خلبان جوان در یکم آبان ماه همان سال برای حمله به رادار‌های هوایی موصل به پرواز درآمد و هواپیمایش در شرق موصل سقوط کرد. اقبالی با چتر نجات از سقوط جان به در برد، ولی به دستور صدام بلافاصله پس از دستگیری با طناب به دو جیپ بسته شد
روزنامه شهروند نوشت: علی اقبالی در ۷ مهر ۱۳۲۸ در گیلان زاده شد و پس از اخذ دیپلم به استخدام ارتش شاهنشاهی ایران درآمد. او پس از طی تحصیلات پایه در ارتش به پایگاه هوایی ویلیامز شهر فنیکس ایالت آریزونای آمریکا و با رتبه برتر فارغ التحصیل شد. اقبالی بعد از انقلاب ۵۷ در ایران ماند و با شروع جنگ به دفاع از میهن پرداخت. مهم‌ترین عملیاتی که او در آن شرکت کرد، کمان ۹۹ بود که در یکم مهرماه سال ۱۳۵۹ و در واکنش به حمله عراق به پایگاه‌های هوایی ایران انجام شد.
صدام حسین در ۳۱ شهریور ماه با الگوگیری از جمگ‌های ۶ روزه اعراب و اسرائیل دستور حمله به نیروی هوایی ایران را داد و تصور می‌کرد با انهدام نیروی هوایی مقاومت ایران به کلی در هم خواهد شکست. نتیجه، اما برای عراق بسیار مایوس کننده بود؛ جز خسارات محدودی به باند‌های پرواز و تعدادی هواپیما، خسارت جدی به نیروی هوایی وارد نشده بود.
در پاسخ به این حمله، ارتش ایران عملیات کمان ۹۹ را ترتیب داد. در صبحگاه اول مهر و تنها پس از ساعاتی از حمله عراق ۱۵۰ جنگنده اف ۱۴ ایرانی به پرواز در آمدند و تاسیسات نفتی بصره و کرکوک و همچنین ۱۵ پایگاه نظامی را عراق مورد حمله قرار دادند. نیروی هوایی ایران بر خلاف تصور صدام از بین نرفته بود و این مطلب عراقی‌ها را بسیار شوکه کرد. خلبان علی اقبالی دوگاهه در این عملیات نقش پر رنگی داشت و شجاعانه پایگاه‌های نظامی عراق را مورد حمله قرار داد.
پس از این عملیات موفق‌آمیز، اقبالی در یکم آبان ماه همان سال برای حمله به رادار‌های هوایی موصل به پرواز درآمد و هواپیمایش در شرق موصل سقوط کرد. اقبالی با چتر نجات از سقوط جان به در برد، ولی به دستور صدام بلافاصله پس از دستگیری با طناب به دو جیپ بسته شد و پیکرش را دو پاره کردند. قطعات پیکر او در دو نطقه مختلف دفن شدند و در مردادماه ۱۳۸۱ هجری شمسی با پیگیری‌های کمیته مفقودین، پیکرش به ایران منتقل شد و در بهشت زهرای تهران دفن شد.
روزنامه شهروند نوشت: علی اقبالی در ۷ مهر ۱۳۲۸ در گیلان زاده شد و پس از اخذ دیپلم به استخدام ارتش شاهنشاهی ایران درآمد. او پس از طی تحصیلات پایه در ارتش به پایگاه هوایی ویلیامز شهر فنیکس ایالت آریزونای آمریکا و با رتبه برتر فارغ التحصیل شد. اقبالی بعد از انقلاب ۵۷ در ایران ماند و با شروع جنگ به دفاع از میهن پرداخت. مهم‌ترین عملیاتی که او در آن شرکت کرد، کمان ۹۹ بود که در یکم مهرماه سال ۱۳۵۹ و در واکنش به حمله عراق به پایگاه‌های هوایی ایران انجام شد.
صدام حسین در ۳۱ شهریور ماه با الگوگیری از جمگ‌های ۶ روزه اعراب و اسرائیل دستور حمله به نیروی هوایی ایران را داد و تصور می‌کرد با انهدام نیروی هوایی مقاومت ایران به کلی در هم خواهد شکست. نتیجه، اما برای عراق بسیار مایوس کننده بود؛ جز خسارات محدودی به باند‌های پرواز و تعدادی هواپیما، خسارت جدی به نیروی هوایی وارد نشده بود.
در پاسخ به این حمله، ارتش ایران عملیات کمان ۹۹ را ترتیب داد. در صبحگاه اول مهر و تنها پس از ساعاتی از حمله عراق ۱۵۰ جنگنده اف ۱۴ ایرانی به پرواز در آمدند و تاسیسات نفتی بصره و کرکوک و همچنین ۱۵ پایگاه نظامی را عراق مورد حمله قرار دادند. نیروی هوایی ایران بر خلاف تصور صدام از بین نرفته بود و این مطلب عراقی‌ها را بسیار شوکه کرد. خلبان علی اقبالی دوگاهه در این عملیات نقش پر رنگی داشت و شجاعانه پایگاه‌های نظامی عراق را مورد حمله قرار داد.
پس از این عملیات موفق‌آمیز، اقبالی در یکم آبان ماه همان سال برای حمله به رادار‌های هوایی موصل به پرواز درآمد و هواپیمایش در شرق موصل سقوط کرد. اقبالی با چتر نجات از سقوط جان به در برد، ولی به دستور صدام بلافاصله پس از دستگیری با طناب به دو جیپ بسته شد و پیکرش را دو پاره کردند. قطعات پیکر او در دو نطقه مختلف دفن شدند و در مردادماه ۱۳۸۱ هجری شمسی با پیگیری‌های کمیته مفقودین، پیکرش به ایران منتقل شد و در بهشت زهرای تهران دفن شد.
