به گزارش صراط به نقل از مشرق، صدرنشین جدول گروه خود در جام ملت‌ها هستیم و دو پیروزی هم کسب کرده ایم. همه این‌ها می‌تواند دلیل خوبی برای خوشحالی باشد، اما مروری فنی و کیفی به عملکرد تیم ملی در قطر یک پیام روشن دارد؛ این تیم اوضاع خوبی ندارد. آنقدر اوضاع خراب است که اگر بخت یارمان نبود و حریف هم کمی خودباوری داشت، شاید نتیجه دیدار برابر حریف شرقی به گونه‌ای دیگر رقم می‌خورد.
تیم قلعه‌نویی یک «تیم» نبود
تیم ملی در مسابقه دوم خود در جام ملت‌ها به غایت آشفته و مغشوش بود. این وضعیت درهم ریخته در تمامی خطوط مشخص بود که نمود عینی اش را در دفاع بار‌ها دیدیدم. حتی اگر امیر قلعه نویی از شدت عصبانیت لحظات خاصی را رقم زده باشد، اما در میدان، وضعیت بد و بدتر می‌شد و تدبیر او در پایان این شد که روی نیمکت بنشیند و نظاره گر نمایش تلخ شاگردانش باشد. اما فقط باید نشست و دید و حتی عنوان کرد که می‌توان از دست گل نزدن سکته کرد؟ اینونه می‌توان یک تیم را نجات داد؟
تیم ملی در لحظات متعددی از دیدار برابر هنگ کنگ نشان داد که چیزی در چنته ندارد. شانس با ما یار بود که در این رقابت، چنین وضعیتی عیان شد تا کادر فنی زمان برای اصلاح داشته باشد، اما روند حرکتی تیم یک چیز را اثبات می‌کند که باید از ادامه راه هراس داشته باشیم. اگر به رقیبی جدی برخورد کنیم، شاید دیگر وقت افسوس و بازسازی نداشته باشیم! این را یادمان باشد ...
