بسیج دانشجویی دانشگاه‌های بزرگ تهران طی نامه‌ای خطاب به حسن روحانی رئیس جمهور کشورمان، نوشتند: آقای رییس جمهور بهتر نیست به این مدیریت از راه دور و سعد آباد نشینی‌تان پایان دهید و همچون مردمی که مدیریت اقتصادی شما در این شرایط کرونایی آنها را مجبور به حضور تمام وقت در خیابان‌ها و محل کار برای امرار معاش کرده، در محل کارتان و در بین مردم حاضر شوید؟
متن این نامه به شرح زیر است:
بسم الله الرحمن الرحیم
قال امیرالمومنین(ع): یُسْتَدَلُّ عَلَی اِدبارِ الدُّوَلِ بِاَربَعٍ: تَضییعِ الاُصولِ وَ التَّمَسُّکِ بِالفُرُوعِ وَ َتقدیمِ الاَراذِلِ وَ تَاخیرِ الاَفاضِلِ
ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران
حجت الاسلام و المسلمین جناب آقای شیخ حسن روحانی
سلام علیکم
در آخرین سال دولت تدبیر و امید! و اکنون که عملکرد بی‌سابقه دولت در هفت سال گذشته در میزان ناکارآمدی و بی برنامگی و وجود فساد پیش روی ماست نمی‌دانیم باید شما را به عمل کردن به کارهای نکرده‌تان دعوت کنیم یا به پاسخگو بودن نسبت به عملکردتان، شاید هم باید مطالبه‌گر محاکمه و بازخواست دولت شما در افکار عمومی باشیم. دولتی که با شعار «هم چرخ سانتریفیوژها بچرخد هم چرخ زندگی مردم» روی کار آمد و با صرف چند سال از عمر کشور در مسیر مذاکره و جسم و روح و جان برجام و پسابرجام، در حالی دولت را تحویل می دهد که ذخیره اورانیومی کشور به سه درصد سال ۹۲ رسیده است و موفق به ثبت رکورد تورم ۴۲ درصدی در تاریخ جمهوری اسلامی شده است و رونق و گشایش وعده داده شده‌ای که به تعبیر معاون اول دولت فقط سرعتش کم است و باید بیشتر شود، آنقدر سرعتش زیاد شده است که مردم نمی دانند چگونه ترمز این ماشین سریع السیر را بکشند و آن را کنترل کنند!
با این وجود، پس از مشخص شدن نتیجه انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، زمزمه‌های مذاکره میان دولت‌مردان دوباره جان گرفته و معاون اول شما نسبت به «تغییر رفتار آمریکایی ها» ابراز امیدواری کرده است.
آقای روحانی، بایدن دموکرات چه تفاوتی با اوبامای دموکراتی دارد که پس از برجام، تحریم ISA علیه ایران را ده سال دیگر تمدید کرد؟ اصلا مگر اصول سیاست خارجی ما قائم به افراد است که از آمدن دموکراتها اظهار امیدواری کنیم؟ مگر رئیس بانک مرکزی در زمان استقرار دولت دموکراتِ اوباما، دستاورد اقتصادی برجام را «تقریبا هیچ» توصیف نکرد؟ مگر فشارها برای کاهش صادرات نفت و مشکلات بانکی و ویزایی و عدم اجرای تعهدات در تعلیق تحریم ها، رفتار یک دموکرات در برابر برجام نبود؟
آقای رئیس جمهور، ما یک بار در دولت شما، نتیجه گره زدن آب خوردن مردم به مذاکره را تجربه کرده ایم. در برابر تحریم های لغو نشده، مجوز بازرسی های بی سابقه آژانس از مراکز هسته ای مان را صادر کرده ایم.
هشت سال است که برنامه فضایی ایران به علت نگرانی های آقای ظریف از موشک های ماهواره بر و هموار کردن راه مذاکره و اثبات حسن نیت، عملا تعطیل شده است. ما هزینه شیوه تعامل شما با دنیا را بارها پرداخت کرده ایم. هنوز انتظارها برای بستن قرارداد با شرکت «توتال» که فقط منجر به دسترسی غربی ها به اطلاعات حساس میادین گازی ایران و کشورهای حاشیه خلیج فارس شد را فراموش نکرده ایم.
