یک دختر ۲۴ ساله اسکاتلندی که از لنز‌های اصلاحی برای بینایی خود استفاده می‌کرد، پس از آنکه با دست مرطوب آن را لمس کرد، دچار نابینایی شد.
به گزارش باشگاه خبرنگاران، «شارلوت کلارکسون» دختر ۲۴ ساله اسکاتلندی به مانند بسیاری از افرادی که دوست ندارند عینک بزنند، فکر می‌کرد استفاده از لنز‌های اصلاحی داخل چشمی، راهی بهتر برای اصلاح نزدیک بینی اش خواهد بود.
اما یک شب او لنزهایش را در حالی که دستش اندکی مرطوب بود، داخل چشمانش گذاشت؛ مسئله‌ای که سبب شد تا یکی از چشمانش بینایی خود را از دست دهد، زیرا یک انگل کوچک موجود در آب که «آکانتامبا» (acanthamoeba) نامیده می‌شود، به زیر قرنیه راست و درست در جلوی بخش چشمش نفوذ کرده بود.
مسئله نگران کننده‌تر این است که این انگل که چشم راست او را نابینا ساخت، همچنان در حال رشد است.
آکانتامبا، که در دسته آمیب‌ها (جانداران تک سلولی) دسته بندی می‌شود، انگلی شایع در خاک و آب، از جمله آب‌های لوله کشی است. این انگل به هنگام انجام امور باغبانی می‌تواند به داخل چشمان شما نفوذ پیدا کند؛ اما علت اصلی آن، بهداشت نامناسب در خصوص لنز‌های داخل چشمی است.
شارلوت که یک پرستار بچه در شهر ادینبورگ (پایتخت اسکاتلند) بود، در یک اردوگاه نگهداری از کودکان در تعطیلات (جایی که کودکان در تعطیلات برای تفریح مدتی در آنجا به سر می‌برند) کار می‌کرد. او دو سال پیش برای زندگی کردن به کانادا مهاجرت کرده بود، که در آنجا این مشکل برایش پیش آمد.
او که از ۱۳ سالگی از لنز استفاده می‌کرد، یک شب مانند همیشه لنز خود را پیش از خواب در چشمهایش قرار داد؛ اما زمانی که صبح روز بعد بیدار شد، حس کرد گویی شن کوچکی در چشمش وجود دارد. بعد از گذشت چند روز چشم او به شکلی فزاینده ملتهب و قرمز شد. پس از آن یک پزشک در ابتدا تشخیص داد توده‌ای کوچک و آلوده به شکل گُل مژه در پلک او قرار دارد و به خودی خود رفع می‌شود.
اما وضعیت چشم او رفته رفته و طی هفته‌های آتی رو به وخامت رفت و دچار درد شده و نسبت به نور حساس شد. در این زمان رئیس او اصرار داشت تا به یک متخصص چشم مراجعه کند.
شارلوت می‌گوید: زمانی که او (رئیس شارلوت) در زیر میکروسکوپ به چشمان من نگاه کرد، گفته که این، گل مژه نیست.
پس از آن در پی وخامت وضعیت چشمش، شارلوت در بیمارستان بستری شد.
به نوشته دیلی میل، هشت هفته پس از درد چشمش، یک متخصص از او پرسید که آیا او از لنز استفاده می‌کند و آیا لنز‌های او در معرض آب بوده اند؟.
او می‌گوید: من هیچ تصوری نداشتم که دست زدن به لنز حتی با دست کمی مرطوب نیز می‌تواند چنین مشکلی را ایجاد کند.
زمانی که قطرات آب شامل انگل میکروسکوپی بین قرنیه چشم و لنزی که روی قرنیه گذاشته می‌شود، قرار می‌گیرد، این موجود انگلی می‌تواند به معنای واقعی کلمه، قرنیه چشم را دچار آسیب کرده و سبب ایجاد درد‌های شدید، حساسیت فراوان به نور و در دست کم یک چهارم موارد، سبب نابینایی شود.
بر اساس آخرین آمار «کالج دانشگاهی لندن» و نیز «بیمارستان چشم پزشکی مورفیلدز» در لندن، شمار مواردی که دچار چنین مشکلی می‌شوند، از میانگین ۱۸ مورد در سال ۲۰۱۱ در انگلیس به ۵۰ مورد افزایش یافته است. این در حالی است که در جهان سالانه تا سه میلیون نفر با چنین مشکلی روبرو می‌شوند.
