به گزارش صراط به نقل از ایلنا، تغییرات آب و هوایی، خشکسالیهای اخیر و کمبود بارشها جز مواردی هستند که تاثیر ریز گردها را تشدید کردند، احداث سد در بالادست کشور ترکیه موجب شده تا میزان آبهای روان در سوریه و عراق کاهش و اين سرزمينهاي خشك شود.
رئیس سازمان حفاظت محیط زیست از دبیر اجرایی کنوانسیون مقابله با بیابان زایی خواست از همه ظرفیتهای قانونی خود در مجامع بین المللی برای اعمال فشار بر کشور عراق استفاده شود تا این کشور ملزم به اجرای تعهدات منطقهای خود در زمینه کاهش گرد و غبار شود.
محمدجواد محمدیزاده در دیدار با «لوک ناکاجا» دبیر اجرایی کنوانسیون مقابله با بیابان زایی ملل متحد اظهار داشت: وظیفه اصلی ما پیشگیری از وقوع بحرانها است و این مهم با ایجاد مکانیزم کارآمد در منطقه میسر میشود.
او ادامه داد: در ایجاد این مکانیزم چند موضوع را بایستی تحت مدیریت قرار داد. در درجه اول باید شرایط آب و هوایی را در تصمیم گیریهای منطقه دخالت دهیم و متناسب با خشکسالیها برنامه ریزیهای عملیاتی در منطقه انجام شود.
او ادامه داد: همچنین باید هر گونه مهار آبهای سطحی در منطقه به درستی مدیریت شود و از انحراف مسیر رودخانهها و برداشت بیرویه آبهای مرزی جلوگیری کنیم.
رئیس سازمان حفاظت محیط زیست اظهار داشت: فقدان پوشش گیاهی در کل منطقه باید جدی گرفته شود و درحوزه تغییر کاربریها بایستی ملاحظات زیست محیطی مدنظر قرار گیرد.
وی خاطرنشان کرد: امروز به جرأت میتوانیم بگوییم که جمهوری اسلامی ایران موفقیتهای چشم گیری در مبارزه با بیابان زایی افزایش پوشش گیاهی و تثبیت شنهای روان داشته است.
او ادامه داد: مبارزه با توسعه بیابان تنها وظیفه سازمان جنگلها و مراتع و حفاظت محیط زیست نیست بلکه بسیاری از دستگاهها مانند سازمان هواشناسی، وزارت نفت دارای ظرفیتهای مطلوبی در زمینه دادههای اطلاعاتی هستند که میتوانیم از آنها برای مدیریت و جلوگیری از بیابان زایی استفاده کنیم.
محمدیزاده با بیان اینکه علیرغم تمام توفیقات مجموعه عواملی دست به دست هم دادند تا پدیده ریزگردها به عنوان چالش اول منطقه قرار گیرد اظهار داشت: تغییرات آب و هوایی، خشکسالیهای اخیر و کمبود بارشها جز مواردی هستند که تاثیر ریز گرها را تشدید کردند.
وی با بیان اینکه برخی از کشورهای منطقه نیز به این مشکلات دامن زدهاند توضیح داد: احداث سد در بالادست کشور ترکیه موجب شده تا میزان آبهای روان در سوریه و عراق کاهش یابد که این خود موجب تخریب سرزمین میشود.
او ادامه داد: در کنار این عوامل جنگ کویت و عراق نیز مشکلات زیست محیطی منطقه را مضاعف کرده است.
رییس سازمان حفاظت محیط زیست ضمن ابراز تاسف از عدم اجرای تعهدات برخی کشورهای منطقه در زمینه رعایت حقابه رودخانهها گفت: برای چیره شدن به این چالشها جمهوری اسلامی ایران نه تنها قرارداد همکاری با کشور عراق امضا کرده بلکه تشکلی با کشورهای عراق، کویت، قطر و عربستان برای مقابله با پدیده گرد و غبار ایجاد کرده است که متاسفانه توفیقات جدی در این زمینه حاصل نشده است.
به گفته محمدیزاده جمهوری اسلامی ایران جزء اولین کشورهایی است که به کنوانسیون بیابان زدایی پیوسته و دارای سیستم مدیریتی موفقی در این زمینه است که بارها مورد تشویق جهانیان قرار گرفته ولی متاسفانه همچنان درگیر مسائل متاثر از گرد و غبار است.
وی عمده مشکل گرد و غبار را در درجه اول از سوی کشور عراق و بعد از آن از سوی کشور عربستان، اردن و شمال آفریقا برشمرد و از دبیر اجرایی کنوانسیون مقابله با بیابان زایی خواست از همه ظرفیتهای قانونی خود در مجامع بین المللی برای اعمال فشار بر کشور عراق استفاده شود تا این کشور ملزم به اجرای تعهدات منطقهای خود گردد.
وی در ادامه گفت: در حقیقت توقع جمهوری اسلامی ایران این است که دبیرخانه کنوانسیون تحرک و تعامل لازم را با کشورهای منطقه داشته باشد و منابع را به این سمت برای حل مشکلات هدایت کند.
معاون رییس جمهور همچنین خواستار عضویت ایران در صندوق آب و هوا شد و در ادامه گفت: مذاکرات اولیه با UNOMI، UNDP، UNEP و GEF در این مورد صورت گرفته است.
وی در ادامه خاطرنشان کرد: ما با عوارض و تبعات مبارزه میکنیم اما وظیفه اصلی ما پیشگیری از موضوع و پیش قدمی قبل از وقوع مشکل است که این مهم با استفاده از مکانیزم کارآمد مدیریتی فعال در منطقه رنگ واقعیت به خود میپذیرد.
محمدیزاده همچنین از اعلام آمادگی جمهوری اسلامی ایران برای آموزش کارشناسان کشورهای منطقه جهت جلوگیری از توسعه بیابان و مسائل آب و خاک خبرداد.
وی توصیه کرد: همانند موضوع گازهای گل خانهای و تعهدات پیمان کیوتو کشورهای منشا بحران آلودگی هوا ناشی از ریزگردها موظف به جبران خسارت شوند.
در ادامه «لوک ناکاجا» دبیر اجرایی کنوانسیون مقابله با بیابان زایی ملل متحد ضمن تایید صحبتهای رئیس سازمان حفاظت محیط زیست اظهار داشت: ما در نظر داریم در یک نشست منطقهای دو هدف مهم را دنبال کنیم که اولین آن برنامه بازنگری در اقدامات ملی کشورهای آسیایی است.
او ادامه داد: این اقدام براساس استراتژی ده ساله کنوانسیون است و از طریق برگزاری اجلاس میتوانیم اقدامات مهم کنوانسیون را اطلاعرسانی کنیم.
وی در پایان ابراز امیدواری کرد که تا سال ۲۰۳۰ روند تخریب سرزمین به صفر برسد.