روز گذشته علیرضا اسماعیلی، مشاور اجرایی معاونت امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با اشاره به تصمیمات جدید دولت برای حوزه نشر خبر از مساعدت دولت برای حل مشکل کاغذ داد.
براساس این گزارش، خبرهای واصله حاکی از آن است که در روزهای آخر فعالیت دولت، دست و دلبازیها آغاز شده و «ارز» مورد نیاز که حدود یک سال و نیم است جامعه نشر و رسانهها آن را مطالبه داشتند با موافقت دولت به سمت کاغذ نشر و مطبوعات سرازیر خواهد شد.
حالا تنها ۴۰ روز مانده تا پایان عمر دولت، قرار است با تزریق ۲۰ هزار دلار ارز دولتی( یا همان ترجیحی یعنی ۴۲۰۰ تومانی) بازار نشر نفسی تازه کند.
شنیدهها حاکی از آن است که با دستور رئیس جمهور در خصوص اختصاص ارز دولتی به مطبوعات هم به زودی تزریقی در این بخش اعمال میشود.
اختصاص این ارز در سال ۹۹ میتوانست بسیاری از چالشهای موجود همزمان با شیوع کرونا را رفع کند، اما چرا دولت در این روزهای منتهی به پایان کار، این تدبیر مهم را اجرایی میکند در نوع خود جالب است، چرا که اگر ارز وجود داشت، چرا زودتر بازار تشنه نشر را سیراب نکرد؟
چندی پیش وزیر ارشاد با معاونین خود جلسهای داشت و خروجی آن درخواست برای اعطای «باقی مانده ارز سال ۹۸ کاغذ» بود. جالب است بدانید نه تنها نیمی از ارز در سال ۹۸ داده نشد، بلکه سال ۹۹ و ۱۴۰۰ هیچ ارزی تخصیص نیافت!
به نظر میرسد بهتر بود دولت در روزهای بسیار سخت در کنار نشر و مطبوعات میایستاد و با تزریق ارز به بازار پاسخ متقاضیان را میداد، نه اینکه ارز دولتی را به تعداد مشخصی از افراد برای وارد کردن کاغذ بدهد، آنها نافرمانی کنند و با ارز اعطایی کاغذ وارد نکنند و در نتیجه، حوزه نشر و مطبوعات را وارد چالش جدید کنند.