طبق اعلام مؤسسه خیریه‌ای «مبارزه برای بینایی» (Fight For Sight) در انگلیس، ۹۵ درصد از مبتلایان به این انگل، از استفاده کنندگان از لنز‌های تماسی داخل چشمی بوده اند. این خطر حتی برای کسانی که شب‌ها از لنز استفاده می‌کنند و یا از لنز‌های چندبار مصرف (قابل استفاده مجدد) استفاده می‌کنند، بیشتر است؛ چرا که افراد به احتمال زیاد، لنز‌های خود را با آب می‌شویند. البته این خطر برای افرادی که از لنز‌های یکبار مصرف استفاده می‌کنند، پایین‌تر است؛ اما آن هم هنوز تا حدی مسئله ساز است.
در حالی که بسیاری از متخصصان بینایی سنجی هشدار می‌دهند که در حال داشتن لنز در چشم، دوش نگرفته یا شنا نکنید، یا اینکه لنز‌های خود را با آب لوله کشی نشوییم، اما کارخانه‌های سازنده این لنز‌ها خود را ملزم به درج هشدار بر روی محصولات خود به منظور آگاهی بخشی به مشتریان نکرده اند.
طبق بررسی که موسسه «مبارزه برای بینایی» انگلیس انجام داده است، ۵۴ درصد از افرادی که مورد بررسی قرار گرفته اند، با داشتن لنز دوش گرفته و یا به شنا رفته بودند. این در حالی است که تنها یک چهارم از این افراد می‌دانستند که شستن لنز با آب می‌تواند آن‌ها در معرض خطر قرار دهد.
شارلوت که سه ماه را در اتاقی تاریک گذراند، می‌گوید: من می‌دانستم که دوش گرفتن و یا شنا کردن با هرنوع لنز داخل چشمی، خطرناک است؛ اما اطلاع نداشتم که کوچکترین تماس با آب می‌تواند چنین تأثیر مخربی داشته باشد.
اکنون او تنها امیدش برای بازگشت بینایی چشم راستش، عمل پیوند قرنیه است؛ به طوری که قرنیه آسیب دیده با قرنیه فردی اهداکننده عوض شود؛ هرچند در بیمارانی مانند شارلوت، احتمال فراوانی دارد که این پیوند موفقیت آمیز نباشد. او اکنون باید هر روز داخل چشمان خود دارو بریزد؛ چرا که هرچند که ممکن است این کار سبب کشته شدن انگل نشود؛ اما آن را در حال خواب زمستانی (و غیر فعالی) قرار می‌دهد.
به گزارش باشگاه خبرنگاران، «شارلوت کلارکسون» دختر ۲۴ ساله اسکاتلندی به مانند بسیاری از افرادی که دوست ندارند عینک بزنند، فکر می‌کرد استفاده از لنز‌های اصلاحی داخل چشمی، راهی بهتر برای اصلاح نزدیک بینی اش خواهد بود.
اما یک شب او لنزهایش را در حالی که دستش اندکی مرطوب بود، داخل چشمانش گذاشت؛ مسئله‌ای که سبب شد تا یکی از چشمانش بینایی خود را از دست دهد، زیرا یک انگل کوچک موجود در آب که «آکانتامبا» (acanthamoeba) نامیده می‌شود، به زیر قرنیه راست و درست در جلوی بخش چشمش نفوذ کرده بود.
مسئله نگران کننده‌تر این است که این انگل که چشم راست او را نابینا ساخت، همچنان در حال رشد است.
آکانتامبا، که در دسته آمیب‌ها (جانداران تک سلولی) دسته بندی می‌شود، انگلی شایع در خاک و آب، از جمله آب‌های لوله کشی است. این انگل به هنگام انجام امور باغبانی می‌تواند به داخل چشمان شما نفوذ پیدا کند؛ اما علت اصلی آن، بهداشت نامناسب در خصوص لنز‌های داخل چشمی است.
شارلوت که یک پرستار بچه در شهر ادینبورگ (پایتخت اسکاتلند) بود، در یک اردوگاه نگهداری از کودکان در تعطیلات (جایی که کودکان در تعطیلات برای تفریح مدتی در آنجا به سر می‌برند) کار می‌کرد. او دو سال پیش برای زندگی کردن به کانادا مهاجرت کرده بود، که در آنجا این مشکل برایش پیش آمد.
او که از ۱۳ سالگی از لنز استفاده می‌کرد، یک شب مانند همیشه لنز خود را پیش از خواب در چشمهایش قرار داد؛ اما زمانی که صبح روز بعد بیدار شد، حس کرد گویی شن کوچکی در چشمش وجود دارد. بعد از گذشت چند روز چشم او به شکلی فزاینده ملتهب و قرمز شد. پس از آن یک پزشک در ابتدا تشخیص داد توده‌ای کوچک و آلوده به شکل گُل مژه در پلک او قرار دارد و به خودی خود رفع می‌شود.
