عبدالله ویسی در ادامه با اشاره به این نکته که دیگر کاری از دست او ساخته نیست بیان کرد: واقعا نمی‌دانم باید چه بگویم. از نظر فنی به ویژه در نیمه دوم، توپ و میدان در اختیار ما بود و حریف هم فقط زیر توپ می‌زد اما متاسفانه قدرت گلزنی نداشتیم. تمرکز تیم ما در خانه خوب نیست، من فکر می‌کردم در حضور هواداران‌مان می‌توانیم نتایج خیلی خوبی به دست بیاوریم ولی رفته رفته شرایط به گونه‌ای شد که استرس بازیکنان ما را فرا گرفت. این اتفاق به این دلیل است که ما در خانه از همه حریفان در نیمه اول گل خوردیم که بسیار بد و خطرناک است و باید درست شود که فکر می‌کنم کار من نیست.
سرمربی نفت آبادن سپس تاکید کرد برای اینکه مردم آبادان را بیش از این ناراحت نکند، استعفا می‌دهد: همان‌طور که در پایان فصل گذشته هواداران از من خواستند که بمانم و با تمام وجود ماندم، فکر می‌کنم امروز شعارشان درست و منطقی بود و شاید نفر بعدی بتواند این کار را انجام دهد. من مصمم هستم که دیگر ادامه ندهم چون نمی‌خواهم ناراحتی مردم آبادان را ببینم.
او با اشاره به اتفاقات ورزشگاه آزادی پس از شکست پرسپولیس مقابل الدحیل اضافه کرد: هواداران آبادانی را بسیار دوست دارم و امروز شعارهای آنها منطقی بود. همانگونه که یحیی گل‌محمدی پس از کسب 3 جام، شعار «حیا کن، رها کن» شنید، من هم شنیدم چون شغل من است. ژاوی هم 2 روز قبل در بارسلونا این شعار را شنید. نمی‌خواهم در ناراحتی مردم آبادان سهیم باشم. سال گذشته که اینجا آمدم در هفته بیست و سوم، 12 امتیاز داشتیم اما اکنون در هفته دوازدهم 10 امتیاز داریم. تیم را در شرایطی تحویل می‌دهم که 2 امتیاز بدهکار هستم. صددرصد استعفا می‌دهم و به هیچ عنوان نمی‌مانم چون دیگر شعارها را با گوش خود شنیدم و مردم حق دارند. «حیا کن، رها کن» آنها به موقع و به جا بود. دیگر تمرکز کافی برای کار کردن ندارم.
او سپس در واکنش به این سوال که آیا کیفیت پایین بازیکنان عملکرد کادر فنی را تحت الشعاع خود قرار نداده، بیان کرد: این موضوع به همان استرس در بین بازیکنان برمی‌گردد. اگر یک بازیکن نتواند به درستی توپ را کنترل کند، حرف‌تان منطقی است و می‌توانید تعویضش کنید اما وقتی کل تیم این حالت را دارد یعنی استرس وجود دارد و تیم تمرکز کافی را ندارد. ما یک برد می‌خواستیم که فکر می‌کردم امروز به دست می‌آید یا دست‌کم یک امتیاز را می‌توانیم بگیریم، اما چنین اتفاقی نیفتاد. باز هم می‌گویم با مردم آبادان لذت بردم. هواداران، رسانه‌ها و مسئولان واقعا به من کمک کردند. می‌گویند در آبادان پول نمی‌دهند اما در حدی که باید به ما پول دادند و دست‌شان درد نکند.
او در ادامه به تمجید از برخی مسئولان و شرایط مالی تیم پرداخت: منطقه آزاد اروند، آقای قیم و پالایشگاه آبادان به ما کمک کردند. در مورد مسئولان شهری حرف زدند اما آنها هم کمک کردند. خطاب کردن بازیکنان به این شکل هم به دلیل ناراحتی هواداران منطقی بود و حرف آنها برای من قابل احترام است. به احترام مردم آبادان دیگر صد در صد نیستم. آقایان هیئت مدیره و مدیرعامل دیگر روی من حساب نکنید.
وی در پاسخ به این سوال که رفتنش از صنعت نفت عجولانه نیست؟ گفت: من از قبل پیش‌بینی می‌کردم، شاید رفتنم جایز نباشد اما تمرکزم خوب نیست. من مادرم تازه فوت کرده است و وقتی فحاشی به مادرم می‌شود دیگر جایز نیست بمانم حتی اگر این تیم آسیایی شود. من اینجا نمی‌مانم که فحش ناموس بخورم. من تمام کارهای روانشناسی را بلد هستم. من با مربیان بزرگی در بایرن و بارسلونا و بنفیکا کار کردم و تمام راه‌ها را رفتم و الان دیگر جایز نیست که در صنعت نفت بمانم.
سرمربی تیم فوتبال صنعت نفت درباره اینکه کیفیت برخی از بازیکنان تیمش در حد لیگ برتر نیست، اینطور پاسخ داد: شما نمی‌توانید به یک بازیکن 15 میلیارد بدهید و به دیک بازیکنی که 10 سال در صنعت نفت بوده است 3 میلیارد بدهید. ما خوزستانی‌ها احساسی هستیم. ما به بازیکنی که از لیگ 2 آوردیم 250 میلیون دادیم. من در این فصل یک ریال هم نگرفتم، پول از جیبمم هم پاداش به تیم دادم و اسنادش هست و پولم را هم نمی‌خواهم چون آبرو و حیثیت فوتبال من در خطر است و باید بروم. من از مردم باز هم معذرت می‌خواهم که آن چیزی که می‌خواستند نشد. باز هم می‌گویم که صنعت نفت تا پایان فصل چه با من و چه بدون من، صددرصد از رتبه یازدهم پایین‌تر نمی‌آید.
