براساس آمار رسمی کشور، متوسط هزینه غیرخوراکی یک خانوار شهری در سال ۹۹ بیش از ۴۶ میلیون تومان بود که با رشد ۲۹ درصدی مواجه شد. در همین سال هزینه برای یک خانوار روستایی نیز ۲۰.۴ میلیون تومان با تغییر ۲۹ درصدی درصدی نسبت به سال ۹۸ به ثبت رسید.
هزینه غیرخوراکی یک خانوار شهری در سال ۹۸ نیز به میزان ۳۵.۶ میلیون تومان بود که نسبت به سال ۹۷ رشد ۱۹.۵ درصدی داشت. این متوسط هزینه در یک خانوار روستایی، اما ۱۵.۸ میلیون تومان با رشد ۱۸ درصدی ثبت شد.
براین اساس هزینه‌های غیرخوراکی یک خانوار شهری در سال گذشته بیش از ۲ برابر یک خانوار روستایی بوده است که ناشی از هزینه‌های شهرنشینی اعم از مسکن و حمل و نقل و خدماتی است که به هرحال گران‌تر از زندگی روستایی تمام می‌شود و این شکاف هزینه‌ای را ایجاد خواهد کرد.
همچنین در سال ۹۷ نیز متوسط هزینه خوراکی و دخانی یک خانوار شهری حدود ۲۹.۸ میلیون تومان با درصد تغییر ۱۸.۲ بود که این میزان برای یک خانوار روستایی در همین سال برابر با حدود ۱۳.۴ میلیون تومان به ثبت رسید. این میزان نسبت به سال ۹۶ با رشد ۱۹.۷ درصدی همراه بود.
براساس این گزارش، متوسط هزینه غیرخوراکی یک خانوار شهری در سال ۹۶ نیز حدود ۲۵.۲ میلیون تومان بود که نسبت به سال ۹۵ رشد ۱۵.۹ درصدی داشت. این میزان هزینه برای یک خانوار روستایی در سال ۹۶ برابر با ۱۱.۲میلیون تومان و رشد ۱۵.۵ درصدی بود.
در سال‌های ۹۵ و ۹۴ نیز متوسط هزینه‌های یک خانوار شهری به ترتیب ۲۱.۸ میلیون تومان و ۱۹.۹ میلیون تومان بود. متوسط هزینه خوراکی و دخانی یک خانوار روستایی، اما در سال ۹۵ برابر با ۹.۷ میلیون تومان و در سال ۹۴ حدود ۸.۹ میلیون تومان ثبت شد.
