صبحگاه ۱۲ تیر ۱۳۶۷ تنها چند روز مانده به پذیرش قطعنامه ۵۹۷ شورای امنیت سازمان ملل برای اتمام جنگ تحمیلی از سوی پیر خمین، فرمانده ناو یو اس اس وینسنس متعلق به نیروی دریایی ارتش آمریکا، پرواز ایرباس A۳۰۰ ۶۵۶ تهران-بندرعباس-دوبی ایران ایر را با دستور شلیک ۲ موشک، هدف قرار داد و ۲۹۰ سرنشین آن شامل ۶۶ کودک، ۵۳ زن و ۱۶ کروی پروازی و همچنین ۴۶ تبعه خارجی به شهادت رساند.
راجرز فرمانده وینسنس می‌گوید شیء خارجی را روی صفحه رادار مشاهده کرده؛ حال آنکه همه آنها که با علم هوانوردی، دریانوردی و بررسی رادارها آشنایی اندکی هم دارند، می‌دانند که آلارمی که هواپیمای مسافری بر روی صفحه راداری می‌دهد با آلارم هواپیمای جنگی متفاوت است.
دولت تروریست آمریکا که در آن سال از رژیم بعث عراق در جنگ ۸ ساله علیه ایران حمایت می‌کرد، با این اقدام تروریستی می‌خواست کمکی به بغداد در جنگ تحمیلی علیه تهران کند؛ همین بهانه کافی بود تا توطئه یک حمله تروریستی علیه مسافران بی دفاع ایرانی را طراحی کند و درنتیجه ۲۹۰ زن و مرد و کودک بی دفاع در آسمان ایران و در شرایطی که تنها کمتر از نیم ساعت تا فرودگاه دوبی فاصله داشتند، به شهادت برسند.
چگونه دروغ‌های راجرز فرمانده ناو وینسنس لو رفت؟
اصابت موشک‌ها به بال و دم ایرباس و سالم بودن برخی اجساد در آبهای خلیج فارس، دروغ بزرگ راجرز را افشا کرد که مدعی دیدن اف ۱۴ بر روی صفحه رادار وینسنس شده بود؛ اما مجامع جهانی در برابر این دروغ و کشتار مردم سکوت کردند.
از دیگر دروغ‌هایی که فرمانده ناو وینسنس و دولت آمریکا مطرح می‌کردند، نبود مکالمه میان خلبان با مراکز کنترل ترددهای هوایی ایران و امارات بود؛ حال آنکه متن کامل مکالمات کاپیتان شهید محسن رضائیان با مرکز کنترل هوایی هر دو کشور فایل ضبط شده آن موجود بود.
شهید کاپیتان رضائیان در این مکالمات درخواست موافقت برج مراقبت با افزایش ارتفاع خود از ۱۲ به ۱۴ هزار پایی را دارد که تنها اندکی پس از آن در ساعت ۱:۲۴ دقیقه ۱۲ تیر ۱۳۶۷ و تنها ۷ دقیقه پس از تیک آف از فرودگاه بندرعباس، با شلیک موشک‌های ناو وینسنس آمریکا مواجه شده و همه سرنشینان آن به شهادت می رسند.
نظر ایکائو درباره سانحه و عذرخواهی نکردن دولت تروریست آمریکا
در گزارش تیم تخصصی ایکائو (سازمان جهانی هوانوردی) آمده: در حالی که تعدادی از کارکنان و افسران این ناو، بر سر تجاری یا نظامی بودن هواپیما در حال جر و بحث بوده اند، اما راجرز فرمانده ناو دستور شلیک موشک‌ها را داده بود؛ یکی از افسران در لحظات آخر فریاد می‌زند دست نگه دارید، هواپیما تجاری است…
دولت تروریست آمریکا از رخ دادن این واقعه و مرگ انسان‌ها ابراز تأسف کرد اما هرگز به‌طور رسمی عذرخواهی نکرده و مسئولیت وقوع حادثه را بر عهده نگرفته است.
پس از ابراز تأسف رونالد ریگان از وقوع این حادثه از وی پرسیده شد که این ابراز تأسف به معنای عذرخواهی است و او پاسخ داد بله!
پرواز ۶۵۵؛ تا ابد
از ۱۲ تیر ۱۳۶۷ تا کنون پروازهای تهران-بندرعباس-دوبی با شماره ۶۵۵ و به یاد شهدای این اقدام تروریستی دولت آمریکا انجام می‌شود. همه ساله در ساعت ۱۰:۲۴ در محل قتلگاه شهدای پرواز ۶۵۵، از سوی خانواده‌ها و نیروی دریایی مستقر رد جنوب کشور، محل سقوط گلباران می‌شود.
