نشست خبری دیروز حسن روحانی، اگرچه با حضور تعداد معدودی از خبرنگاران عموماً دستچین شده و هواخواه دولت برگزار شد اما خالی از حاشیه هم نبود. بیشتر این حواشی اما حوالی اظهار نظرهای شگفت آور رئیس جمهوری می چرخید که چنان از دستاوردها و عمل به وعده هایش طی هفت سال گذشته می گفت که گویی از کشوری غیر از ایران سخن می گوید!
جالب ترین بخش از سخنان روحانی اما آنجا بود که با اعتماد به نفسی مثال زدنی اظهار داشت: «به تمام وعده‌هایی که در ۷ سال گذشته به مردم دادیم عمل کردیم. وعده ما به مردم اعتدال، تعامل سازنده با جهان، برداشتن تحریم از دوش مردم و رساندن مردم به حقوق حقه خودشان، تثبیت حق هسته ای مردم ایران بود.»! فارغ از اختلاف نظر سیاسی و ایدئولوژیک با دولت موسوم به تدبیر و امید، مثال های نقض درباره تک به تک ادعاهای روحانی بحدی زیاد است که برشماری آن از حوصله خارج خواهد بود اما می توان به مهمترین آنها اشاراتی داشت.
روحانی درحالی از اعتدال دم می زند که نه تنها طی هفت سال گذشته به تکروی سیاسی و عملیاتی نمودن منویات یک جناح خاص در عرصه حکمرانی مشغول بوده بلکه همواره به بی ادبانه ترین وجه ممکن، منتقدین خویش را با تعابیری همچون «بی‌سواد، بی‌شناسنامه، بی‌دین، مزدور، کاسب تحریم، کودک‌صفت، حسود، بزدل، ترسو، جیب‌بر، بی‌قانون، بیکار، متوهم، فاسد، سوءاستفاده‌گر، خرابکار، عقب‌مانده، تازه به دوران رسیده، عصر حجری، هوچی‌باز، منفی‌باف، یأس‌آفرین، ناشکر، نفهم، لات» و... نوازش کرده است!
رئیس جمهور مدعی حقوقدانی درحالی سخن از تعامل سازنده با جهان به میان می آورد که جز هفت سال اخیر هیچگاه در طول چهل سال گذشته تا بدین حد، سایه جنگ و تهدید تمامیت ارضی از طرف دولت های خارجی بر آسمان کشور احاطه نداشته است! در عین حال، نامبرده آنچنان از برداشتن تحریم از دوش مردم سخن می گوید که لابد «تورم 42 درصد»، «جهش 600 درصدی قیمت مسکن»، «اُفت 300 درصدی ارزش پول ملی»، «رشد 6 برابری نرخ ارزهای خارجی»، «افزایش 3 برابری قیمت خودرو و بنزین» در دولتی غیر از دولت ژنرال های بنفش رخ داده است!
همچنین ادعای روحانی درباره تثبیت حقوق هسته ای نیز آنقدر مضحک و خنده دار است که شنونده را بیاد «بتن ریزی در رآکتور آب سنگین اراک» و «انفجار سایت هسته ای نطنز» و «ترور شهید فخری زاده» و «اخراج و تعدیل بیش از هزار نخبه هسته ای از مراکز تحقیقاتی کشور» می اندازد!
در خاتمه باید گفت، توصیفاتی که حسن روحانی درباره کارنامه درخشان خود و کابینه اش طی هفت سال گذشته ارائه کرد، آدمی را به شک می اندازد که آیا براستی نامبرده پیرامون وضعیت کشوری به نام ایران سخن می گوید یا همچون اهل منبر و واعظان، ویژگی های جنت المأوی را مستمعین برمی شمارد؟!
ایکاش هوشیار باشیم تا انقلاب به دست نااهلان و نامحرمان نیافتد...