اما وضعیت چشم او رفته رفته و طی هفته‌های آتی رو به وخامت رفت و دچار درد شده و نسبت به نور حساس شد. در این زمان رئیس او اصرار داشت تا به یک متخصص چشم مراجعه کند.
شارلوت می‌گوید: زمانی که او (رئیس شارلوت) در زیر میکروسکوپ به چشمان من نگاه کرد، گفته که این، گل مژه نیست.
پس از آن در پی وخامت وضعیت چشمش، شارلوت در بیمارستان بستری شد.
به نوشته دیلی میل، هشت هفته پس از درد چشمش، یک متخصص از او پرسید که آیا او از لنز استفاده می‌کند و آیا لنز‌های او در معرض آب بوده اند؟.
او می‌گوید: من هیچ تصوری نداشتم که دست زدن به لنز حتی با دست کمی مرطوب نیز می‌تواند چنین مشکلی را ایجاد کند.
زمانی که قطرات آب شامل انگل میکروسکوپی بین قرنیه چشم و لنزی که روی قرنیه گذاشته می‌شود، قرار می‌گیرد، این موجود انگلی می‌تواند به معنای واقعی کلمه، قرنیه چشم را دچار آسیب کرده و سبب ایجاد درد‌های شدید، حساسیت فراوان به نور و در دست کم یک چهارم موارد، سبب نابینایی شود.
بر اساس آخرین آمار «کالج دانشگاهی لندن» و نیز «بیمارستان چشم پزشکی مورفیلدز» در لندن، شمار مواردی که دچار چنین مشکلی می‌شوند، از میانگین ۱۸ مورد در سال ۲۰۱۱ در انگلیس به ۵۰ مورد افزایش یافته است. این در حالی است که در جهان سالانه تا سه میلیون نفر با چنین مشکلی روبرو می‌شوند.
طبق اعلام مؤسسه خیریه‌ای «مبارزه برای بینایی» (Fight For Sight) در انگلیس، ۹۵ درصد از مبتلایان به این انگل، از استفاده کنندگان از لنز‌های تماسی داخل چشمی بوده اند. این خطر حتی برای کسانی که شب‌ها از لنز استفاده می‌کنند و یا از لنز‌های چندبار مصرف (قابل استفاده مجدد) استفاده می‌کنند، بیشتر است؛ چرا که افراد به احتمال زیاد، لنز‌های خود را با آب می‌شویند. البته این خطر برای افرادی که از لنز‌های یکبار مصرف استفاده می‌کنند، پایین‌تر است؛ اما آن هم هنوز تا حدی مسئله ساز است.
در حالی که بسیاری از متخصصان بینایی سنجی هشدار می‌دهند که در حال داشتن لنز در چشم، دوش نگرفته یا شنا نکنید، یا اینکه لنز‌های خود را با آب لوله کشی نشوییم، اما کارخانه‌های سازنده این لنز‌ها خود را ملزم به درج هشدار بر روی محصولات خود به منظور آگاهی بخشی به مشتریان نکرده اند.
طبق بررسی که موسسه «مبارزه برای بینایی» انگلیس انجام داده است، ۵۴ درصد از افرادی که مورد بررسی قرار گرفته اند، با داشتن لنز دوش گرفته و یا به شنا رفته بودند. این در حالی است که تنها یک چهارم از این افراد می‌دانستند که شستن لنز با آب می‌تواند آن‌ها در معرض خطر قرار دهد.
شارلوت که سه ماه را در اتاقی تاریک گذراند، می‌گوید: من می‌دانستم که دوش گرفتن و یا شنا کردن با هرنوع لنز داخل چشمی، خطرناک است؛ اما اطلاع نداشتم که کوچکترین تماس با آب می‌تواند چنین تأثیر مخربی داشته باشد.
اکنون او تنها امیدش برای بازگشت بینایی چشم راستش، عمل پیوند قرنیه است؛ به طوری که قرنیه آسیب دیده با قرنیه فردی اهداکننده عوض شود؛ هرچند در بیمارانی مانند شارلوت، احتمال فراوانی دارد که این پیوند موفقیت آمیز نباشد. او اکنون باید هر روز داخل چشمان خود دارو بریزد؛ چرا که هرچند که ممکن است این کار سبب کشته شدن انگل نشود؛ اما آن را در حال خواب زمستانی (و غیر فعالی) قرار می‌دهد.
