به گزارش پایگاه خبری صراط به نقل از روزیاتو، از سال ۲۰۰۹ تا ۲۰۲۳، از ۲.۵ میلیون بزرگسال در ایالات متحده پرسیده شده است که زندگی فعلی خود را چطور ارزیابی می‌کنند؛ با این معیار که ۰ بدترین امتیاز ممکن و ۱۰ بالاترین امتیاز است. سپس از پاسخ‌دهندگان پرسیده شد که انتظار دارند سطح خوشبختی آن‌ها طی پنج سال آینده چقدر باشد.
بر اساس این نظرسنجی، برای اینکه فردی رو به رشد در نظر گرفته شود، باید زندگی فعلی خود را ۷ یا بالاتر ارزیابی کند و انتظار داشته باشد آینده خود را ۸ یا بالاتر برساند.
در طول این نظرسنجی، افراد متأهل با دامنه‌ای از ۱۲٪ تا ۲۴٪ بسته به سال به‌طور مداوم سطح خوشبختی خود را بالاتر از همتایان مجرد خود گزارش کرده‌اند.
این شکاف حتی زمانی هم وجود داشت که محققان عواملی همچون سن، نژاد، قومیت، جنسیت و تحصیلات را نیز تفکیک کردند.
تحصیلات عاملی اثرگذار برای خوشبختی است، اما داده‌ها نشان داد که بزرگسالان متأهلی که حتی دیپلم ندارند، زندگی خود را نسبت به بزرگسالان مجرد دارای مدرک تحصیلی کارشناسی ارشد مطلوب‌تر ارزیابی می‌کنند.
بردفورد ویلکاکس، استاد جامعه‌شناسی و مدیر پروژه ملی ازدواج در دانشگاه ویرجینیا می‌گوید: «چیز‌هایی مانند نژاد و سن و جنسیت و تحصیلات اهمیت دارند. اما به نظر می‌رسد ازدواج نسبت به آن عوامل، اهمیت بیشتری دارد.»
او اضافه کرد: «ما موجودات اجتماعی هستیم و همانطور که ارسطو گفته است، ما برای ارتباط برقرار کردن ساخته شده‌ایم.»
ایان کرنر، مشاور و درمانگر خانواده و کارشناس روابط می‌گوید: «طی ده سال گذشته، من در کارم متوجه تغییر تدریجی معیار‌های انتخاب همسر از “عاشقانه” به “همراه بودن” شده‌ام. یعنی مردم همسرانی را انتخاب می‌کنند که شبیه به بهترین دوست‌هایشان هستند نه صرفا عشق زندگیشان.»
او اظهار داشت: «اگرچه این کار ممکن است منجر به بروز مشکلاتی درخصوص جذابیت زوجین برای هم شود، اما به این معنی است که این افراد بر اساس ویژگی‌هایی که احتمالاً منجر به ثبات و رضایت بلندمدت می‌شود، همسر خود را انتخاب می‌کنند.»
دکتر مونیکا اونیل، روان‌شناس می‌گوید: «مفهوم تعهد به معنای تجربه پیوند با شخص دیگر است؛ و در بهترین حالت، به معنای پیوند با کسی است که پایگاهی امن و مطمئن برای شما در مواجهه با هر مشکلی باشد.»
اگرچه از این داده‌ها می‌توانیم نتایج مهمی بگیریم، اما نمی‌توان با قطعیت به این سوال جواب داد که آیا ازدواج دلیل افزایش سطح خوشبختی است یا نه. کیفیت ازدواج‌ها می‌تواند بر اساس شرایط فردی، تغییرات اجتماعی و دیدگاه‌های فرهنگی نسبت به ازدواج متفاوت باشد.
به عنوان مثال، داده‌ها نشان می‌دهند در جوامعی که ازدواج اغلب یک ضرورت عملی است، در مقایسه با جوامعی که افراد احساس می‌کنند قادر به انتخاب شریک خود هستند، اثر کمتری بر خوشبختی دارد؛ و بودن در یک ازدواج ناخوشایند باعث نمی‌شود شما در مجموع احساس بهتری نسبت به زندگی‌تان داشته باشید. احتمالا کسانی که ازدواج ناخوشایندی دارند، کمتر از افراد مجرد خوشحال هستند.
چه متأهل باشید و چه مجرد، می‌توانید با برقراری ارتباط خوب در مورد تعهداتی که نسبت به یکدیگر دارید، شانس خود را برای داشتن رابطه‌ای شاد بهینه کنید.
