آیت الله شیخ نعیم قاسم در پیام تصویری به همایش بین‌المللی «حضرت ابوطالب (ع) حامی پیامبر اعظم (ص)» با اشاره به اینکه حضرت ابوطالب، حامی پیامبر (ص) و امیرالمؤمنین (ع) و حامی پیام اسلام بود، گفت: این مرد، همان کسی است که در تاریخ، افتخاری بزرگ را مسجّل کرده است؛ افتخارِ اینکه در طول ۱۰ سال گذران عمرش در مکه مکرمه، در همراهی با رسالت حضرت محمد (ص) نقش حامی و مدافع و یاور را به عهده داشت. او همان کسی است که به جایگاه پیشوای نخست و یکتای بنی هاشم، شهرت یافته است.
معاون دبیر کل حزب الله لبنان با توصیه به مطالعه تاریخِ حضرت ابوطالب و مشاهده دفاع و حمایت‌های بی دریغ ایشان از حضرت رسول (ص) گفت: ابوطالب (ع) از همان نخستین لحظات با تشویق برادرش حمزه (ع)، ایمان و پایبندی خود به اسلام را تأیید کرد. نقل شده است که بارها حضرت ابوطالب (ع) در میان فرزندان خود مانند حضرت علی (ع) و جعفر (ع)، به حمایت از رسول الله (ص) اقدام می‌نموده است. ایشان هنگامی که ایمانش را اعلام کرد، در ابیاتی که سروده خودش بود اقرار به ایمان و پایداری به اسلام و برائت از دشمنان خدا و رسول نموده است.
وی افزود: همگان می‌دانند که اگر ابوطالب در این موقعیت و در این نقش حضور نداشت، مشرکان حضرت محمد (ص) را از نخستین لحظات، آزار می‌رساندند و از ابلاغ و دعوت منع می‌کردند، بلکه چه بسا او را می‌کشتند اما ترسشان از ابوطالب (ع)، امری بود که آنان را به سمت تعامل با وی با صبر و حوصله سوق می‌داد.
معاون دبیرکل حزب الله لبنان با اشاره به پشتیبانی ابوطالب از شخص پیامبر (ص) و یاران و انصار رسول الله (ص) گفت: اینها همه نشانه‌های عملی و دلالت واضحی است بر نقش بزرگی که ابوطالب بر عهده گرفته بود؛ او کسی است که از عثمان ابن مظعون، زمانی که یکی از مشرکان او را آزار می‌داد و چشمش را از بین می‌برد، دفاع نمود؛ او کسی است که از ابوسلمه مخزومی در آن زمان که اسلام آورده بود و قبیله‌اش خواستند او را بخاطر اسلامش تنبیه کنند، حمایت نمود و آنان را از این کار منع نمود.
وی افزود: یکی از افرادی که در جریان تحریم حضرت رسول (ص) و بنی هاشم، تحریم شده بود، ابوطالب (ع) بود. مؤمنین بنی هاشم به مدت زمان ۳ سال در شعب ابیطالب تحریم بودند و البته برای ابوطالب، نیز چنین تحریمی وجود داشت درحالیکه ابوطالب در شعب خودش و مِلکش حضور داشت.
آیت الله شیخ نعیم قاسم با بیان نقش باعظمت، بزرگ و شجاعت ابوطالب در رساندن پیام رسول الله به مشرکان مکه، به ماجرای خورده شدن معاهده‌نامه توسط موریانه و باقی ماندن عبارت «بسمک اللهم» (خدایا! به نام تو) در معاهده نامه اشاره کرد و گفت: فعالیت ابوطالب در رساندن پیام، تلاشی مضاعف در پشتیبانی از رسالت نبوی بود و الحمدلله مشخص شد که خبر خورده شدن معاهده نامه، صحیح است و مشرکین دریافتند که قدرت الهی نزد حضرت محمد (ص) وجود دارد که وی را به این سمت سوق داد که چنین رفتاری را از خود نشان دهد.
وی افزود: هنگامی که ابوطالب در سال وفات همسر رسول خدا (ص) حضرت خدیجه (رضوان الله تعالی علیها) با فاصله اندکی وفات نمود، آن سال، سال اندوه و حزن بود و حضرت رسول (ص) فرمودند: «نمی‌دانم به کدام یک از آن دو مصیبت بی‌تاب و بی‌قرارتر باشم». اینها شواهدی است که بر جایگاه ابوطالب (ع) دلالت می‌کند.
معاون دبیرکل حزب الله لبنان با اشاره به وفات ابوطالب و دستورات رسول الله (ص) به امیر مؤمنان علی (ع) در غسل و خاکسپاری ابوطالب (ع) گفت: رسول الله (ص) برای ابوطالب (ع) طلب آمرزش نمود و از صله‌رحم و کفالت و حمایت خود به وسیله ابوطالب، به نیکی یاد کرد و برای او طلب آمرزش نمود و رو به سوی مردم فرمود: «به خدای سوگند برای عمویم شفاعتی می‌کنم که انس و جنّ از آن تعجب می‌کنند». ما معتقدیم که جایگاه وی در اسلام، جایگاه باعظمتی است.
