به گزارش پایگاه خبری صراط به نقل از ایسنا، بازی‌های المپیک زمستانی ۲۰۲۲ پکن، در سه منطقه چین که هر کدام دارای جغرافیای مشخصی هستند، انجام می‌شوند. پکن، شهر میزبان بازی‌های المپیک زمستانی ۲۰۲۲ در لبه شمالی دشت شمال چین و در نزدیکی دیدار رشته کوه‌های شیشان (Xishan) و یانشان (Yanshan) واقع شده است. دشت شمال چین در پایین‌دست رودخانه زرد در شمال شرق چین واقع شده است. این دشت با دشت یانگ‌تسه متصل است و بخش‌هایی از شهرستان‌های پکن و تیانجین و استان‌های هبئی، شاندونگ، هنان، آنهویی، جیانگ‌سو را دربر می‌گیرد. دشت شمال چین، دومین دشت بزرگ در چین است. کوه‌هایی که از سه طرف این شهر را دربرگرفته‌اند، سابقه طولانی در محافظت از پکن در برابر مهاجمان از مناطق استپی تا شمال غربی دارند. اِستِپ یا سبزدشت منطقه‌ای دارای درختان خاردار و بوته‌های کوتاه قد است که با فاصله از هم روییده‌اند. استپ پوشش گیاهی ضعیفی دارد که برای چرای دام‌ها مناسب نیست.
اس تی دی گزارش داد: در شرایط مناسب، کوه‌ها به دلیل داشتن شیب، پکن را مکانی مناسب برای مسابقات اسکی آلپاین، اسنوبورد، سورتمه‌سُری، لژسواری و اسکلتون و در کل برگزاری بازی‌های المپیک زمستانی تبدیل می‌کنند. بابْسلِد یا سورتمه‌سُری (bobsledding) یک ورزش زمستانی است که به وسیله یک سورتمه مخصوص بزرگ دو نفره یا چهار نفره در یک پیست یخی مارپیچ مانند ورزش‌های لژ سواری و اسکلتون برگزار می‌شود.
همان طور که در نقشه سه بعدی بالا نشان داده شده است، برگزاری رویداد‌های المپیک ۲۰۲۲ در سه منطقه صورت می‌گیرد که هر کدام دارای شرایط جغرافیایی خاصی هستند. ورزش‌هایی مانند اسکیت، هاکی روی یخ و کرلینگ از جمله رویداد‌هایی هستند که در یک مکان سرپوشیده و در زمینی صاف واقع در مرکز پکن برگزار می‌شوند. چندین مسابقه در استادیوم‌هایی که در اصل برای بازی‌های المپیک تابستانی ۲۰۰۸ ساخته شده بودند برگزار خواهد شد. یک زمین یخی اسکیت سرعت با وسعت ۱۲ هزار متر مربع و یک استادیوم هوای بزرگ (big air stadium) برای مسابقات اسکی هوایی (aerial skiing) و اسنوبورد که در بالای یک کارخانه قدیمی فولاد ساخته شده است، از جمله ساختمان‌های جدید ساخته شده در این ناحیه پکن هستند. مراسم افتتاحیه و اختتامیه در استادیوم ملی پکن که به نام "آشیانه پرنده" (Bird’s Nest) نیز شناخته می‌شود، برگزار می‌شود.
اسکی آلپاین و مسابقات سر خوردن (بابسلد، اسکلتون و لژسواری) در کوه ژیاُوهایتو (Xiaohaituo) در یانپینگ، حومه پکن در حدود ۷۵ کیلومتری (۴۵ مایلی) شمال غربی مرکز شهر برگزار می‌شود. از آنجایی که در این منطقه برف تنها در ماه فوریه هر سال و آن هم به طور متوسط تنها ۳۳ سانتی متر (۱.۳ اینچ) می‌بارد، برگزارکنندگان این المپیک از صد‌ها دستگاه تولید برف برای ایجاد برف کافی برای مسابقات اسکی استفاده کرده‌اند.
خروجی آن ماشین‌ها در تصاویر ماهواره‌ای ثبت شده از این منطقه به راحتی قابل تشخیص هستند. در ۲۹ ژانویه ۲۰۲۲، ابزار تصویربردار عملیاتی زمین (OLI) تعبیه شده بر روی ماهواره لندست ۸ تصویری از مسیر‌های سراشیبی پوشیده از برف مصنوعی را ثبت کرد. آب مورد استفاده برای تولید برف نیز از مخازن سد فویوکو (Foyukou) و بایهپو (Baihepu) تامین شدند.
