تقریباً هر سال، در فصل برداشت صیفیجات شاهد تکرار سناریویی هستیم که گویا قرار نیست اقدامی برای اصلاح آن صورت بگیرد. تولید مازاد، فقدان یا از دست رفتن بازارهای صادراتی، ضعف صنایع تبدیلی و تکمیلی، ضعف سیستم سردخانه و انبارداری و در آخر از بین رفتن محصول کشاورزان و زیان سنگین آنها و کاهش تولید محصول در سال بعد، آفت بزرگی است که مسئولان بخش کشاورزی تاکنون نتوانستهاند برای آن تدبیری بیاندیشند.
هر سال شاهد هستیم که تولید یک محصول در کشور به شدت افزایش مییابد و قیمت آن به اندازهای افت میکند که حتی برداشت آن برای کشاورزان به صرفه نیست و در دور بعدی کشت، کشاورزان از ترس تکرار زیان، تولید آن محصول را کاهش میدهند و بازار با کمبود عرضه و صعود قیمت و فشار به مصرف کنندگان مواجه میشود. در این میان ضعف سیاستهای تجاری بخش کشاورزی نیز هر از گاهی باعث ممنوعیت صادرات و زمین گیر شدن تولید انبوه صادراتی روی زمین کشاورزان و زیان آنها میشود. امسال نیز این اتفاق برای برخی صیفیجات از جمله پیاز رخ داده و باعث گرفتاری بسیاری از تولیدکنندگان شده است. امسال نیز با این سناریوی تکراری مواجه هستیم و هر روز فیلم و تصاویر زیادی در رسانهها و فضای مجازی منتشر میشود که کشاورزان محصول خود را دور میریزند و سرگردان و نالان، نابودی دسترنج شأن را تماشا میکنند.
در همین زمینه محمدعلی پیراسته، رئیس هیئت مدیره نظام صنفی کشاورزی و منابع طبیعی جنوب کرمان در گفتگو با مهر، با اشاره به تولید پیاز در منطقه جنوب کرمان، گفت: قیمت خرید پیاز حتی با هزینه تمام شده تولید آن نیز برابری نمیکند به عنوان مثال پیاز سفید توری زده مینروا در تهران ۲,۰۰۰ تومان فروخته شود.
وی اضافه کرد: هزینه حمل بار تا تهران بیش از هزار تومان برای هر کیلوگرم محصول است ضمن اینکه در پیک برداشت بار جنوب کرمان اصلاً کامیون یافت نمیشود
به گفته این مقام مسئول در هر کامیون ۱۰ تنی تنها یک میلیون تن برای کشاورزان باقی ماند.
پیراسته با اشاره به گرانی بذر و سایر نهادههای تولید، گفت: نرخ اجاره زمین مرغوب بین ۴۰ تا ۴۵ میلیون تومان و هزینه کاشت داشت و برداشت نیز بیش از ۴۰ میلیون تومان است.
کشاورزان را نمیتوان با یک بخشنامه قانع کرد
وی در واکنش به مباحث مطرح شده از سوی برخی مسئولان مبنی بر اینکه برنامه الگوی کشت به کشاورزان منطقه ارائه شده اما کشاورزان آن را رعایت نکردهاند، تصریح کرد: ما هر سال با این مسئله مواجه هستیم نکته اینجاست که نمیتوان کشاورزان منطقه را با ابلاغ یک بخشنامه به تغییر الگوی کشت قانع کرد این کار نیاز به زیرساختهایی دارد که هیچکدام از آنها فراهم نیست.
پیراسته تصریح کرد: منطقه جنوب کرمان با داشتن ۳۰۰ هزار هکتار سطح زیرکشت و ۴.۵ میلیون تولید میتواند به افزایش تولید در کشور کمک کند اما بیخردیهایی که در این زمینه اتفاق میافتد کار را دشوار میکند. به عنوان مثال سال گذشته اگر دولتمردان طی سالیان گذشته مسیر صادرات پیاز را هموار میکردند در حال حاضر شاهد چنین مصیبتهایی در منطقه نبودیم.
این فعال بخش خصوصی گفت: منطقه جیرفت کهن یا جنوب کرمان در تولید سه محصول خیار، سیب زمینی طرح استمرار و پیاز مقام اول کشور را دارد.
پیراسته گفت: متأسفانه همین رکورد امسال در کنار عدم آگاهی مدیریت کلان باعث ضرر و زیان تولیدکنندگان شده است.
وی تاکید کرد: در بحث الگوی کشت امسال ۳۰ در صد کمتر از میزان تعیین شده گوجه فرنگی کشت شده چون سال گذشته برای کشاورزان فاجعه ساز شده بود با این حال امسال هم فاجعهای دیگر در راه است.
هزینه تولید در هر هکتار بیش از ۱۴۰ میلیون است!
این مقام مسئول گفت: هزینه اجاره زمین، بذر، تراکتور، کاشت، داشت، برداشت، قارچ کش، وجین، کارگری، توری و … برای هر هکتار بیش از ۱۴۰ میلیون تومان میشود.
وی افزود: با توجه به تحریمهای آمریکا علیه ایران و افزایش سه برابری قیمت دلار و به تبع آن افزایش قیمت نهادهای کشاورزی (کود، سم، بذر)، ادوات، کارگر، کارتن سبد و غیره، هزینه تولید افزایش سرسامآوری داشته است.
