سعید جلیلی کاندیدای انتخابات ریاستجمهوری در گفتگویی تصویری پیرامون وظایف و نقش دولت در تامین «سبد غذایی» خانوارها گفت: در سالهای 97، 98 و 99 که از سختترین سالهای دولت بوده است، بیش از پنجاه و پنج میلیارد دلار ارز با قیمت ترجیحی به منظور تامین کالاهای اساسی اختصاص پیدا کرده است.
وی افزود: سوال اینجاست که با توجه به چنین هزینهکرد بالایی، چرا قیمت کالاهای اساسی در این سه سال به این وضع افزایش پیدا کرده است؟ اگر مردم بخواهند قضاوت کنند، به این دولت چه نمرهای خواهند داد؟
عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام خاطرنشان کرد: جدای از مشکلات توزیع کالاهای اساسی، متاسفانه شاهد هستیم سرانه مصرف گوشت قرمز، برنج، روغن و برخی دیگر از کالاها کاهش یافته است.
جلیلی با بیان اینکه ضریب جینی در شهری مانند تهران طی هشت سال گذشته از 0.35 به 0.42 رسیده است، اظهار داشت: یک وقت هست میگویند بودجه کم بوده و نتوانستیم ارز اختصاص بدهیم اما الان که 55 میلیارد دلار اختصاص یافته است! فردی که سال 96 به صورت رسمی آمد و اعلام کرد دیگر کارتنخوابی وجود نخواهد داشت، کودک کاری وجود نخواهد داشت و فقیری وجود نخواهد داشت، بعد از 4 سال آمده و دوباره جلوی دوربین گریه میکند؛ همدردی برای مردم خوب است اما شما مسئول این موضوعات بودید نه دیگران.
کاندیدای سیزدهمین دوره انتخابات تاکید کرد: ما میگوییم اگر شما برای همین پنجاه و پنج میلیارد برنامه داشتید تا به دست مردم برسد و مردم از آن منتفع میشدند، این فشار سنگین به مردم وارد نمیشد، این اختلاف دهک اول و دهک آخر به وجود نمیآمد و اختلاف طبقاتی تشدید نمیشد. اگر این عملکرد به درستی شکل میگرفت، چندین هزار شغل نیز در کنار آن ایجاد میشد و تولید نیز به صورت ملموس بهبود مییافت.
جلیلی افزود: مدل پادگانی در اقتصاد همین بود که قیمت توسط دولت اعلام شود و هیچ فرایندی در نظر گرفته نشود؛ مجلس نهم و دهم و همچنین دولت در قبال 55 میلیارد دلار ارز 4200 تومانی در این زمینه گزارش بدهند و فرایندی را که اجرا شده و نسبت به آن نظارت صورت گرفته است، برای مردم بازگو کنند.
وی با بیان اینکه اختلاف سرانه مصرف کالاهای ضروری میان دهک اول و دهک دهم جامعه در هشت سال گذشته به صورت چشمگیری افزایش یافته است، گفت: تامین سبد غذایی در ارتباط مستقیم با بحث سلامت جامعه است؛ و در ادامه این زنجیره، عوارض سوء تغذیه در زمینه بهداشت روانی جامعه نیز تاثیر گذار خواهد بود. حتی سبد غذایی ردههای سنی، مناطق مختلف و مردان و زنان با یکدیگر متفاوت است و دولت باید برای آن برنامهریزی داشته باشد و براین مبنا دولت سایه و کارگروههای مرتبط آن برنامهی «سبد غذایی» جامعی تهیه کردهاند.
جلیلی خاطرنشان کرد: در دهه هفتاد که تورم به پنجاه درصد رسید، دولت برنامه فروشگاههای زنجیرهای برای تقویت شبکه توزیع را پیگیری کرد در صورتیکه ما معتقدیم شبکه فروشندگان خرد در جای جای کشور باید تقویت شود. هر خانوار ایرانی یک حساب بانکی دارد که یارانه به آن پرداخت میشود و مطابق با کدملی سرپرست است؛ هر دوی این شرایط مهیاست و نیاز به افزایش زیرساخت بلندمدت وجود ندارد.
وی در بخش دیگری از سخنان خود تصریح کرد: شیلات به عنوان مزیت نسبی کشور در شمال و جنوب ایران مهیاست اما چه میزان از این فرصت در راستای تقویت سبد غذایی خانوار استفاده شده است؟ چه برنامهای در طول هشت سال گذشته برای جهش این بخش از اقتصاد تدارک دیده شده بود و چه سهمی از این 55 میلیارد دلار به شیلات اختصاص یافته است؟
جلیلی خاطرنشان کرد: صفهایی که اخیرا در دوره کرونا و پیش از آن تشکیل شد در شان مردم ما نبود؛ دولت حتی برای این شرایط میتوانست با استفاده از زیرساختهای موجود و حفظ کرامت مردم به ارائه خدمات بپردازد. دولت میتوانست با استفاده از همین فضای مجازی، شیوه درستی برای توزیع کالاهای اساسی مدنظر خودش را پیگیری کند.
وی در انتها با اشاره به موضوع نهادههای دامی و واردات آن، گفت: چرا باید 80 میلیون ایرانی منحصر در اراده یک تاجر برای واردات نهادههای دامی باشند؟ نیروهای کارشناس به وفور در کشور ما هستند که میتوانستند در امر نهادههای دامی فعال بشوند و در این زمینه مشکلات را به حداقل برسانند.