به گزارش صراط به نقل از جهان در تاریخ باستان ایرانیان در شروع اسفند ماه جشنی برگزار می شد كه در آن مردمان با آغاز اسفند زمین را تكریم و احترام می كردند تا بهاری پر محصول داشته باشند.
در گاه شماری ایرانیان، ماههای سال برای خود نام های ویژه داشتند و هر روز ماه نیز یك نام برای خود داشت كه روز اول هر ماه را 'روز اورمزد'، روز دوم هر ماه را 'بهمن روز' و روز سوم هر ماه را ' اردیبهشت روز ' می خواندند.
ایرانیان در دوره های تاریخی بر مهرورزی به طبیعت همواره تاكید داشته اند و این همان اصلی است كه اسلام نیز بر آن تاكید دارد.
نزد ایرانیان بهمن روز، همواره روز سلامتی و اندیشیدن بوده كه آن را صفت خداوندی اعطا شده به بشر می دانستند و اردیبهشت روز نیز روز بهترین راستی و پاكی بوده كه آن نیز از صفات خداوندی است و آن هدیه خداوند به مخلوق خویش بوده است.
روز چهارم هر ماه ' شهریور روز' ، روز سجده گذاری به درگاه خداوند نام داشت و روز پنجم هر ماه را روز 'سپندارمذ' می نامیدند كه تكریم طبیعت از صفات چنین روزی بود.
اسفند لقبی بود كه به 'زمین خدا' مقلب می كردند و سپندارمذ به مفهوم گسترش زمین، روز مقدس، روز فروتنی در نزد ایرانیان قلمداد می شد و زمین نیز نمادی از عشق ورزیدن و فروتنی بود و ایرانیان بر این عقیده بودند كه زمین با فروتنی، تواضع و گذشت به همه عشق می ورزد.
نزد آنان زمین چونان مادری به همه افراد بشر مهربانی می كند و با سخاوت خویش به انسان محبت كرده تا آنان همواره به یاد خداوند باشند و به همین دلیل درفرهنگ ایران باستان ، ' اسپندارمذگان' به عنوان نماد مهر مادری و باروری مورد تكریم بود.
در گاه شمار ایرانیان هنگامی كه نام ماه و نام روز در یك سال تلفیق می شده و در روزی كه نامش با نام ماه مقارن می گشت جشنی ترتیب میدادند كه در این بین' مهرگان ' یكی از معروف ترین جشن های ایران باستانی بوده كه ماه مهر و روز مهر یكی می شده و ایرانیان آن را گرامی می داشتند.
اسفندماه، گاه پویش زمین برای جوانه زدن است و اسفندماه پیام آور بهار و نوروز است كه از ابتدای آن باید به فكر كار و تلاش بود.
طبیعت از مهمترین داده های خداوند به مخلوق خویش است كه باید آن را در هر عصر و دوره ای پاسداشت اما دردهه های اخیر بشر با تخریب هایی كه برای توسعه شهرها و صنعت در زمین ایجاد كرده مشكلات معتددی را برای حیات در زمین ایجاد كرده است.
افزایش میزان تولید گازهای گلخانه ای ، تخریب لایه ازون ، آلودگی آب ها و خاك ، از بین رفتن جنگل ها تنها نمونه هایی از ناملایماتی است كه بشر بر كره خاكی وارد كرده است به گونه ای كه سازمان ملل متحد و تشكل های بین المللی زیست محیطی نسبت به وضعیت ایجاد شده در زمین و تهدید سلامت نوع بشر كنوانسیون های متعددی را ایجاد كرده اند.
آخرین اخبار و تصاویر اجتماعی را در سرویس جامعه صراط بخوانید.