پیراسته ادامه داد: همچنین عدم کار کارشناسی در صادرات، عدم حمایت از کشاورز، شیوع کرونا، تعطیلی رستورانها، تالارها و مراسم مذهبی، هزینه بسیار بالای حمل و نقل که برای هر کیلو تا تهران حدود ۸۰۰ تومان است، گرفتاریهای زیادی را برای تولیدکنندگان ایجاد کرده است.
سونامی پیاز کشاورزان را میبرد
وی افزود: این اتفاقات در کنار دلالی گسترده در منطقه باعث شده تا کشاورزان جنوب کرمان از هستی ساقط شوند و اگر هرچه سریعتر راهکاری برای آن اندیشه نشود پیامدش نامشخص خواهد بود و این سونامی سنگین کشاورزان را نابود خواهد کرد.
نکته جالب در این میان، منفعل بودن مسئولان است که مشخص نیست چه زمانی قرار است اقدامی برای ساماندهی وضع موجود انجام دهند، همه ساله مازاد تولید و یا کمبود پیاز، سیب زمینی و گوجه فرنگی از اساسیترین مشکلات کشور ماست و همه ساله نیز دولت هیچ اقدامی برای حل این مشکل نمیکند و تنها اقدام آنان خرید توافقی این محصولات با قیمتهای نازل از کشاورزان است.
اجرای الگوی کشت به کجا رسید؟
همچنین اجرای طرح الگوی کشت که به اعتقاد بسیاری از کارشناسان میتواند به ساماندهی وضع موجود کمک کند، در هالهای از ابهام باقی مانده است. اجرای طرح الگوی کشت از اصلی ترین وعدههای کاظم خاوازی، وزیر جهاد کشاورزی است که در تاریخ ۲۰ فروردین ۱۳۹۹ که در جلسه رأی اعتماد خود در مجلس شورای اسلامی سخن میگفت با اشاره به اینکه عدم تناسب در تولید برخی محصولات باید مدیریت شود، دلیل این نامتناسب بودن توزیع محصولات کشاورزی و تفاوت قیمت در تولید و عرضه را فقدان سیستم جامع اطلاعاتی در بخش کشاورزی عنوان و اظهار کرد: این سیستم شامل اطلاعات حاکمیتی نظیر سطح زیر کشت، میزان اراضی کشاورزی، کاداستر بخش کشاورزی، هواشناسی کشاورزی و دهها اطلاعات دیگر است که باید در اختیار بهره برداران و مدیران بخش قرار بگیرد.
خاوازی افزود: این سیستم زمینهای برای تدوین سند آمایش سرزمینی است که الگوی کشت بر اساس این سند تدوین، طراحی و اجرا میشود.
وی همچنین در نشست خبری خود با اصحاب رسانه که در خردادماه سال ۱۳۹۹ برگزار شده بود عنوان کرد که برنامه الگوی تولید محصولات کشاورزی تدوین شده است و از کشت پاییزه ابلاغ میشود. در این برنامه تمام مباحث مربوط به مصرف سرانه، پتانسیلهای تولید و عرضه و تقاضا دیده شده که در کشت پاییزه به استانها ابلاغ میشود.
وزیر جهاد کشاورزی با بیان اینکه حدود ۴ تا ۵ سال در وزارت جهاد کشاورزی بر روی تدوین طرح الگوی کشت کار شده است، گفت: در این طرح مشخص شده چه محصولی کجا کاشته شود که بیشترین عملکرد را داشته باشد و این کار به همت معاونت وزارت جهاد کشاورزی صورت گرفته است.
بعد از وعدههای مکرر، وزارت جهاد به نتیجه رسید که امکان اجرای الگوی کشت در کشور نیست!
خاوازی همچنین اذعان کرده بود که طرح فنی در وزارت جهاد آماده شده اما اینکه عملیاتی شود به الزامات سنگینی نیاز دارد و نیاز داریم قانون گذاریهایی در این حوزه صورت بگیرد. ما فعلاً برای کشت پاییزه به استانداریها یک الگوی تولید را ابلاغ میکنیم و در ادامه طرح الگوی کشت محصولات کشاورزی را تکمیل و لایحه آن را به دولت و سپس به مجلس ارائه میکنیم.
وزیر جهاد کشاورزی همچنین در تیرماه در مجلس شورای اسلامی اعلام کرده بود که از مهرماه برنامه الگوی کشت تولیدی وزارت جهاد کشاورزی را ابلاغ میکنیم تا بتوانیم از طریق مجلس شورای اسلامی الزامات قانونی آن را تأمین کنیم.
با این حال با گذشت هشت ماه از مهرماه ۱۳۹۹ هنوز خبری از اجرای این طرح نیست و مسئولان وزارت جهاد کشاورزی بعد از وعدههای مکرر؛ به تازگی متوجه شدهاند که زیرساختهای طرح در کشور آماده نیست.
این وزارت خانه در تازهترین اظهار نظر خود در این زمینه اعلام کرده است: در شرایط ویژه اقتصادی کشور و تحریمهای اعمالشده، روابط بینالملل حتی با شرکای تجاری و کشورهای همسایه دچار فراز و نشیبهای غیر قابل انتظار بوده که امکان اجرای الگوی کشت بهینه را دچار چالشهای جدی نموده است!