پنجشنبه شب وقتی بعد از ۱۲۰ دقیقه جدال نفس‌گیر و بعد هم ضربات پنالتی، بازی اسکاتلند و صربستان تمام شد، بی‌شک حس و حال یک بازیکن با همه فرق داشت؛ اندی رابرتسون مدافع چپ و کاپیتان اسکاتلند در شب صعود تیم‌ملی کشورش به بازی‌های یورو ۲۰۲۰، شاید یک فلش‌بک کوتاه به چند سال قبل داشت.
جام جم نوشت: او که به عقیده بسیاری از کارشناسان فوتبال، بهترین مدافع چپ فوتبال دنیاست و به یکی از مهره‌های کلیدی تیم یورگن کلوپ تبدیل شده، ممکن است به راهی فکر می‌کرد که در ۸ سال گذشته طی کرد و در نهایت به آن شادی در پنجشنبه شب رسید.
برای پی بردن به مسیری که رابرتسون طی کرده، باید به روز ۱۸ آگوست سال ۲۰۱۲ برگردیم. اندی که در آن زمان ۱۸ساله بود، این توئیت را نوشت: «زندگی به مرحله خیلی سختی رسیده و هیچ پولی ندارم # به یک شغل نیاز دارم». اندی در آن روز‌ها در تیم کوئینز پارک در لیگ دسته چهارم اسکاتلند بازی می‌کرد. نکته تلخ‌تر این بود که باشگاه سلتیک یعنی همان باشگاهی که اندی فوتبالش را از آنجا آغاز کرده بود، او را به دلیل جثه کوچکش اخراج کرده بود. او برای تامین مخارج خود، در دفتر باشگاه تلفن‌ها را جواب می‌داد و بلیت بازی‌های تیم را هم می‌فروخت.
اوضاع برای رابرتسون خیلی زود تغییر کرد. فصل بعد جکی مک نامارا، مربی وقت دندی یونایتد او را پسندید و راه او به لیگ‌برتر اسکاتلند باز شد. او یک فصل در آنجا بود تا این‌که با قراردادی به ارزش ۳ میلیون پوند به هال‌سیتی در لیگ‌برتر انگلیس پیوست. او سه فصل در این تیم بود که همیشه برای بقا می‌جنگید. در نهایت مسیر زندگی‌اش وقتی به طور کلی تغییر کرد که با ۸ میلیون پوند به جمع قرمز‌های آنفیلد پیوست. او ابتدا در لیورپول هم چندان فرصت بازی نداشت، اما با آمدن کلوپ به این تیم اوضاع رابرتسون روز به روز بهتر شد.
دست به خیر
هر چه شرایط زندگی رابرتسون بهتر می‌شد، اقدامات او در زمینه مسوولیت اجتماعی هم بیشتر می‌شد. یکی از کار‌هایی که او در این سال‌ها انجام می‌داد، مقابله با فقر غذایی افراد نیازمند در شهر‌های اسکاتلند و انگلیس بوده است. او آنقدر در این کار مصمم است که به دوستان و نزدیکانش توصیه کرده در روز تولدش به جای کادو یا هدیه، پول در اختیار بانک‌های غذایی قرار دهند تا غذای رایگان به دست افراد نیازمند برسد. او حتی به یکی از اعضای داوطلب گروه‌های غذارسان تبدیل شده و در موقعیت‌های مختلف سعی کرده به افراد نیازمند کمک کند.
یکی از اقدامات جالب او در زمینه، دو سال پیش شکل گرفت. آلفی رادفورد یکی از هواداران نوجوان لیورپول پول توجیبی خودش را به یکی از همین بانک‌های غذایی داد. اندی بعد از مطلع شدن از این موضوع، نامه‌ای به همراه یک پیراهن امضا شده فرمینیو را برای او فرستاد. برای همه سوال بود که چرا رابرتسون به جای پیراهن خودش، لباس فرمینیو را فرستاده است. او در بخشی از نامه‌اش به آلفی دلیل کارش را اینطور توضیح داد: آلفی عزیز می‌خواهم با تو صادق باشم. راستش را بخواهی هیچ‌کس دوست ندارد لباس امضا شده یک مدافع چپ را داشته باشد. به همین خاطر از بابی خواستم این کار را برای تو انجام دهد.
