به گزارش صراط به نقل از تسنیم؛ نجمه خدمتی در خصوص تصمیمش برای حضور در مسابقات از استانی دیگر به جز خراسان جنوبی اظهار داشت: همواره در مسابقات از استان خراسان جنوبی می‌آمدم. تنها ورزشکار المپیکی در بین ورزشکاران زن و مرد این استان هستم و سابقه 12 ساله حضور در تیم ملی را دارم.
بانوی تیرانداز کشورمان افزود: همواره پدرم من را حمایت کرد تا به این جایگاه برسم. در حالی که بقیه استان‌ها از تیراندازان خود حمایت می‌کنند و مدام با آنها تماس تلفنی می‌گیرند و حامی آنها حتی به صورت کلامی هستند اما متأسفانه با من از بیرجند یک تماس هم نگرفتند. هر بار هم که در استان از من دعوت شد تنها عکس یادگاری گرفتند و حرف‌های من را شنیدند. 12 سال است که قول پیگیری داده‌اند.
خدمتی خاطرنشان کرد: از مسئولان استان خراسان جنوبی خواهش می‌کنم اگر چیزی به من دادند و تجلیلی کردند که بین مردم پیچیده، حتماً به صورت کتبی بگویند تا خودم هم بدانم که از من حمایت شده است. تنها ورزشکار المپیکی با 50 مدال در این استان هستم. اگر در ازای هر مدال یک سکه هم به من داده بودند الان یک مسکن یا خودرو داشتم. پدر و مادر من معلم و فرهنگی هستند و چطور با سه بچه دیگر می‌توانند از من حمایت کنند؟ آنها در همه این سال‌ها تحت فشار بودند و در مقابل، حمایت مسئولان استان تنها گرفتن یک عکس یادگاری بوده است.
دارنده مدال طلای بازی‌های آسیایی اینچئون گفت: مرتضی قربانی، رئیس فدراسیون بارها این موضوع را پیگیری کرد ولی با وجود تماس‌های وی، اقدامی نشده و فقط وعده داده‌اند. من هم تصمیم گرفتم برای مسابقات قهرمانی کشور استانم را عوض کنم. خیلی از استان‌ها تمایل دارند که برای قهرمانی کشور از حضور من استفاده کنند.
خدمتی یادآور شد: ما هیچ درآمدی نداریم و اینها خواسته زیادی نیست. درخواست مسکن دادم ولی جواب دادند که اگر شما را حمایت کنیم اگر در آینده یک ورزشکار دیگر هم در استان افتخار آفرینی کند، مجبوریم از او هم حمایت کنیم. آنها باید افتخار کنند که تعداد ورزشکاران‌شان بیشتر شود ولی جلوی پیشرفت را می‌گیرند.
وی تصریح کرد: از خیلی کشورها پیشنهاد داشتم اما قبول نکردم که در جای دیگری تیر بزنم. مهاجرت نمی‌کنم چون ایران را دوست دارم ولی استانم را عوض می‌کنم که از نظر ذهنی آزاد باشم.
تیرانداز کشورمان در المپیک توکیو با اشاره به انگشت شمار بودن ورزشکاران قهرمان در استان خراسان جنوبی گفت: مگر چند ورزشکار در این سطح در استان وجود دارد که حمایت نمی‌کنند؟ به آنها پیام دادم که می‌خواهم استانم را عوض کنم اما تماس هم نگرفتند. مردم استانم ناراحت شدند چون بیرجند به خاطر اسم من دیده شد.
خدمتی تأکید کرد: استان ما محروم است و من هم از این جدایی ناراحت هستم. با افتخار بیرجندی هستم ولی این انصاف نیست که از 26 سال عمرم، 12 سال آن را دنبال پیگیری درخواستم از استان گذراندم. بقیه استان‌ها از تیراندازان خود حمایت می‌کنند. برای حضور در بازی‌های آسیایی من تنها ورزشکار این استان بودم و آنها حتی تماس نگرفتند که برای من آرزوی موفقیت کنند. همه اینها دل من را شکست و ناچار به این تصمیم شدم.