تبدیل شدن به توزیع کننده اصلی گازی منطقه تنها یکی از فرصت های مغفول مانده ای است که حاصل تجربه دیپلماسی اقتصادی تفکر شماست. خسارت خلاصه کردن راه حل ها در غرب و از دست دادن بازارهای منطقه که صادرات ما به آنها ۲۰ برابر کل اتحادیه اروپاست، تعطیل شدن ده ها برند با سابقه و هزاران بنگاه تولیدی در این هشت سال بود. تجربه معطلی های پیاپی کشور و انتظار برای برجام، اینستکس، fatf و شرطی کردن اقتصاد، چیزی جز التهاب های بی سابقه بازار و افزایش ۶۰۰ درصدی قیمت کالاهای اساسی نبوده است.
با توجه به عملکرد دولت و به بن رسیدن گفتمان سازش چگونه به خود جرأت می‌دهید باز هم سخن از مذاکره به میان آورده و پالس مثبت برای طرف غربی بفرستید؟! چگونه بعد از شهادت سردار عزیزمان توسط آمریکایی ها تصور وقوع مذاکره ای مجدد در ذهنتان شکل می گیرد؟ شما یا الفبای سیاست را نیاموخته اید یا الفبای غیرت را.
آقای روحانی، مشکلات اصلی اقتصادی امروز کشور ناشی از سوء مدیریت و «تحریم داخلی» است، نه خارجی. آیا هدایت نقدینگی پنج برابر شده در دولت شما به سمت تولید، در گرو مذاکره با غرب است؟ تسهیل مجوزهای کسب و کار و اجرای ماده ۱۶ قانون بهبود محیط کسب و کار، نیازمند توافق با آمریکاست؟ بررسی آمار رسمی وزارت راه و شهرسازی و بانک مرکزی حاکی از آن است در بازه زمانی مرداد ۹۲ تا شهریور ۹۹ قیمت مسکن در تهران ۵۳۳.۵۴ درصد افزایش یافته است؛ کنترل قیمت های سر به فلک کشیده‌ی مسکن و تغیر کاربری آن به عنوان یک کالای سرمایه ای مربوط به تحریم ها و عدم مذاکره با آمریکاست؟ به تعبیر خودتان، به عنوان فرمانده جنگ اقتصادی در کشور و با وجود اختیارات بی سابقه‌ی دولتتان در تاریخ جمهوری اسلامی، چرا برای اصلاح نظام مالیاتی گام برنمیدارید و از ظرفیت کارشناسان اقتصادی ای که با نامه های بی پاسخ شان سعی در ارائه راه حل به دولت دارند، استفاده نمی‌کنید؟
کدام تحریم خارجی مسبب دپوی نجومی کالاهای اساسی در گمرک و معطل کردن چندماهه تولید کننده برای ترخیص قطعاتش، شده است؟ کنترل بازار گوشت پشت میز مذاکره حاصل خواهد شد یا عزم مبارزه با فساد؟ خصوصی سازی های افسار گسیخته نتیجه فشارهای خارجی است یا تالی تامین منافع هم حزبی هایتان؟ راه حل مشکلات کنونی کشور را خارج از مرزها نخواهید یافت.
آمارهای فساد و تبعیض و رانت‌خواری مدیران ارشد دولت و بستگانشان، کاهش ارزش پول ملی به یک دهم، وضعیت اسفناک بازار سکه و دلار و مسکن، نایاب شدن روغن و گوجه، گرانی های بی سابقه خودرو، مدیریت عجیب بحران کرونا از زبان وزیر بهداشت خود شما و نمونه های متعدد از توجه نکردن به ظرفیت متخصصین داخلی و اجرای طرح های غیر کارشناسی شده‌ای مانند مصوبه افزایش قیمت بنزین، نتیجه نداشتن ایده برای مدیریت داخلی کشور و شرایط بی‌دولتی کنونی است. شکست ایده‌های آزموده شده دولت شما و توجه نکردن به راه حل های ارائه شده توسط کارشناسان، جای دفاعی باقی نگذاشته است. صدای خرد شدن استخوان های قاطبه ملت ایران لای چرخ دنده های تدبیر نداشته‌تان قابل شنیدن نیست؟
اعتقاد ما آن است که دولت محترم، ایده ای برای اداره کشور نداشته و ندارد و ایده‌های قلابی و آزموده شده ای چون بستن با کدخدا و هضم شدن در نظام جهانی سالهاست که شکست خورده و دیگر آبرویی برای عرض اندام ندارد.