جام جم نوشت: او که به عقیده بسیاری از کارشناسان فوتبال، بهترین مدافع چپ فوتبال دنیاست و به یکی از مهره‌های کلیدی تیم یورگن کلوپ تبدیل شده، ممکن است به راهی فکر می‌کرد که در ۸ سال گذشته طی کرد و در نهایت به آن شادی در پنجشنبه شب رسید.
برای پی بردن به مسیری که رابرتسون طی کرده، باید به روز ۱۸ آگوست سال ۲۰۱۲ برگردیم. اندی که در آن زمان ۱۸ساله بود، این توئیت را نوشت: «زندگی به مرحله خیلی سختی رسیده و هیچ پولی ندارم # به یک شغل نیاز دارم». اندی در آن روز‌ها در تیم کوئینز پارک در لیگ دسته چهارم اسکاتلند بازی می‌کرد. نکته تلخ‌تر این بود که باشگاه سلتیک یعنی همان باشگاهی که اندی فوتبالش را از آنجا آغاز کرده بود، او را به دلیل جثه کوچکش اخراج کرده بود. او برای تامین مخارج خود، در دفتر باشگاه تلفن‌ها را جواب می‌داد و بلیت بازی‌های تیم را هم می‌فروخت.
اوضاع برای رابرتسون خیلی زود تغییر کرد. فصل بعد جکی مک نامارا، مربی وقت دندی یونایتد او را پسندید و راه او به لیگ‌برتر اسکاتلند باز شد. او یک فصل در آنجا بود تا این‌که با قراردادی به ارزش ۳ میلیون پوند به هال‌سیتی در لیگ‌برتر انگلیس پیوست. او سه فصل در این تیم بود که همیشه برای بقا می‌جنگید. در نهایت مسیر زندگی‌اش وقتی به طور کلی تغییر کرد که با ۸ میلیون پوند به جمع قرمز‌های آنفیلد پیوست. او ابتدا در لیورپول هم چندان فرصت بازی نداشت، اما با آمدن کلوپ به این تیم اوضاع رابرتسون روز به روز بهتر شد.
دست به خیر
هر چه شرایط زندگی رابرتسون بهتر می‌شد، اقدامات او در زمینه مسوولیت اجتماعی هم بیشتر می‌شد. یکی از کار‌هایی که او در این سال‌ها انجام می‌داد، مقابله با فقر غذایی افراد نیازمند در شهر‌های اسکاتلند و انگلیس بوده است. او آنقدر در این کار مصمم است که به دوستان و نزدیکانش توصیه کرده در روز تولدش به جای کادو یا هدیه، پول در اختیار بانک‌های غذایی قرار دهند تا غذای رایگان به دست افراد نیازمند برسد. او حتی به یکی از اعضای داوطلب گروه‌های غذارسان تبدیل شده و در موقعیت‌های مختلف سعی کرده به افراد نیازمند کمک کند.
یکی از اقدامات جالب او در زمینه، دو سال پیش شکل گرفت. آلفی رادفورد یکی از هواداران نوجوان لیورپول پول توجیبی خودش را به یکی از همین بانک‌های غذایی داد. اندی بعد از مطلع شدن از این موضوع، نامه‌ای به همراه یک پیراهن امضا شده فرمینیو را برای او فرستاد. برای همه سوال بود که چرا رابرتسون به جای پیراهن خودش، لباس فرمینیو را فرستاده است. او در بخشی از نامه‌اش به آلفی دلیل کارش را اینطور توضیح داد: آلفی عزیز می‌خواهم با تو صادق باشم. راستش را بخواهی هیچ‌کس دوست ندارد لباس امضا شده یک مدافع چپ را داشته باشد. به همین خاطر از بابی خواستم این کار را برای تو انجام دهد.
