آفتاب یزد در سرمقاله خود نوشت: در کوران تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری سال ١٤٠٠، ستاد انتخاباتی عبدالناصر همتی کاندیدای بخشـی از اصلاحطلبان در این انتخابات پرشده بود از فعالان توئیتری. هر فردی که میتوانست توئیت بزند و توئیتهایش پربازدید و پرلایک بود میتوانسـت در بخشی از ستاد رئیس سابق بانک مرکزی باشد. جالب آن بود که اصلا هم مهم نبود که این افراد در فضای رسانهای کشور خوشنام یا بدنام هستند فقط نکته لازم همان پربازدید بودن توئیتها بود. اگر بخواهم ریزتر بگویم باید عرض کنم که مثلا در ستاد همتی افرادی حضور داشـتند که متهم به فسادهای مالی بودند و در زمـان دولت روحانی از طریق برخی ارتباطهای مشکوک و مسئلهدار با بعضی وزارتخانهها توانسته بودند به نان و نوایی برسند. به قول معروف اینها خبرنگاران سادهای بودند که با پراید وارد وزارتخانههای دولت روحانی شدند و با سانتافه بیرون رفتند. حتی برخی افراد در ستادهای همتی حضور داشتند که علیرغم اینکه به اصطلاح شاخ توئیتر بودند، ولی در مورد آنان شـائبههای جدی اخلاقی مطرح بود که آن هم داستان جالبی دارد.
خلاصه آنکه همتی آنقدر به این جماعت توئیتری وابسته شده بود که حتی حاضر نبود یک ملاقات با صاحبان، مسئولان و سردبیران رسانههای سنتی از جمله روزنامهها داشته باشد و آن جلسه مهمیهم که بنا بود قبل از برگزاری انتخابات برگزار شود نافرجام بود.