همانگونه که قابل پیش بینی بود، همچون دیگر وعده های پوچ دولتمردان، دعوت مردم به سرمایه گذاری در بازار سرمایه نیز توخالی از آب درآمد و ماه های متوالی است که هیچ لکه سبزی در تابلوی اعلانات تمام قرمز سهام ها، به چشم نمی خورد! بیاد بیاورید مرداد سال جاری را که حسن روحانی با ترغیب مردم به آوردن سرمایه هایشان به بورس، می گفت: «مردم باید همه چیز را به بورس بسپارند. با شرایطی که بورس نشان میدهد اوضاع بهتر خواهد شد و صندوقهای ما میتواند فعالتر بشود.»!
با اتکا به همین اظهارات روحانی کافی بود که از مرداد ماه، روند نزولی بازار سرمایه آغاز شده تا به امروز از شاخص بیش از 2 میلیون واحد، به حدود یک میلیون ریزش کند! این درحالیست که بنا بر عقیده بسیاری از کارشناسان اقتصادی و فعالان بازار سرمایه، این سطح از ریزش در قالب هیچیک از پارامترهای علم اقتصاد نمی گنجد؛ نشان به آن نشان که برخلاف بسیاری از بازارهای بورسی مطرح دنیا که در کوران جهانگیری ویروس کرونا در بهار و تابستان 99 با افت شاخص همراه بودند، اما بازار سرمایه در ایران، علیرغم دست و پنجه نرم کردن با مشکلاتی نظیر تحریم، بی کفایتی مدیران اقتصادی و همچنین تجربه رکود در دوران کرونایی، رشدی سرسام آور و غیرطبیعی را تجربه می کرد!
جالب اینجاست، اکنون که بسیاری از بازارهای سرمایه در اقصی نقاط جهان، با توجه به خبر کشف واکسن کرونا و تزریق تدریجی آن در بسیاری از کشورها، به ثبات رسیده و با رشد شاخص ها مواجهند، اما در ایران روزی نیست که سرمایه گذاران بورس، در جلوی یکی از نهادهای حاکمیتی تجمع نکرده و نسبت به وضعیت بغرنج بازار سرمایه و دود شدن دارایی هایشان معترض نباشند!
بسیاری بر این باور بوده و هستند که ترفند دولت در اوایل سال جاری با توجه به کسری بودجه گسترده، جبران آن از طُرُق مختلف بود که یکی از مهمترین آنها فارغ از دستکاری و تعیین نرخ دستوری در بازار ارز، رونق دهی مصنوعی به بورس و چشم طمع به دارایی های ناچیز مردم به بازار سرمایه محسوب می شد. متاسفانه دولتمردان بنفش چه در قضیه بحران موسسات مالی و اعتباری، چه در ماجرای گرانی بنزین و چه در اوضاع نابسامان فعلی در بورس، نشان داده اند که نه تنها فاقد کمترین درایت و کفایت در تصمیم گیری ها و سیاست گذاری های اقتصادی هستند بلکه با به خطر انداختن معیشت میلیون ها ایرانی، بستر را برای نافرمانی مدنی، کنش های ضدامنیتی و اعتراضات خیابانی نیز فراهم می کنند!
وآن هم محاکمه و آویزان کردن مفسدان ---
که خون ملت را به شیشه کرده آمد.
وگرنه فاتحه همه چیز را باید خواند.