به نقل از آی ای؛ در حال حاضر تنها دو آژانس فضایی در جهان موفق به فرود و استقرار موفق مریخ نورد‌های رباتیک در مریخ شدند که اولی یعنی ناسا در این امر باسابقه است و دومی هم اداره ملی فضایی چین (CNSA) است که به تازگی موفق شده پا به این سیاره بگذارد. این دو سازمان فضایی اکنون چاره‌ای ندارند جز اینکه مریخ نورد‌های خودشان را در "حالت ایمن" قرار داده و تحقیقات را تا مدت نامعلومی تعطیل کنند.
دلیل این کار هم این است که خورشید در حال قرارگیری بین زمین و مریخ در رویدادی به نام "پیوند خورشیدی مریخ" است که این پدیده مانع از ارتباطات مستقیم می‌شود. این شرایط تا زمانی که این دو سیاره بار دیگربه یکدیگر دید داشته باشند و موقعیتی مناسب بدست بیاورند ادامه خواهد داشت. در حالی که این پدیده از ۲ تا ۱۶ اکتبر ادامه خواهد داشت، نگرانی‌هایی درخصوص حفظ ارتباط با کاوشگر‌ها یا حتی مأموریت‌های انسانی به سیاره سرخ، سیارات دیگر و فراتر از منظومه شمسی ایجاد می‌کند.
خورشید در راه است
اگر مهندسان ناسا سعی کنند از طریق پرتو‌های یونیزه کننده خورشید به مریخ نورد‌های خودشان سیگنال بدهند، ارتباطات ممکن است مختل یا حتی خراب شود. بدیهی است، مریخ نوردهایی مانند استقامت برای انجام اقدامات به دستورات بسیار دقیقی احتیاج دارند و هرگونه سیگنال خراب می‌تواند به طور بالقوه باعث انجام اقدامات خطرناک شود. به همین مظور، ناسا تصمیم گرفته است از ارسال هر سیگنالی به مریخ نورد‌های خود از ۲ تا ۱۶ اکتبر خودداری کند. به همین دلایل، آژانس فضایی چین گفت که کاوشگر فضایی Tianwen-1 و کاوشگر ژورونگ هم تا هنگامی که این پدیده به پایان نرسیده، وارد حالت ایمن می‌شوند و تمام کار‌های علمی را متوقف می‌کنند.
اما فقط به این دلیل که ناسا و CNSA برای چند هفته از ارتباط خارج خواهند شد، به این معنا نیست که کاوشگر‌های رباتیک هر دو آژانس وظایف هیچ ماموریت دیگری برای انجام در این مدت ندارند. روی گلادن از آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا گفت: "اگرچه ماموریت‌های ما در مریخ چند هفته آینده فعال نخواهد بود، اما آن‌ها همچنان وضعیت سلامتی خود را به ما اطلاع می‌دهند و به هر ماموریت برخی تکالیف داده شده است تا آن‌ها دوباره بتوانند با ما ارتباط برقرار کنند. "
به عنوان مثال، مریخ نورد‌های کنجکاوی و استقامت ضبط و ثبت آب و هوای مریخ را متوقف نمی‌کنند، اما چندین ابزاری که روی آن‌ها نصب شده خاموش می‌شود. فرودگر InSight هم به ثبت کردن مریخ لرزه‌ها ادامه خواهد داد و مدارگرد‌های مریخی ناسا در صورت امکان این داده‌ها را به زمین منتقل می‌کنند. به طور مشخص، این پدیده نتیجه یک شعله یا طوفان خورشیدی نیست که ارتباطات را روی زمین و همه سخت افزار‌های روی مریخ را خراب می‌کند، بلکه به بیان ساده، خورشید بر سر راه و بین زمین و مریخ قرار می‌گیرد، به این معنی که ما نمی‌توانیم به وضوح با هیچ چیز در مریخ برای چند هفته ارتباط برقرار کنیم. اگر ناسا یا CNSA سعی کنند در این مدت با مریخ نورد‌های خودشان ارتباط برقرار کنند، می‌توانند به عمر آن‌ها پایان دهند.
سناریوی وحشتناکی که این پدیده مریخی به همراه دارد
پدیده مقارنه خورشیدی مریخ، هر دو سال یکبار اتفاق می‌افتد، به این معنی که هر مأموریت چهار ساله (حداکثر زمانی که انسان می‌تواند در معرض تابش کیهانی قرار گیرد) حداقل شامل یک دوره دو هفته‌ای است که تماس با زمین امکان پذیر نخواهد بود. البته، می‌توان با ماهواره رله‌ای که بین زمین و مریخ قرار دارد، این پدیده را دور زد، اما سناریوی واقعاً وحشتناک که ممکن است قرن‌ها پیش روی ما باشد، این است: یک روز ما در دنیایی فراتر از منظومه شمسی خود مستقر شویم. اگر جهان بیگانه در منظومه دیگری قرار داشته باشد و پشت ستاره میزبان خود حرکت کند، ما برای برقراری هرگونه ارتباطی باید منتظر بمانیم تا از این موقعیت بیرون بیاییم.
اما در حقیقت، این مشکل باتوجه به فناوری‌های جدیدی که وجود دارد و در مقایسه با فاصله‌های بسیار زیادی که بین ستارگان وجود دارد، چیزی نیست. نزدیکترین ستاره به کره زمین آلفا قنطورس است که ۴.۵ سال نوری با ما فاصله دارد. این بدان معنا است که هرگونه سیگنالی از انسان‌ها به آن در ماموریت بین ستاره‌ای تا زمانی حداقل ۹ سال، با پاسخی همراه نخواهد بود. خوشبختانه در حال حاضر ارسال سیگنال‌های دریافتی به مریخ چند دقیقه طول می‌کشد نه چند سال، اما ارسال سیگنال در فضا می‌تواند چالش‌های جدی برای آینده سفر‌های فضایی ایجاد کند.
