پس از پذیرش قطعنامه ۵۹۸ توسط ایران، رژیم بعثی به این نتیجه رسیده بود که ایرانیها دیگر تاب مقاومت و حال جنگیدن ندارند. برای همین ارتشی را که با کمک غربیها تازه تجهیز کرده بود از محور جنوب به ایران آورد تا در یک عملیات سریع بخشهایی از خوزستان را اشغال کند تا بعداً بتواند در مذاکرات صلح برای تخلیه آن امتیاز بگیرد و از محور غرب هم منافقین را که ساکن عراق بودند، تجهیز کرد و فرستاد که هر چه میتوانند در خاک ایران پیش بروند و امیدوار بود به حمایت مردمی از منافقین و نقشه ریخته بود برای آنکه بتوانند انقلاب ایران را در تهران شکست دهند!
صدام گفته بود: «بالاخره روزی خواهد رسید که برای جنگیدن کسی به کمک آنها نخواهد آمد و بعد از مدتی خواهید دید که چگونه مجاهدین خلق [منافقین] به اعماق خاک خودشان نفوذ خواهند کرد و همینطور پیوستن مردم ایران را به صفوف آنها خواهند دید».
«مسعود رجوی» هم گفته بود: «چون عراق تا قصرشیرین و سرپل ذهاب پیش رفته است و اینبار نیاز به خطشکنی نداریم به راحتی میتوانیم تا کرمانشاه برویم... از آن به بعد بر اساس تقسیمات انجام شده ۴۸ ساعته به تهران خواهیم رسید... حالا ایران خیلی ضعیف شده است و ما یکراست میرویم و تهران را میگیریم».
منافقین با ۱۲۰ تانک و حدود ۶۰۰ خودرو آمده بودند و خودشان را ارتش آزادیبخش نامیده بودند
تبریک پیروزی پیش از پیروزی!
مسعود رجوی فرماندهی منافقین را بر عهده داشت. اسم عملیات را هم گذاشته بود «فروغ جاویدان» و پیشاپیش به خاطر پیروزی تبریک هم گفته بود؛ «مطمئن هستیم که پیروزیم و از هم اکنون من این پیروزی را به شما و خلق قهرمان ایران تبریک میگویم... ما نباید این فرصت تاریخی را از دست بدهیم. باید حمله کنیم و کارش را یکسره کنیم. رژیم دیگر نیروی جنگی لازم را ندارد و نمیتواند نیروی جبهه را تأمین کند... ملت دیگر از جنگ خسته شدهاند و همه مخالف جنگ هستند و کسی به جبهه نمیآید. کسانی که در جبهه هستند افرادی هستند که آنها را بهزور از شهرها و روستاها دستگیر کردهاند و به جبهه فرستادهاند و میلی به جنگیدن ندارند!»
تصویری از خودروهای منهدم شده منافقین
کُردها جلویشان ایستادند
منافقین که اسم خودشان را گذاشته بودند «ارتش آزادیبخش» از مرزهای کرمانشاه وارد ایران شدند و شهرهای قصرشیرین و سرپل ذهاب و کرند غرب و اسلامآباد غرب را اشغال کردند و به سرعت رسیدند به ۳۰ کیلومتری غرب کرمانشاه. حالا چطور اینقدر سریع پیش آمدند؟ بخش عمده نیروهای ایرانی رفته بودند جبهه جنوب برای مقابله با یورش بعثیها. منافقین هم که حدود ۵ هزار نفر بودند و ۱۲۰ تانک زرهی و ۶۰ نفربر و ۶۰۰ دستگاه انواع خودرو دیگر داشتند از غرب پیش میآمدند و البته گمان میکردند خیلیها در ایران به آنها خواهند پیوست که اینطور نشد؛ به جایش گروههای مردمی از کُردها جلویشان ایستادند و پیشرویشان کمی کند شد.
پایان عملیات در تنگه چهارزبر
روبروی منافقین چه بود؟
منافقین از اسلامآباد در جاده آسفالت میرفتند به سمت کرمانشاه و تند هم میرفتند تا اینکه رسیدند کجا؟ همان ۳۰ کیلومتری غرب کرمانشاه؛ «تنگه چهارزبر». اینجا یک گروه از رزمندگان ایرانی منتظرشان بودند. چطوری؟ خیلی اتفاقی! نیروهای گردان قمربنیهاشم تیپ قائم (عج) سمنان که آماده بودند از خط مقدم بازگردند و بروند سمنان، شنیدند که دشمن در حال پیشروی است و رفتند در تنگه چهارزبر و شبانه در مسیر جاده خاکریز زدند. حدود ۷۰ نفر بودند و هنگام صبح گروه کوچک دیگری از رزمندگان به آنان پیوستند و همینها جلوی منافقین را سد کردند و جلوی پیشرویشان را گرفتند. مقاومت جانانهای هم کردند جلوی دشمن و بعدها رهبر انقلاب در سفر به سمنان یادشان را اینگونه گرامی داشتند: «تیپ قائم (عج) در عملیات مرصاد مهمترین نقش را ایفا کرد. شنیدم نقش تیپ قائم (عج) در عملیات مرصاد آنچنان بود که اگر نبود، دشمن ممکن بود تا کرمانشاه بیاید. آن که ایستاد؛ تیپ قائم (عج) بود. اینها در تاریخ میماند».
خب، جلوی منافقین که سد شد دیگر کار تمام بود؛ روبرویشان «علی صیاد شیرازی» را داشتند و عملیات مرصاد را با رمز یاعلی(ع) و تعداد کمی نیروهای ایرانی و بالگرد و هواپیمای جنگی و مقدار زیادی شجاعت که رزمندگان ایران داشتند و مقدار بیشتری درایت جنگی و ایمان و توکل که صیاد داشت. عاقبت کار هم معلوم است؛ منافقین کاملاً شکست خوردند و تمام.
شهید «علی صیاد شیرازی» فرمانده نیروهای ایران در عملیات مرصاد
امروز در تاریخ مناسبتهای دیگری هم هست
امروز ۵ مرداد مصادف با ۲۷ ژوئیه میلادی و ۱۶ ذیحجه هجری قمری در تقویم تاریخ، مناسبتهای دیگری هم دارد.
ـ درگذشت «محمد بن جیانی» منجم مسلمان اندلسی در سال ۴۷۱ قمری
ـ مرگ «میخاییل لِرمانتوف» شاعر و ادیب برجسته روسی در سال ۱۸۴۱ میلادی
ـ زادروز «محسن وزوایی» از فرماندهان شهید دفاع مقدس در سال ۱۳۳۹ شمسی
ـ مرگ «محمدرضا پهلوی» در قاهره در سال ۱۳۵۹ شمسی
ـ درگذشت «جعفر بزرگی» هنرپیشه سینما و تلویزیون در سال ۱۳۸۵ شمسی