حذف محمدعلی تبار از تورنمنت بین‌المللی اوکراین فضای بدی را برای فدراسیون کشتی به بار آورده است. هنوز گاف بزرگی که مسئولان این فدراسیون درخصوص جاماندن علی سوادکوهی از رقابت‌های امید‌های جهان داده‌اند، فراموش نشده که حالا مشابه این اتفاق برای تبار تکرار شده است. اتفاقی که فقط و فقط در بی‌برنامگی سرپرستان تیم‌های اعزامی به رویداد‌های برون‌مرزی خلاصه می‌شود.
شرق در ادامه نوشت: محمدعلی تبار، کشتی‌گیر وزن ۹۲ کیلوگرم تیم ملی آزاد، بعد از آنکه در دور اول مسابقات مقابل حریف گرجستانی ۱۰ بر ۴ مغلوب شد، باید منتظر می‌ماند تا ببیند حریفش راهی فینال می‌شود یا خیر؛ چراکه با راهیابی حریفش در فینال، او فرصت حضور مبارزه برای مدال برنز را پیدا می‌کرد، ولی این فرصت به‌راحتی برایش از دست رفت. علی تبار درحالی‌که باید برای مبارزه با «عمرحاجی محمداف» از بلاروس در گروه شانس مجدد روی تشک حاضر می‌شد، اما در هتل حضور داشت و دست حریفش بالا رفت! سایت فدراسیون کشتی ابتدا دراین‌باره خبری را منتشر کرد مبنی بر اینکه تبار دچار مصدومیت شده و به‌همین‌دلیل نتوانسته روی تشک برود، اما انتشار پخش زنده مسابقات از اینستاگرام کافی بود تا آن‌سوی ماجرا رو و ثابت شود که فدراسیون کشتی در خبری کذب دلیل حاضرشدن تبار در مسابقه را آسیب‌دیدگی عنوان کرده است.
قسمت عجیب ماجرا اینجاست که پدر محمدعلی تبار در خانه و از طریق اینستاگرام در‌حال تماشای مسابقات بوده و متوجه ماجرا می‌شود که سه بار نام پسرش خوانده شده، اما او روی تشک حاضر نشده است؛ به‌همین‌دلیل با محمدعلی تماس می‌گیرد که کجایی و چرا روی تشک حاضر نمی‌شوی؟ بعد از این تماس مربیان تیم ملی به‌همراه محمدعلی تبار راهی سالن مسابقات می‌شوند، اما دیگر فایده نداشته و این کشتی‌گیر را از جدول مسابقات کنار می‌گذارند. بعد از این حواشی بود که سایت فدراسیون کشتی خبری را که درباره مصدومیت تبار منتشر کرده بود، اصلاح کرد و این بار مدعی شدند که تغییر برنامه و زمان‌بندی رقابت‌ها باعث شده این کشتی‌گیر نتواند به‌موقع خود را به سالن برساند.
حال سؤال اینجاست که چرا کادر سرپرستی تیم صبح اول وقت در سالن حاضر نشدند؟ بهتر نبود حداقل چند ساعتی را به‌جای اینکه در هتل استراحت کنند، در سالن می‌مانند و نتایج را پیگیری می‌کردند و این‌قدر بی‌تفاوت با این رقابت‌ها برخورد نمی‌کردند؟ فدراسیون کشتی در شرایطی مدام از وضعیت بد اقتصادی در کشتی حرف می‌زند که حداقل برای تورنمنت اوکراین برای هر نفر چیزی حدود ۳۰ تا ۴۰ میلیون هزینه کرده است؛ هزینه‌ای که انگار الان بی‌دلیل صورت گرفته است. درست است که کیفیت این تورنمنت‌ها در سطح مسابقات قهرمانی آسیا و جهان نیست، اما هرچه باشد، کشتی‌گیران جوان از درون همین میادین است که ساخته می‌شوند و آینده تیم اصلی کشتی آزاد بزرگسالان را می‌سازند.
نکته مهم‌تر تغییر زمان مسابقات است که فدراسیون کشتی به آن اشاره می‌کند. اگر کادر سرپرستی تیم به روال برگزاری رویداد‌های بین‌المللی آشنا باشد، باید همواره در طول مسابقه مدام سایت برگزاری رقابت‌ها را چک کند و در لحظه از آخرین تغییرات مطلع شود. طبق برنامه قبلی، مسابقات گروه شانس مجدد ساعات ۱۲ تا ۱۴ روز بعد انجام می‌شد و قرار بود از ساعت ۱۴ تا ۱۶ نیز مسابقات رده‌بندی و فینال برگزار شود، اما یکباره میزبان در شب قبل، در سالن اعلام می‌کند که زمان مسابقات روز بعدی تغییر کرده و کشتی‌های شانس مجدد از ساعت ۱۰ صبح آغاز می‌شود. متأسفانه به نظر می‌رسد اعضای کادر سرپرستی و مربیان تیم‌های ملی کشتی آزاد و فرنگی تسلط کافی به زبان انگلیسی ندارند و در‌واقع دلیل اصلی این گاف‌های بزرگ چیزی نیست جز ناآشنایی با مباحث بین‌المللی.
