به گزارش صراط به نقل ازعصر ایران، هر چند در تحلیل‌های دیگر خود از عدم تایید صلاحیت روحانی عصبانی شده بود اما نوشت: رد صلاحیت حسن روحانی در انتخابات مجلس خبرگان، هدیه‌ای بود که شورای نگهبان، ناخواسته به او اعطا کرده است.
به دو انتخابات مجلس و ریاست جمهوری در سال‌های 1398 و 1400 می‌رویم: در انتخابات مجلس یازدهم که در 2 اسفند 1398 برگزار شد، میزان مشارکت 42.4 درصد بود که پایین‌ترین رقم مشارکت در سال‌های بعد از انقلاب به شمار می‌رود. تا پیش از آن، حتی یک بار هم میزان مشارکت از 50 درصد پایین‌تر نیامده بود.
با توجه به عدم مشارکت بخش اعظم مردم و به ویژه میانه‌روها و حامیان گفتمان اصلاحات، مجلس یازدهم به دست نواصولگرایان افتاد و فقط تعداد انگشت‌شماری از اصلاح‌طلبان و میانه‌روها به این مجلس راه یافتند که تعدادی از آنها هم در این دوره رد صلاحیت شدند!
در انتخابات ریاست جمهوری 1400، باز هم میزان مشارکت زیر 50 درصد بود و با مشارکت 48.8 درصدی، کمترین میزان مشارکت در انتخابات ریاست جمهوری در تاریخ جمهوری اسلامی ایران شکل گرفت. در این انتخابات نیز سید ابراهیم رئیسی با 62 درصد آرا پیروز شد و عبدالناصر همتی که رای معدود شرکت کنندگان میانه‌رو و اصلاح‌طلب را به خود اختصاص داد تنها 2.3 میلیون رای گرفت.
با توجه دو انتخابات 1398 و 1400 که میزان مشارکت در آنها زیر 50 درصد بود و با در نظر گرفتن عدم کاندیداتوری بسیاری از چهره‌های مطرح و رد صلاحیت‌ها و فضای عمومی کشور، میزان مشارکت در انتخابات پیش‌رو، در‌هاله‌ای از ابهام قرار دارد. اگر میزان مشارکت همانند دو انتخابات گذشته، همچنان پایین باشد، اصولگرایان و نو اصولگرایان، فاتح بی‌چون و چرای مجلسین شورای اسلامی و خبرگان خواهند بود. مخلص کلام آن که در شرایط مشارکت اندک، شانس رأی‌آوری چهره‌های مستقل، اصلاح‌طلب و میانه‌رو، به شدت پایین و در شهرهای بزرگ و به ویژه تهران، تقریباً «صفر» است. اگر روحانی تایید صلاحیت می‌شد، در فقدان احتمالی رای دهندگان غیرسنتی، به احتمال قریب به یقین، رأی نمی‌آورد و دستاویزی تبلیغاتی برای نواصولگرایان شکل می‌گرفت. شورای نگهبان، با ردصلاحیت روحانی، رئیس‌جمهور سابق را از یک شکست قطعی نجات داد و گزکی بزرگ را از دست محافظه‌کاران خارج کرد. از این رو، اگر روحانی بیانیه دومی دهد و از آیت‌الله احمد جنتی و همکارانش در شورای نگهبان به خاطر این هدیه بزرگ سیاسی تشکر کند، جای شگفتی نخواهد داشت و البته نقد عملکرد شورای نگهبان که بانی وضعیت انتخاباتی موجود محسوب می‌شود به جای خود محفوظ است.
عصر ایران همچنین می‌نویسد: برخی از حامیان اصلاحات و اعتدال نگران آن بودند که روحانی تأیید شود اما چون انتخابات مجلس و خبرگان برای اصلاح‌طلبان و اعتدال‌گرایان مانند قبل جذابیت ندارد، مردم تنها به صرف نام او حاضر به رأی دادن نشوند و بعد بگویند انتخابات رقابتی بود و روحانی رأی نیاورد و هم از کاندیداتوری او بهره ببرند و هم از رأی نیاوردن او. حذف روحانی این سناریو را منتفی می‌کند.
درباره مغالطه نهفته در تحلیل سایت مذکور گفتنی است که محبوبیت آقای روحانی در سال‌های پایانی ریاستش به زیر شش درصد رسیده بود که یک رکورد محسوب می‌شود. نارضایتی شدید مردم از سوء مدیریت دولت وی و همچنین بی‌صداقتی‌های روحانی موجب شد مردم نه در انتخابات مجلس و نه در انتخابات ریاست جمهوری قبلی، به رئیس بانک مرکزی و معاون حقوقی وی (آقایان همتی و مجید انصاری) رای ندهند. ضمن این که سوء مدیریت شدید روحانی در کنار اوج‌گیری بحران کرونا در دو مقطع زمستان 1398 و خرداد 1400، در کاهش مشارکت در انتخابات مؤثر بود.
