به گزارش صراط غلامرضا محمدی پزشک و دانشجوی دکترای تخصصی علوم تغذیه در گفتگو با سینانیوز گفت: «گیاهان دارویی گیاهانی هستند که اثرات دارویی دارند؛ اما داروهای گیاهی ترکیبات، عصارهها و موادی هستند که از آن گیاه دریافت میشود. به طور مثال اگر آویشن به تنهایی مصرف گردد حاوی اثراتی مانند آنتی بیوتیکی، ضد میکروبی و بسیاری دیگر است. آویشن دارای ترکیبی به نام تیمول است که خاصیت ضد سرفه دارد. برخی از داروسازان داروهای متفاوتی مانند تیمیکس را با استفاده از استخراج تیمول از آویشن تولید مینمایند.»
محمدی به روشهای درمان موجود در طب سنتی اشاره نمود و افزود: «وقتی در مزاج شخصی اختلال ایجاد میگردد در واقع فرد دچار بیماری سوء مزاج شده است. برای درمان این بیماری از روش مرحله به مرحله که توسط رازی ارائه گردید، استفاده میشود. این روشها شامل درمان با تغذیه، درمان با ادویه و درمان با ید است. در مرحله اول باید تغذیه فرد اصلاح گردد و در صورتی که تغذیه اصلاح شد ولی بیماری بهبود نیافت؛ در مرحله دوم باید دارو تجویز شود. در اینجا منظور از دارو همان گیاهان دارویی است. اگر تاثیر نداشت مرحله نهایی درمان با ید است که شامل مراحل متفاوتی از جمله حجامت، ماساژ و دیگر درمانهای مکمل است. اگر فردی بخواهد از طب سنتی بهرهمند شود باید این سه مرحله برای آن فرد انجام گردد.»
این دانشجوی دکترای تخصصی علوم تغذیه با اشاره به اینکه داروهای گیاهی نمیتوانند به طور همزمان در درمان یک نوع بیماری در اشخاص متفاوت موثر باشد، افزود: «طب سنتی برای هر گیاه مزاج تعریف کرده است و متناسب با مزاج فرد داروهای گیاهی مورد نیاز وی تجویز میشود. اگر فردی دچار اختلال در مزاج شده باشد برای وی گیاهان دارویی تجویز میگردد. این امکان وجود دارد که همان گیاه برای فرد دیگر اثرات مفیدی در بر نداشته باشد. زیرا این اختلال مزاج برای فرد دوم ایجاد نشده است. اگر هر دو شخص اختلال مزاجی ثابت داشته باشند آن ترکیب برای هر دو میتواند مفید باشد.»
وی افزود: «در طب سنتی برای درمان یک نوع بیماری، نسخه ثابت وجود ندارد و باید برای هر فرد بررسیهای لازم صورت گیرد.»
مزاج اعضای بدن از دیدگاه طب سنتی
دکتر غلامرضا محمدی با اشاره به اینکه علاوه بر مزاج پایه مزاج عضو نیز در درمان موثر است، بیان کرد: «ممکن است مزاج پایه فردی گرم باشد اما به دلایلی و یا به علت نوع تغذیه وی مزاج معدوی آن سرد باشد.
وی ادامه داد: «تشخیص آنکه مزاج پایه یا عضو خاصی مختل شده است برعهده مختصصان طب سنتی است. سرد و گرم شدن، خشک و تر شدن عضو بدن باعث تغییر در مزاج آن میشود و در عملکرد آن اختلال ایجاد میکند. تجویز دارو باید بر اساس اختلال ایجاد شده در هر یک از عضو بدن انجام گردد. تشخیص مزاج عضو مانند سایر موارد دارای یکسری علائم است. بر اساس شواهدی که مریض در اختیار طبیب قرار میدهد و علائمی که طبیب در بیمار میبیند تشخیص میدهد که این اختلال مزاج در آن فرد وجود دارد یا خیر و درمانی مفید برای آن صورت میگیرد یا نه.»
آخرین اخبار و تصاویر اجتماعی را در سرویس جامعه صراط بخوانید.