به نقل از وزارت صمت، اسدالله کشاورز صبح امروز در حاشیه بازدید از یکی از کارخانههای سیمان که به منظور بررسی روند از سر گیری فعالیت این کارخانه (پس از توقف تولید به دلیل قطعی برق) انجام گرفت، در خصوص نوسانات قیمت سیمان در کشور گفت: شرایط و محدودیتهایی که در تأمین برق واحدهای تولیدی به خصوص فولاد و سیمان به وجود آمد موجب کاهش تولید و عرضه در بازار و در نتیجه افزایش قیمت این محصول در کشور شد.
معاون امور معادن و صنایع معدنی وزارت صمت در ادامه به خشکسالی و مشکلات تولید برق ناشی از کمبود آب و نیز فصل گرما و افزایش مصرف برق در کشور اشاره کرد و افزود: عدم تولید برق توسط توربینهای برقآبی و محدودیتی که در تأمین برق مورد نیاز صنایع ایجاد شد، تأثیر منفی در صنایع سیمان و فولاد داشت به طوریکه کاهش تولید تا میزان یک سوم را به این صنایع تحمیل کرد و شاهد تعطیلی بسیاری از این واحدهای تولیدی بودیم که نتیجه این اتفاق در بازار به صورت افزایش قیمت خود را نشان داد.
کشاورز با استناد به صحبتهای مسئولان وزارت نیرو نسبت به تأمین برق واحدهای صنعتی به ویژه صنایع فولاد و سیمان ابراز امیدواری کرد و گفت: با تأمین برق این واحدها و افزایش تولید، قیمت در بازار نیز کنترل و به روال عادی برمیگردد؛ به عنوان مثال همانطور که شاهد هستیم در این چند روز که با افزایش نسبی سهمیه مصرف این واحدها و بهبود شرایط توزیع سیمان در منطقه شهر ری، شاهد کاهش قسمت سیمان به محدوده چهل هزار تومان هستیم.
وی در در پاسخ به این سوال که مگر امکان پیشبینی مشکلات تأمین برق و برنامه ریزی برای جلوگیری از بوجود آمدن مشکلات فعلی نبود، تصریح کرد: مسئولیت موضوعات مربوط به برق و پیشبینی مصرف و تأمین برق مورد نیاز کشور بر عهده وزارت نیروست و اگر از قبل در این خصوص برنامه ریزی و اطلاع رسانی شده بود واحدهای صنعتی راحتتر میتوانستند نسبت به این مسئله برنامه ریزی و مدیریت داشته باشند.
بر اساس گفتههای معاون امور معادن و صنایع معدنی وزارت صمت، واحدهای صنعتی نیازمند انجام تعمیر و نگهداری (اورهال) تجهیزات خود به صورت دورهای هستند که این امر مستلزم برنامهریزی است اما مشکلات قطعی برق در این امر اختلال ایجاد کرده است.
کشاورز در بخش دیگر صحبتهای خود با تاکید بر این نکته که تأمین برق پایدار برای فعال نگه داشتن خط تولید کارخانههای مانند سیمان و فولاد ضروری است، تصریح کرد: اگر برق به صورت پایدار و مستمر و به میزان لازم برای فعال کردن همه بخشهای مورد نیاز تولید در این واحدها تأمین نشود، تولیدی صورت نمیگیرد؛ گرم کردن کوره این واحدها آن هم در صورت تأمین برق مورد نیاز، حدود ۲۴ ساعت زمان نیاز دارد تا بتواند تولید را شروع کند، بنابراین اگر برق بصورت پایدار و مستمر تأمین نشود، نه تنها تولیدی انجام نمیشود که این سرد و گرم شدن کوره و شوک حرارتی که به آن وارد میشود موجب تحمیل خسارت و هزینه تعمیر کورهها به واحدهای تولیدی میشود.