دیه‌گو آرماندو مارادونا اسطوره فوتبال آرژانتین و یکی از بهترین فوتبالیست‌های تاریخ بعدازظهر چهارشنبه ۵ آذر ماه بر اثر ایست قبلی از دنیا رفت. مارادونا چهره‌ای بود که ورزشکاران زیادی با او خاطره دارند و در واقع از محبوبیت زیادی در میان ورزشکاران سایر رشته‌ها برخوردار بود.
به گزارش تسنیم، یکی از این ورزشکاران «سیلویو وِلو» کاپیتان تیم فوتبال نابینایان آرژانتین است. وِلو از ۱۵ سال قبل تاکنون خاطره‌ای از مارادونا را به یاد دارد و حالا آن را به اشتراک گذاشته است؛ خاطره‌ای که به دعوت شدن تیم فوتبال نابینایان آرژانتین توسط اسطوره فوتبال دنیا در سال ۲۰۰۵ به برنامه تلویزیونی «La Noche del ۱۰» بازمی‌گردد.
وِلو در این باره می‌گوید: این موضوع در حالی امروزه در دستور کار قرار گرفته که ۱۵ سال پیش کسی در این خصوص صحبت نمی‌کرد. مارادونا خیلی خوب و سخاوتمند بود و خفاش‌ها (لقب تیم فوتبال نابینایان آرژانتین) را به برنامه‌اش دعوت کرد و این فرصت را به ما داد تا فوتبال نابینایان را ترویج دهیم.
وی افزود: از آنجا که مردم بسیاری در سراسر دنیا این برنامه را دنبال می‌کردند، دیدار با مارادونا برای ما بسیار احساسی بود. ما حتی گپ و گفتی مختصر با یکدیگر درباره فوتبال نابینایان داشتیم. واقعاً برایم توصیف آن لحظاتی که در کنار بهترین فوتبالیست دنیا بودم، دشوار است و واقعاً احساس زیبایی داشتم.
۱۰ سال پس از آن دیدار، مارادونا یک بار دیگر در کنار اعضای تیم فوتبال نابینایان آرژانتین قرار گرفت تا برای تیمی که خود را آماده حضور در بازی‌های معلولان منطقه پان‌آمریکا می‌کرد، بهترین آرزو‌ها را داشته باشد؛ رویدادی که با نایب قهرمانی آرژانتینی‌ها همراه بود. وِلو در این باره عنوان کرد: برای همه ورزشکاران پارالمپیکی افتخار بزرگی است که حمایت فردی همچون که نماینده کشور در بالاترین سطح است را داشته باشند.
خفاش‌ها که در هتل مرکز ملی تمرینی حضور داشتند، پیامی را دریافت کردند که هیچکسی انتظارش را نداشت. وِلو در این باره گفت: همه ما احساس یکسانی از غم و اندوه داشتیم؛ اینکه دیه‌گو از میان ما رفته است. احساس عجبیی نداشتم و اشک می‌ریختم، زیرا مارادونا مثل یکی عضو خانواده‌ام بود. آقای فوتبال، ما را ترک کرد و کنار آمدن با این خبر کار سختی است.
سیلویو وِلو به دلیل استعداد خارق‌العاده‌اش در حرکت با توپ و موفقیت‌های زیادی که کسب کرده، با لقب «مارادونای نابینا» شناخته می‌شود. او در این باره می‌گوید: مقایسه من با مارادونا باعث افتخار است. من نابینا هستم و نتوانستم بازی مارادونا و گلزنی‌اش مقابل انگلیس را ببینم، اما به نظرم لازم نیست که فوتبال را ببینید و باید آن را احساس کنید. من فقط می‌خواهم از مارادونا برای هر کاری که برای فوتبال انجام داد، تشکر کنم.
به گزارش تسنیم، یکی از این ورزشکاران «سیلویو وِلو» کاپیتان تیم فوتبال نابینایان آرژانتین است. وِلو از ۱۵ سال قبل تاکنون خاطره‌ای از مارادونا را به یاد دارد و حالا آن را به اشتراک گذاشته است؛ خاطره‌ای که به دعوت شدن تیم فوتبال نابینایان آرژانتین توسط اسطوره فوتبال دنیا در سال ۲۰۰۵ به برنامه تلویزیونی «La Noche del ۱۰» بازمی‌گردد.
وِلو در این باره می‌گوید: این موضوع در حالی امروزه در دستور کار قرار گرفته که ۱۵ سال پیش کسی در این خصوص صحبت نمی‌کرد. مارادونا خیلی خوب و سخاوتمند بود و خفاش‌ها (لقب تیم فوتبال نابینایان آرژانتین) را به برنامه‌اش دعوت کرد و این فرصت را به ما داد تا فوتبال نابینایان را ترویج دهیم.
وی افزود: از آنجا که مردم بسیاری در سراسر دنیا این برنامه را دنبال می‌کردند، دیدار با مارادونا برای ما بسیار احساسی بود. ما حتی گپ و گفتی مختصر با یکدیگر درباره فوتبال نابینایان داشتیم. واقعاً برایم توصیف آن لحظاتی که در کنار بهترین فوتبالیست دنیا بودم، دشوار است و واقعاً احساس زیبایی داشتم.
۱۰ سال پس از آن دیدار، مارادونا یک بار دیگر در کنار اعضای تیم فوتبال نابینایان آرژانتین قرار گرفت تا برای تیمی که خود را آماده حضور در بازی‌های معلولان منطقه پان‌آمریکا می‌کرد، بهترین آرزو‌ها را داشته باشد؛ رویدادی که با نایب قهرمانی آرژانتینی‌ها همراه بود. وِلو در این باره عنوان کرد: برای همه ورزشکاران پارالمپیکی افتخار بزرگی است که حمایت فردی همچون که نماینده کشور در بالاترین سطح است را داشته باشند.
خفاش‌ها که در هتل مرکز ملی تمرینی حضور داشتند، پیامی را دریافت کردند که هیچکسی انتظارش را نداشت. وِلو در این باره گفت: همه ما احساس یکسانی از غم و اندوه داشتیم؛ اینکه دیه‌گو از میان ما رفته است. احساس عجبیی نداشتم و اشک می‌ریختم، زیرا مارادونا مثل یکی عضو خانواده‌ام بود. آقای فوتبال، ما را ترک کرد و کنار آمدن با این خبر کار سختی است.
سیلویو وِلو به دلیل استعداد خارق‌العاده‌اش در حرکت با توپ و موفقیت‌های زیادی که کسب کرده، با لقب «مارادونای نابینا» شناخته می‌شود. او در این باره می‌گوید: مقایسه من با مارادونا باعث افتخار است. من نابینا هستم و نتوانستم بازی مارادونا و گلزنی‌اش مقابل انگلیس را ببینم، اما به نظرم لازم نیست که فوتبال را ببینید و باید آن را احساس کنید. من فقط می‌خواهم از مارادونا برای هر کاری که برای فوتبال انجام داد، تشکر کنم.
