زیبا کرمعلی با انتشار این عکس نوشت: دیروز که نتایج کنکور اعلام شد و چندین خبر تلخ درمورد خودکشی چند جوان کنکوری بعد از اعلام نتایج دیدم، دلم نیومد در مورد این عکس و تایتلی که چند وقتیه مدام در صفحات مختلف منتشر میشه صحبت نکنم.
این متن و خبر دروغ نیست. صحت داره، اما چیزی که میخوام در موردش حرف بزنم، این نظام ارزشگذاری احمقانه‌ایه که بر اساس رتبه، رشته و دانشگاه هویت یک جوان هجده نوزده ساله رو تعیین می‌کنه.
میخوام بگم بعد از ۵ سال که از کنکور و اون سال پر از استرس و اضطراب گذشته، وقتی برمیگردم و به عقب نگاه میکنم معتقدم اون میزان از استرس و نگرانی که به خودم و اطرافیانم تحمیل کردم تا حتما رتبه تک رقمی کشوری بیارم، هیچ ارزشی نداشتن. امروز معتقدم که ارزش لحظه لحظه‌ای که با معده درد ناشی از تحمل اضطراب گذروندم خیلی بیشتر از یک کارنامه‌ایه که بعد‌ها توی زندگی هیچ اثری نداره.
رتبه خوب و دانشگاه خوب به خودی خود چیز بدی نیستن. زمانی بد میشن که تمام زیست و آرامش شما رو تحت سیطره بگیرن و شما با اسم رشته و رتبه و دانشگاهتون سنجیده بشید.
شما، تفکرتون، احساساتتون، علایقتون و آرامشتون به خودی خود انقدر ارزنده و ناب و شکوهمندن که هیچ چیز بیرونی نمیتونه اونهارو لگدمال کنه.
این عکس رو که دیدم، اونم در آستانه ثبت نام آموزشگاه‌های کنکور برای سال آینده، دوست داشتم بگم شما گول این تبلیغات رو نخورید. وقتی وارد فضای کار میشید تازه متوجه پوچ بودن رتبه و اسم دانشگاهتون میشید. شما در جهان واقعی فقط با یک چیز سنجیده میشید. میزان پشتکار و تلاش شما در کسب مهارت در زمینه مورد نظرتون نه هیچ چیز دیگه.
اگر رتبه‌تون خوب نشده، اگر سال بعد کنکور دارید و نگرانشید، اگر والدینی هستید که فرزند کنکوری دارید فقط بدونید هیچ چیزی تکرار میکنم هیچ چیزی به اندازه سال‌های پرنشاط جوانی ارزنده نیست. وقتی آگاه باشید که سیستم کنکور یک سیستم غلط و ناعادلانه‌ست که جز نابودی روحیه و سرمایه شما دستاورد دیگه‌ای نداره، اون موقع نه از رتبه خوبتون مغرور خواهید شد و نه از رتبه بد سرافکنده. شما فقط ازش گذرخواهید کرد و از این به بعد با فراغ بال بیشتر و پرانگیزه به دنبال چیزی خواهید رفت که حقیقتا دوستش دارید و از تک تک لحظاتش لذت میبرید. این زیستنه، " برای خود زیستنه". زندگی کوتاه‌تر از اینه که این دقایق ناب رو برای " دیگران و انتظاراتشون" زندگی کنیم. کنکور و رتبه رو فراموش کنید. برای کیفیت زندگی و حال خوب خودتون تلاش کنید
دوستتون دارم
این متن و خبر دروغ نیست. صحت داره، اما چیزی که میخوام در موردش حرف بزنم، این نظام ارزشگذاری احمقانه‌ایه که بر اساس رتبه، رشته و دانشگاه هویت یک جوان هجده نوزده ساله رو تعیین می‌کنه.
میخوام بگم بعد از ۵ سال که از کنکور و اون سال پر از استرس و اضطراب گذشته، وقتی برمیگردم و به عقب نگاه میکنم معتقدم اون میزان از استرس و نگرانی که به خودم و اطرافیانم تحمیل کردم تا حتما رتبه تک رقمی کشوری بیارم، هیچ ارزشی نداشتن. امروز معتقدم که ارزش لحظه لحظه‌ای که با معده درد ناشی از تحمل اضطراب گذروندم خیلی بیشتر از یک کارنامه‌ایه که بعد‌ها توی زندگی هیچ اثری نداره.
رتبه خوب و دانشگاه خوب به خودی خود چیز بدی نیستن. زمانی بد میشن که تمام زیست و آرامش شما رو تحت سیطره بگیرن و شما با اسم رشته و رتبه و دانشگاهتون سنجیده بشید.
شما، تفکرتون، احساساتتون، علایقتون و آرامشتون به خودی خود انقدر ارزنده و ناب و شکوهمندن که هیچ چیز بیرونی نمیتونه اونهارو لگدمال کنه.
این عکس رو که دیدم، اونم در آستانه ثبت نام آموزشگاه‌های کنکور برای سال آینده، دوست داشتم بگم شما گول این تبلیغات رو نخورید. وقتی وارد فضای کار میشید تازه متوجه پوچ بودن رتبه و اسم دانشگاهتون میشید. شما در جهان واقعی فقط با یک چیز سنجیده میشید. میزان پشتکار و تلاش شما در کسب مهارت در زمینه مورد نظرتون نه هیچ چیز دیگه.
اگر رتبه‌تون خوب نشده، اگر سال بعد کنکور دارید و نگرانشید، اگر والدینی هستید که فرزند کنکوری دارید فقط بدونید هیچ چیزی تکرار میکنم هیچ چیزی به اندازه سال‌های پرنشاط جوانی ارزنده نیست. وقتی آگاه باشید که سیستم کنکور یک سیستم غلط و ناعادلانه‌ست که جز نابودی روحیه و سرمایه شما دستاورد دیگه‌ای نداره، اون موقع نه از رتبه خوبتون مغرور خواهید شد و نه از رتبه بد سرافکنده. شما فقط ازش گذرخواهید کرد و از این به بعد با فراغ بال بیشتر و پرانگیزه به دنبال چیزی خواهید رفت که حقیقتا دوستش دارید و از تک تک لحظاتش لذت میبرید. این زیستنه، " برای خود زیستنه". زندگی کوتاه‌تر از اینه که این دقایق ناب رو برای " دیگران و انتظاراتشون" زندگی کنیم. کنکور و رتبه رو فراموش کنید. برای کیفیت زندگی و حال خوب خودتون تلاش کنید
دوستتون دارم
