صراط نیوز: در یک هفته اخیر، موضوع امضای توافقنامه همکاری استراتژیک میان آمریکا و افغانستان و مخالفت ایران با این توافقنامه، به یکی از مهمترین مباحث رسانه‌ای درباره ایران تبدیل شد و برخی اخبار، حتی از احضار سفیر ایران از سوی دولت افغانستان حکایت داشتند، ولی در این میان، از دلیل اصلی مخالفت ایران با این توافقنامه کمتر سخنی به میان آمد.
به گزارش «تابناک»، واکنش ایران به امضای توافقنامه استراتژیک آمریکا و افغانستان، موضوعی بود که بحث و گمانه‌زنی‌هایی را در محافل گوناگون جهانی برانگیخت و حتی بر پایه گزارش برخی رسانه‌ها، واکنش مستقیم دولت افغانستان و برخی نمایندگان مجلس این کشور را به دنبال داشت.
در همین باره، بخش فارسی شبکه خبری «بی.بی.سی»، روز گذشته با پخش گزارشی مدعی شد، دولت افغانستان برای اعلام مراتب اعتراض خود به موضع‌گیری‌های جمهوری اسلامی ایران درباره توافقنامه با آمریکا، سفیر ایران را فراخوانده، که این امر با بی اعتنایی سفیر ایران روبه‌رو شده است.
هرچند این خبر در گزارش‌های دیگر رسانه‌ها و در میان اخبار رسمی، بازتاب چندانی پیدا نکرد، اصل ماجرا، یعنی واکنش افغان‌ها به اعتراض ایران، چیزی است که در روزهای اخیر بر ناظران پوشیده نمانده است.
در حقیقت، این موضوع، خطی بود که از سوی برخی رسانه‌ها و سایت‌های خبری افغانستان دنبال شد و بر پایه آن، موضع‌گیری‌های جمهوری اسلامی ایران در مورد توافقنامه استراتژیک و نیز اظهارات سفیر ایران در این باره، به عنوان دخالت در امور داخلی افغانستان معرفی و زشت شمرده شد.
برخی رسانه‌ها حتی پا را فراتر گذاشته و مدعی شدند، جمهوری اسلامی ایران، افغانستان را تهدید کرده در صورت تصویب نهایی موافقتنامه، سه میلیون افغانی را از ایران بیرون خواهد کرد؛ امری که تاکنون از سوی هیچ یک از منابع رسمی کشور تأیید نشده است.
با این حال، آنچه در این جنجال خبری ناگفته ماند، حقیقت پشت پرده و دلیل اصلی مخالفت ایران با امضای توافقنامه یادشده میان افغانستان و آمریکا بود.
در این رابطه، اطلاعات رسیده از افغانستان، حاکی از آن است که آمریکا در حاشیه، اما در ارتباط مستقیم با توافقنامه استراتژیک، افغانستان را وادار به پذیرش اعضای گروهک منافقین در خاک خود کرده است.
به عبارت دیگر، یک بخش ضمنی و نانوشته از توافقنامه استراتژیک آمریکا و افغانستان این بوده که در صورت تمایل افغانستان به بهره‌مند شدن از حمایت‌های آمریکا، این کشور باید اعضای گروهک منافقین را ـ که هم‌اکنون در حال تخلیه اردوگاه اشرف در عراق هستند ـ در خاک خود بپذیرد.
در حقیقت، اظهارات اخیر رامین مهمانپرست، سخنگوی وزارت خارجه کشورمان و هشدار وی به کشورهای همسایه ایران درباره پذیرش احتمالی منافقین از سوی آنها نیز در همین قالب مطرح شده است.
در این مورد، به ویژه باید توجه داشت که محور اصلی پرسش مطرح از آقای مهمانپرست، امکان اسکان منافقین در جمهوری آذربایجان بود، ولی مبنای پاسخ وی، واکنش شدید ایران به «هر یک از کشورهای همسایه» بود که منافقین را در خاک خود بپذیرند.
به این ترتیب، هرچند صرف تمدید حضور آمریکا در همسایگی ایران، برای کشورمان از نظر استراتژیک تهدید به شمار می‌رود، ولی شدت واکنش نشان داده شده از سوی مقامات جمهوری اسلامی ایران، به دلیل دوچندان شدن این تهدید به واسطه امکان حضور منافقین در خاک افغانستان و در مجاورت مرزهای ایران است.
