دقیقاً یکسال پیش بود که دولت تدبیر و امید در کمال ناباوری همگان و در یک تصمیم خلق الساعه تصمیم گرفت تا با افزایش سه برابری نرخ بنزین، کمبودهای اقتصادی خود را از جیب مردم جبران نماید. این تصمیم آنقدر غیرمنتظره بود که مردم را در شوکی عظیم فرو برد چراکه وزیر دائم العمر نفت یعنی بیژن زنگنه تنها یک هفته قبل صراحتاً تاکید کرده بود که دولت هیچ برنامه ای برای افزایش قیمت سوخت ندارد!
بی اعتمادی دولت منتخب به رای دهندگانش بحدی بود که بدون اطلاع قبلی و تنها ساعاتی پیش از اجرای طرح افزایش قیمت بنزین، به ناگاه این تصمیم اجرایی گردید و واکنش مردم در قبال این سورپرایز منحوس اما چندان دوستانه نبود. وقوع اعتراضات و تجمعات گسترده در شهرهای گوناگون و همچنین مسدود نمودن خیابان ها و اتوبان های اصلی شهرها، از جمله اقداماتی بود که در آبانماه گذشته در تلافی این اقدام دولتمردان صورت گرفت اما در این بین، بسیاری از اپوزیسیون و اغتشاشگران در سوراخ خزیده نیز عرصه را برای جولان فراهم دیدند و با آتش زدن اموال عمومی و غارت گسترده، آتش بیار این معرکه دولتساخته شدند!
فارغ از بازخوانی بیشتر وقایع آبان 98، اما مرور هزینه تراشی های ناشی از این اقدام نابخردانه، موید این حقیقت خواهد بود که یک تصمیم غلط تا چه حد خواهد توانست اقتدار، امنیت و ثبات یک کشور را با مخاطره مواجه کند. خودزنی آبان 98 بحدی برای کشور هزینه ساز گردید که نه تنها بیش از 200 خانواده را داغدار عزیزانشان کرد بلکه موجب شد تا امپراتوری رسانه ای ضدانقلاب خارج نشین نیز از این فرصت بوجود آمده نهایت استفاده را ببرند و با ضریب دادن به اخبار راست و دروغ از این بحران، جو اجتماعی را برای کنشگری قهرآمیز و انتقام گیری کف خیابانی علیه نظام، تحریک نمایند.
فتنه بنزینی اما با مخابره پالس افزایش شکاف میان مردم و حاکمیت، دشمنان خارجی نظام را به این جمع بندی رساند که می توان از این موقعیت بوجود آمده، نهایت بهره برداری را نمود چراکه مشغولیات داخلی ناشی از خودزنی گرانی بنزین، نه تنها فرصت واکنش را از طرف ایرانی سلب خواهد کرد بلکه بعلت فقدان همبستگی ملی، حامیان مردمی نظام اینبار وارد میدان نخواهند شد! با همین محاسبات بود که تنها پنج هفته بعد در فرودگاه بغداد، ترامپ قمارباز به خود این جسارت را داد تا فرمان حمله پهپادی به خودروی حامل سردار دلها را صادر کرده و سپهبد قاسم سلیمانی را به شهادت برساند.
عملیات مشترک رئیس دولت و وزرای نفت و کشور در آبانماه 98، چنان هزینه هایی را بر کشور تحمیل کرد که برآورد خسارات مادی و معنوی ناشی از آن غیرقابل محاسبه خواهد بود. این درحالیست که اگرچه تنها هدف دولت از گرانی بنزین، جبران کسری بودجه و رساندن قیمت سوخت به میانگین نرخ های جهانی بود اما با توجه به سه برابر شدن قیمت ارز از یکسال گذشته تاکنون، افزایش سه برابری قیمت بنزین، فی الحال هیچ توجیه اقتصادی و منفعتی را برای دولت در پی نداشته است!