سرپرستی تیم شرکت‌کننده در تورنمنت اوکراین بر عهده محسن کاوه، مدیر تیم‌های ملی کشتی آزاد است که در دو، سه روز گذشته هیچ واکنشی به این موضوع نشان نداده است. او در این چند روز جواب هیچ خبرنگار و رسانه‌ای را نداده است. بدتر اینکه علیرضا دبیر، رئیس فدراسیون کشتی نیز دراین‌باره سکوت کرده است.
تیم ملی کشتی آزاد نیز شب گذشته با ترکیبی دو نفره (علیرضا کریمی و بهنام احسان‌پور) راهی رقابت‌های بین‌المللی کشتی جام متئو پلیکونه ایتالیا شد. هنوز پای این تیم به ایتالیا نرسیده، حاشیه‌های این مسابقات هم شروع شده است. ابراهیم مهربان در‌حالی به‌عنوان مربی همراه این دو آزادکار است که گفته می‌شود یکی از افراد فدراسیون کشتی که جزء کادر اداری فدراسیون کشتی است هم ویزای اروپا را گرفته و به‌عنوان سرپرست تیم معرفی شده است. سؤال اینجاست فدراسیونی که می‌گوید وضعیت مالی مناسبی ندارد، چرا باید یک فرد غیرمتخصص در امور فنی کشتی را همراه یک تیم دو‌نفره به ایتالیا بفرستد؟
علی سوادکوهی نیز سال گذشته قربانی همین بی‌مسئولیتی دست‌اندرکاران شد که از رقابت‌های امید‌های جهان جا ماند. گذرنامه او در‌حالی برای شرکت در این مسابقات مدت‌ها در اختیار فدراسیون بود که تنها در فاصله یک هفته مانده به اعزام به او گفتند اعتبار پاسپورتت تمام شده است. سوادکوهی اگرچه بلافاصله توانست گذرنامه جدید بگیرد، اما چون زمان را از دست داده بود، نتوانست ویزای سفر به مجارستان را بگیرد.
شرق در ادامه نوشت: محمدعلی تبار، کشتی‌گیر وزن ۹۲ کیلوگرم تیم ملی آزاد، بعد از آنکه در دور اول مسابقات مقابل حریف گرجستانی ۱۰ بر ۴ مغلوب شد، باید منتظر می‌ماند تا ببیند حریفش راهی فینال می‌شود یا خیر؛ چراکه با راهیابی حریفش در فینال، او فرصت حضور مبارزه برای مدال برنز را پیدا می‌کرد، ولی این فرصت به‌راحتی برایش از دست رفت. علی تبار درحالی‌که باید برای مبارزه با «عمرحاجی محمداف» از بلاروس در گروه شانس مجدد روی تشک حاضر می‌شد، اما در هتل حضور داشت و دست حریفش بالا رفت! سایت فدراسیون کشتی ابتدا دراین‌باره خبری را منتشر کرد مبنی بر اینکه تبار دچار مصدومیت شده و به‌همین‌دلیل نتوانسته روی تشک برود، اما انتشار پخش زنده مسابقات از اینستاگرام کافی بود تا آن‌سوی ماجرا رو و ثابت شود که فدراسیون کشتی در خبری کذب دلیل حاضرشدن تبار در مسابقه را آسیب‌دیدگی عنوان کرده است.
قسمت عجیب ماجرا اینجاست که پدر محمدعلی تبار در خانه و از طریق اینستاگرام در‌حال تماشای مسابقات بوده و متوجه ماجرا می‌شود که سه بار نام پسرش خوانده شده، اما او روی تشک حاضر نشده است؛ به‌همین‌دلیل با محمدعلی تماس می‌گیرد که کجایی و چرا روی تشک حاضر نمی‌شوی؟ بعد از این تماس مربیان تیم ملی به‌همراه محمدعلی تبار راهی سالن مسابقات می‌شوند، اما دیگر فایده نداشته و این کشتی‌گیر را از جدول مسابقات کنار می‌گذارند. بعد از این حواشی بود که سایت فدراسیون کشتی خبری را که درباره مصدومیت تبار منتشر کرده بود، اصلاح کرد و این بار مدعی شدند که تغییر برنامه و زمان‌بندی رقابت‌ها باعث شده این کشتی‌گیر نتواند به‌موقع خود را به سالن برساند.
