ جهانی اول به اجرا درآمد. بسیاری از کشورها در زمان‌های متفاوت از این شیوه استفاده کرده‌اند. پس از بحران انرژی در دهه ۱۹۷۰ میلادی، ساعت تابستانی به صورت گسترده مورد استفاده قرار گرفت و تا امروزه نیز در آمریکای شمالی و اروپا استفاده می‌شود.
اکنون هفتاد و هفت کشور جهان با استفاده از این تکنیک، ساعات رسمی خود را تنظیم می‌کنند. اما زمان جلو و عقب کشیدن ساعت در این کشورها یکسان نیست.
