عبدالله ناصری، از چهره‌های نزدیک به خاتمی معتقد است که خاتمی به «ناکارآمدی حکومت بر پایه شریعت» رسیده است. این ادعای ناصری در حالی است که برخی اصلاح‌طلبان قویاً در پی ترغیب خاتمی برای کاندیداتوری در انتخابات خردادماه هستند و معتقدند او باید تأیید صلاحیت شود. اما اگر ادعای ناصری درست باشد، خاتمی صرف نظر از هر موضوع دیگری، شرط «معتقد به مبانی جمهوری اسلامی ایران» را هم نخواهد داشت. خاتمی تاکنون در برابر این موضوع سکوت کرده است. عدم تکذیب این ادعا می‌تواند به منزله تأیید آن تلقی شود.
روزنامه جوان نوشت: ناصری در یادداشتی که ۱۲ فروردین به مناسبت روز جمهوری اسلامی منتشر کرد، ضمن انتقاد به نظام ۴۲ ساله جمهوری اسلامی و با استثنا کردن دوران هشت ساله ریاست جمهوری خاتمی از آنچه او ناکارآمدی نامیده، نوشته: «علت این استثنا را باور عمیق سید محمد خاتمی به دموکراسی و مردم سالاری می‌دانم، هر چند در آن دوره به جمهوری دینی هنوز باور داشت (تأکیدم بر کلمه هنوز از آن رو است که برداشت امروزم این است که او هم مثل بازرگان به ناکارآمدی حکومت بر پایه شریعت رسیده است، الله اعلم) لکن بر اصالت و اساسیت رأی و نظر مردم باور عمیق داشت.
اگر او در عصر اصلاحات اختیار می‌داشت رفراندم تغییر قانون اساسی را برگزار می‌کرد. من چالش اصلی او با حکومت را در این زمان اعتقاد به «رسالت ملی» گفتمان انقلاب می‌دانم، در صورتی که رهبر به غلط برای این گفتمان رسالت جهانی قائل است، همان باور و اصراری که ایران را سال‌ها عقب انداخت.»
ناصری در مورد باور خود در همین یادداشت نوشته: «به‌عنوان یک اصلاحگر سکولار که به پارادوکسیکال ذاتی «جمهوری دینی» رسیده، راه غایی و جبری ایران را دولت مدنی (دور از ولایت‌فقیه) می‌دانم و لا غیر و روز ۱۲ فروردین را هم فقط یک تقویم تاریخ؛ این روز دیگر فخرآور و مباهاتی نیست.»
خاتمی تاکنون و حتی پس از ۸۸ که عملاً به دیدار با رهبری پذیرفته نشد، همچنان خود را معتقد به نظام جمهوری اسلامی می‌داند و موضع و حرفی پیرامون بازگشت از این اعتقاد نزده است. آیا خاتمی این اتهام را تکذیب می‌کند و مرزبندی خود را با نهضت آزادی و بازرگان روشن خواهد کرد؟ امام خمینی که اصلاح‌طلبان و از جمله خاتمی همواره خود را مرید ایشان می‌دانند، خطر نهضت آزادی را بیشتر از خطر منافقین می‌دانستند. آیا خاتمی می‌خواهد مانند اعتقادش به عدم تقلب در انتخابات ۸۸، اینجا هم منافقانه نقش بازی کند؟
روزنامه جوان نوشت: ناصری در یادداشتی که ۱۲ فروردین به مناسبت روز جمهوری اسلامی منتشر کرد، ضمن انتقاد به نظام ۴۲ ساله جمهوری اسلامی و با استثنا کردن دوران هشت ساله ریاست جمهوری خاتمی از آنچه او ناکارآمدی نامیده، نوشته: «علت این استثنا را باور عمیق سید محمد خاتمی به دموکراسی و مردم سالاری می‌دانم، هر چند در آن دوره به جمهوری دینی هنوز باور داشت (تأکیدم بر کلمه هنوز از آن رو است که برداشت امروزم این است که او هم مثل بازرگان به ناکارآمدی حکومت بر پایه شریعت رسیده است، الله اعلم) لکن بر اصالت و اساسیت رأی و نظر مردم باور عمیق داشت.
اگر او در عصر اصلاحات اختیار می‌داشت رفراندم تغییر قانون اساسی را برگزار می‌کرد. من چالش اصلی او با حکومت را در این زمان اعتقاد به «رسالت ملی» گفتمان انقلاب می‌دانم، در صورتی که رهبر به غلط برای این گفتمان رسالت جهانی قائل است، همان باور و اصراری که ایران را سال‌ها عقب انداخت.»
ناصری در مورد باور خود در همین یادداشت نوشته: «به‌عنوان یک اصلاحگر سکولار که به پارادوکسیکال ذاتی «جمهوری دینی» رسیده، راه غایی و جبری ایران را دولت مدنی (دور از ولایت‌فقیه) می‌دانم و لا غیر و روز ۱۲ فروردین را هم فقط یک تقویم تاریخ؛ این روز دیگر فخرآور و مباهاتی نیست.»
خاتمی تاکنون و حتی پس از ۸۸ که عملاً به دیدار با رهبری پذیرفته نشد، همچنان خود را معتقد به نظام جمهوری اسلامی می‌داند و موضع و حرفی پیرامون بازگشت از این اعتقاد نزده است. آیا خاتمی این اتهام را تکذیب می‌کند و مرزبندی خود را با نهضت آزادی و بازرگان روشن خواهد کرد؟ امام خمینی که اصلاح‌طلبان و از جمله خاتمی همواره خود را مرید ایشان می‌دانند، خطر نهضت آزادی را بیشتر از خطر منافقین می‌دانستند. آیا خاتمی می‌خواهد مانند اعتقادش به عدم تقلب در انتخابات ۸۸، اینجا هم منافقانه نقش بازی کند؟
