به گزارش پایگاه خبری صراط به نقل از اعتمادآنلاین، سر و صدا‌هایی که این روز‌ها طالبان در منطقه به پا کرده موجب شده تا بسیاری از تحلیلگران به دنبال فهم این باشند که وضعیت نظامی افغانستان و طالبان در چه شرایطی قرار دارد. طالبان از سه نقطه تغذیه نظامی می‌شود. طالبان از طرفی تسلیحات ارتش افغانستان را در اختیار دارد، از طرف دیگر، از جانب پاکستان و برخی اعراب به آن‌ها کمک می‌شود و از همه مهم تر، میراث دار ادوات و تسلیحات به جای مانده آمریکایی‌ها است.
همزمان با یورش طالبان به شهر‌های افغانستان، جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا دستور فرار سریع نیرو‌های آمریکایی را صادر کرد. سربازان آمریکایی در حالیکه تحولات سریع افغانستان آن‌ها را گیج کرده بود، با عجله از مقر‌های نظامی خود فرار کردند و تجهیزات خود را به جای گذاشتند. آن‌ها حتی وقت نکردند این تجهیزات را خراب کرده یا از کار بیندازند و به همین دلیل، طالبان توانست بر این تجهیزات تسلط پیدا کند.
دیلی میل مدتی پیش مدعی شد طالبان یک نیروی هوایی به ارزش ده‌ها میلیون پوند از جمله بالگرد‌های آمریکای و هواپیما‌های تهاجمی را به تصرف خود درآورده است. این تجهیزات به طور عمده در جریان پیشروی و تصرف طالبان صورت گرفته حاصل اشغال ۱۰پایگاه هوایی مهم از «بگرام» تا «مزارشریف» است.
با وجود این، طالبان با چند مشکل بزرگ مواجه است. اول اینکه طالبان نیروی متخصص برای راندن جت ها، جنگنده‌ها و حتی استفاده از موشک‌های آمریکایی را ندارد. مشکل بزرگ دیگر طالبان فرماندهی ضعیف آن‌ها در میادین بزرگ جنگی است. نکته دیگر، ضعف لجستیکی افغانستان نسبت به همسایگانش به خصوص ایران است. مساله دیگر، ضعف سیاسی طالبان است.
همچنین، نباید از خاطر برد که طالبان برخی تجهیزات نظامی مهم مانند توپخانه ها، موشک‌های بالستیک، بمب‌های خوشه‌ای و … را ندارد و در صورت جنگ با یکی از همسایگان، آسیب شدیدی خواهد دید.