مسیر‌های اسکی آلپاین که در میان تپه‌های عمدتا قهوه‌ای رنگ قرار گرفته‌اند، دارای حداکثر شیب ۶۸ درجه هستند و این موضوع این مکان را به یکی از شیب‌دارترین مکان‌های اسکی در جهان تبدیل می‌کند. مسیر‌های مرکزی مسابقات بابسلد، اسکلتون و لژسواری نیز در جنوب شرقی چین و نزدیک دهکده المپیک یانگینگ قابل مشاهده است.
سومین بخش از مکان‌های ذکر شده برای انجام مسابقات، شهر کوهستانی جانگجیاکو است که در شمال غربی پکن قرار دارد. اگرچه شیب‌های زمین این منطقه به اندازه ناحیه یانکینگ چین تند نیست، اما منطقه جانگجیاکو برف طبیعی بیشتری دریافت می‌کند و این موضوع آنجا را مکانی خوب برای میزبانی اکثر رویداد‌های ورزشی مانند اسکی و انواع اسنوبورد مانند کراس کانتری، نوردیک ترکیبی، سبک آزاد و ورزش دوگانه می‌سازد. راه آهن بین شهری پکن- جانگجیاکو که به تازگی ساخته شده است نیز در حدود یک ساعت افراد را بین هر سه مکان جا به جا می‌کند.
ورزش دوگانه زمستانی که با نام نوردیک ترکیبی (Nordic combined) نیز خوانده می‌شود یکی از ماده‌های ورزشی حاضر در بازی‌های المپیک زمستانی است که از سال ۱۹۲۴ در این بازی‌ها وجود داشته‌است. این ماده از دو بخش اسکی صحرانوردی و پرش با اسکی تشکیل شده است. ورزشکاران شرکت‌کننده در مسابقات این رشته باید در ابتدا ۱۵ کیلومتر مسیر مسابقه اسکی صحرانوردی را طی نمایند و پس از آن مسابقات خود را در پرش با اسکی انجام دهند.
ورزش دوگانه یا بیاتلون (biathlon) یا مسابقات دوگانه ترکیبی از دو ورزش اسکی صحرانوردی و تیراندازی است. اسکی صحرانوردی بر استقامت ورزشی، و تیراندازی بر میزان دقت شرکت‌کنندگان تأکید دارند.
برای ایجاد نقشه سه بعدی نشان داده شده در بالا، تصویر رنگ طبیعی که توسط تابش‌سنج طیفی تصویربرداری با وضوح متوسط (Moderate-resolution Imaging Spectroradiometer) یا مدیس (MODIS) در اول فوریه ۲۰۲۲ گرفته شده با یک مدل رقومی ارتفاع حاصل از ماموریت مکان‌نگاری شاتل رادار، ترکیب شده است. مدل رقومی ارتفاع (Digital elevation model) یا DEM مدلی دیجیتال یا نمایشی سه‌بعدی از سطح زمین، ماه یا دیگر سیاره‌ها است که معمولا برای نمایش ناهمواری‌های زمین و با استفاده از داده‌های ارتفاع از سطح دریا تهیه می‌شود.
نکاتی درباره ماموریت لندست ۸
"لندست ۸" (Landsat ۸) ماهواره آمریکایی دیده‌بانی زمین است که ۱۱ فوریه ۲۰۱۳ به فضا پرتاب شد. لندست ۸ هشتمین ماهواره از سری ماهواره‌های لندست است که با موفقیت در مدار قرار گرفت. این ماهواره حاصل همکاری ناسا و سازمان زمین‌شناسی آمریکا است و توسط شرکت "اوربیتال ساینسز کورپوریشن" (Orbital Sciences Corporation) ساخته شده است. مرکز پرواز‌های فضایی گادرد (Godard) مسئولیت توسعه مهندسی و قراردادن ماهواره در مدار و سازمان زمین‌شناسی آمریکا توسعه سیستم‌های زمینی و هدایت پروژه را به عهده داشته‌اند. تصویربردار عملیاتی زمین (Operational Land Imager) که به اختصار OLI نامیده می‌شود، ابزار سنجشی نصب‌شده بر روی ماهواره لندست ۸ است. این ابزار از ۴ تلسکوپ آینه‌ای با یک آینه ثابت برخوردار است.