حال سؤال اینجاست که چرا کادر سرپرستی تیم صبح اول وقت در سالن حاضر نشدند؟ بهتر نبود حداقل چند ساعتی را به‌جای اینکه در هتل استراحت کنند، در سالن می‌مانند و نتایج را پیگیری می‌کردند و این‌قدر بی‌تفاوت با این رقابت‌ها برخورد نمی‌کردند؟ فدراسیون کشتی در شرایطی مدام از وضعیت بد اقتصادی در کشتی حرف می‌زند که حداقل برای تورنمنت اوکراین برای هر نفر چیزی حدود ۳۰ تا ۴۰ میلیون هزینه کرده است؛ هزینه‌ای که انگار الان بی‌دلیل صورت گرفته است. درست است که کیفیت این تورنمنت‌ها در سطح مسابقات قهرمانی آسیا و جهان نیست، اما هرچه باشد، کشتی‌گیران جوان از درون همین میادین است که ساخته می‌شوند و آینده تیم اصلی کشتی آزاد بزرگسالان را می‌سازند.
نکته مهم‌تر تغییر زمان مسابقات است که فدراسیون کشتی به آن اشاره می‌کند. اگر کادر سرپرستی تیم به روال برگزاری رویداد‌های بین‌المللی آشنا باشد، باید همواره در طول مسابقه مدام سایت برگزاری رقابت‌ها را چک کند و در لحظه از آخرین تغییرات مطلع شود. طبق برنامه قبلی، مسابقات گروه شانس مجدد ساعات ۱۲ تا ۱۴ روز بعد انجام می‌شد و قرار بود از ساعت ۱۴ تا ۱۶ نیز مسابقات رده‌بندی و فینال برگزار شود، اما یکباره میزبان در شب قبل، در سالن اعلام می‌کند که زمان مسابقات روز بعدی تغییر کرده و کشتی‌های شانس مجدد از ساعت ۱۰ صبح آغاز می‌شود. متأسفانه به نظر می‌رسد اعضای کادر سرپرستی و مربیان تیم‌های ملی کشتی آزاد و فرنگی تسلط کافی به زبان انگلیسی ندارند و در‌واقع دلیل اصلی این گاف‌های بزرگ چیزی نیست جز ناآشنایی با مباحث بین‌المللی.
سرپرستی تیم شرکت‌کننده در تورنمنت اوکراین بر عهده محسن کاوه، مدیر تیم‌های ملی کشتی آزاد است که در دو، سه روز گذشته هیچ واکنشی به این موضوع نشان نداده است. او در این چند روز جواب هیچ خبرنگار و رسانه‌ای را نداده است. بدتر اینکه علیرضا دبیر، رئیس فدراسیون کشتی نیز دراین‌باره سکوت کرده است.
تیم ملی کشتی آزاد نیز شب گذشته با ترکیبی دو نفره (علیرضا کریمی و بهنام احسان‌پور) راهی رقابت‌های بین‌المللی کشتی جام متئو پلیکونه ایتالیا شد. هنوز پای این تیم به ایتالیا نرسیده، حاشیه‌های این مسابقات هم شروع شده است. ابراهیم مهربان در‌حالی به‌عنوان مربی همراه این دو آزادکار است که گفته می‌شود یکی از افراد فدراسیون کشتی که جزء کادر اداری فدراسیون کشتی است هم ویزای اروپا را گرفته و به‌عنوان سرپرست تیم معرفی شده است. سؤال اینجاست فدراسیونی که می‌گوید وضعیت مالی مناسبی ندارد، چرا باید یک فرد غیرمتخصص در امور فنی کشتی را همراه یک تیم دو‌نفره به ایتالیا بفرستد؟
علی سوادکوهی نیز سال گذشته قربانی همین بی‌مسئولیتی دست‌اندرکاران شد که از رقابت‌های امید‌های جهان جا ماند. گذرنامه او در‌حالی برای شرکت در این مسابقات مدت‌ها در اختیار فدراسیون بود که تنها در فاصله یک هفته مانده به اعزام به او گفتند اعتبار پاسپورتت تمام شده است. سوادکوهی اگرچه بلافاصله توانست گذرنامه جدید بگیرد، اما چون زمان را از دست داده بود، نتوانست ویزای سفر به مجارستان را بگیرد.