جناب حجت الاسلام
با این همه حقیقتا مانده ایم که این مدل سیاست ورزی و حکمرانی را کجا فراگرفته‌اید؟! درکشورهای غیرمدعی حمایت از مستضعفین هم روسای جمهور اگر سختی و مشقتی بر ملت شان حاکم شود؛ اگر بلای طبیعی هم باشد رئیس جمهور ولو در ظاهر همدلی و هم زبانی و در کنار مردم بودن را به صورت نمایشی هم که شده است به منصه ظهور می رساند؛ اما شما انگار که نه انگار، انگار نه انگار که وضعیت امروز کشور بلایی است که شما و دولتتان برای مردم نازل کرده اید.
آقای رییس جمهور بهتر نیست به این مدیریت از راه دور و سعد آباد نشینی‌تان پایان دهید و همچون مردمی که مدیریت اقتصادی شما در این شرایط کرونایی آنها را مجبور به حضور تمام وقت در خیابان‌ها و محل کار برای امرار معاش کرده، در محل کارتان و در بین مردم حاضر شوید؟ زمانی که کرونا نبود مردم در اوج مشکلات، باید شما را در توچال پیدا می‌کردند؛ اکنون که کرونا هم آمده است به سعد آباد نقل مکان کرده اید، از شما که انتظاری نیست لکن توصیه ما این است در ۱۰ ماه باقی مانده از دولتتان حداقل رعایت ظاهر کرده و مدیریت اشرافی را کنار بگذارید، کمی شنوای صدای مستضعفین باشید، شاید خدا و مردم از سر تقصیرات شما بگذرند.
آقای رئیس جمهور!
اخیرا فرموده اید که جنگیدن به وقت صلح، خطای بزرگی است... باید یادآوری کنیم که شرایط کنونی، حاصل «صلح» شماست و شخص شما در افکار عمومی عامل و مقصر وضع موجود، شناخته می شوید و محاکمه گفتمان تان مدت هاست در اذهان ملت ایران کلید خورده است. این کشور خسارت تجربه ی نگاه به ظرفیت های داخلی نداشتن شما را پرداخته است. از رکود بی سابقه اقتصادی و دستاوردهای راه یک بار پیموده شده تان شرم کنید و بیش از این کشور را معطل غرب نگذارید.
یقین بدانید که اگر نشد امروز به هر دلیلی به پشت میز پاسخگویی در برابر نمایندگان ملت در مجلس قرار بگیرید؛ بعد از پایان دوره مسئولیت‌تان جنبش دانشجویی پیگیر خسارت ها و خیانت ها و قصورها و تقصیرهایی که هشت سال پیشرفت این کشور را به عقب راند، خواهد بود و تا موعدی که عاملان وضع موجود را به سزای کرده خود نرساند پا پس نمی کشد. هر چند که ما قائل به آن هستیم که اگر نشود روزی در دادگاه صالحه نظام اسلامی شما را پاسخگوی کرده تان کنیم؛ فردا و در یوم الحساب و در آن هنگامه هولناک میلیون ها مردم رنج دیده و عسرت کشیده با شما مواجه می شوند و آن موقع دادگاه عدل الهی عملکرد شما را قضاوت خواهد کرد و حق این مردم بی پناه را خواهد ستاند.
غفرالله لنا و لکم
بسیج دانشجویی دانشگاه تهران
بسیج دانشجویی دانشگاه امام صادق
بسیج دانشجویی دانشگاه شهید بهشتی
بسیج دانشجویی دانشگاه خواجه نصیر
بسیج دانشجویی دانشگاه علامه طباطبایی
بسیج دانشجویی دانشگاه علم و صنعت
بسیج دانشجویی دانشگاه امیرکبیر
